Omdat er niet hardgelopen kan worden (en ook de hele vorige week niet is hardgelopen) had ik vandaag toch écht wel de behoefte om dan maar weer eens een stuk te gaan fietsen. Linda fietste mee.
Hieronder de route van 70 km:
En het lijkt een beetje tegenstrijdig natuurlijk: spiertje gescheurd, maar toch alweer zo lang op de fiets. Maar ook al loop ik nog steeds mank en kreupel rond, fietsen gaat zo slecht nog niet.
In het begin had ik nog even twijfels over mijn kuitblessure. Maar al fietsend merkte ik toch dat dat gedeelte van de kuit niet echt geforceerd werd. Écht aanzetten op de trappers moest ik niet doen, want dan weigerde de kuit met een pijnscheut. Maar het rustig ronddraaien van de pedalen, op een klein verzetje, ging goed.
Ik was al lang blij dat ik in beweging kon zijn vandaag.
Maar toch: het is geen hardlopen hè...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten