Na weer een nachtje in het eigen bed te hebben geslapen (na onze kampeervakantie in Zuid-Italië, Umbrië en Zwitserland) had ik erg veel behoefte om weer eens een goede ronde in de eigen omgeving hard te lopen. Tevens wilde ik deze lange duurloop gebruiken om na te gaan hoe de kuit zich houdt als ik zo'n 2 uur achter elkaar ren.
En net voor de vakantie kocht ik me een nieuwe waterrugzak van Kalenji. Ook die wilde ik eens goed uitproberen, zodat ik 'm kan gebruiken tijdens mijn eerstvolgende wedstrijd in La Roche. Een dubbele test dus.
Allereerst die rugzak. Ik had hiervoor ook een waterrugzakje van Kalenji. Die zat op zich wel lekker, maar bij lange lopen gingen de aansnoerbanden snijden. Ik had al meerdere keren gekeken naar een rugzak van Salomon; die trek je aan als een soort jasje. Tevens zitten daar van die handige zakjes aan de voorzijde. En die miste ik erg bij mijn eigen rugzak: alles moest in de zak zelf op de rug, ook de gelletjes... Maar die Salomon-rugzakken zijn zo ontzettend duur. Eerlijk gezegd vond ik het dat niet waard. Ik blijf toch een zuinige Zeeuw hè!
Maar dankzij de weblog van collega trailloopster Jizka, werd ik gewezen op het feit dat Decathlon nu onder hun eigen Kalenji-merk óók van die vestrugzakken heeft uitbebracht, inclusief de zakjes aan de voorzijde!
Dus die moest ik dan ook maar eens uitproberen... Ik kocht onderstaande versie: de kleinste van het stel (inhoud van rugzak: 6 liter).
Er gaat een waterzak van 2 liter in. Maar vandaag probeerde ik 'm uit met een zak van 1 liter erin.
In het begin moest ik even wennen dat hij niet zo strak aangesnoerd zit als mijn vorige rugzak. Dat komt door het feit dat de aansnoerbanden én de voorzijde met de zakjes behoorlijk elastisch zijn. Het voordeel hiervan is wel dat de rugzak inderdaad zit als een jasje. En dat is erg comfortabel.
Na mijn trainingsloop van 25 km kwam ik dan ook tot de conclusie dat het een verbetering is ten opzichte van mijn vorige Kalenji-rugzak. Vooral die zakjes aan de voorzijde zijn handig. Ik had aan de ene zijde er mijn gelletjes in zitten en aan de andere kant mijn zonnebril. Erg handig.
Het lopen zelf ging prima wat de afstand betreft. Ik had vandaag bijvoorbeeld ook wel zo'n 30 km kunnen hardlopen. Maar de eerlijkheid gebied me te vermelden dat ik niet harder dan 80% van mijn vermogen kan gebruiken qua snelheid. Ga ik harder, dan voel ik meteen tintelingen door mijn kuit schieten. Ik heb dan het gevoel dat ik bij forcering wederom mijn kuitspiertje zal scheuren.
Dus het is een beetje een rare gewaarwording: ik kan dus ver en lang hardlopen, maar ik kan niet tot het uiterste gaan...
Maar goed. Al met al ben ik erg tevreden dat ik na die kuitspierscheur alweer 25 km heb gerend. Dan maar eventjes iets minder snel. Dat komt vanzelf wel weer als de kuit wederom 100% is genezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten