''Joep, die gaat van groep naar groep!''

ASCHWIN:

Vandaag was het zo ver: de toertocht Grand Depart werd als officiele opening van de Tour de France verreden in Rotterdam.

Reeds om 6:00 uur zat ik in de auto richting de Kuip, waar de start zou plaatsvinden. Daar bleken maar liefst meer dan 12.000 deelnemers zich te hebben ingeschreven voor dit groots wielerfestijn. Want dat was het: een feestje (zeg maar gerust: feest).

Wachtende fietsers voor de ingang van de Kuip om rugnummers en shirtje op te halen

Na het enige minpuntje van vandaag, het ophalen van shirt en rugnummer (dat was een chaos!), werd er vanaf 9:30 uur gestart. Om beurten lieten ze groepjes van 50 wielrenners vertrekken, met een pauze van een halve minuut tussen de groepen.
Ik weet niet als hoeveelste ik uiteindelijk mocht vertrekken, maar het was in ieder geval voor 10:00 uur dat ik de Kuip verliet.

Tijdens het wachten voor de start stond ik naast een groep van een wielervereniging uit de buurt van Zwolle. Volgens mij hun junioren-groep en een aantal jonge amateurs uit de club. Ze werden vergezeld door twee trainers, waarvan een er Joep heette. Dat weet ik, omdat een van hun wielrenners op een gegeven moment vroeg: En hoe gaan we vandaag rijden, Joep? Het antwoord van trainer Joep was prachtig en deed me besluiten deze groep proberen te volgen. Hij zei als een volwaardig dichter: Joep, die gaat van groep naar groep! Gelach in hun clubje. De toon was dus al gezet alvorens er gestart was: dit werd niet zo maar een toertochtje; er ging gekoerst worden vandaag!

In Rotterdam zelf, de eerste 10 kilometer na de start, was er eigenlijk nog geen goede mogelijkheid om van groep naar groep te rijden en mensen in te halen. Het was er te druk met fietsers en overig verkeer. Ook al moet ik zeggen dat de vele, vele (waarschijnlijk meer dan honderd) vrijwilligers hun werk uitstekend deden. Ze gaven op alle lastige verkeerspunten de wielrenners voorrang. Nergens moesten we stoppen. En de route was met duidelijke witte pijlen over het hele parkoers prima aangegeven.

Eenmaal buiten Rotterdam, doorheen de polders gebeurden er twee dingen. Ten eerste koelde het door de wind een beetje af op de fiets (van 30 naar 28 graden, of zoiets...). Ten tweede was er ruimte om trainer Joep zijn uitspraak in de praktijk te brengen. Inderdaad ging hun clubje van groep naar groep. Ik glipte in hun kielzog mee. We haalden de een na het andere plukje wielrenners in. En er begon gedurende de dag een splitsing te ontstaan tussen de toerrenners (snelheden onder de 30 km/u) en de snelrijders (snelheden boven de 30 km/u). Onze groep werd op die manier een pelotonnetje dat wisselend bestond uit tussen de 20 en 50 personen.
We lieten de eerste verversingsposten allemaal links liggen. Dat kon ook, want ik was voorzien van veel drinken (3 bidons) en genoeg te eten (banaan, meusli-repen, gelletjes). Het ging goed met me, totdat ik na ongeveer 45 kilometer me wat minder voelde. Ik schrok wel even, want dat was natuurlijk een beetje vroeg. Ik moest immers nog tweederde van de rit afleggen! Maar aan de andere kant: hoe lang was het wel niet geleden dat ik in dit tempo had gefietst, of beter: gekoerst? Ik keek dan ook uit naar de verversingspost op 60 km. Want die zou ik zeker niet overslaan, zoveel was zeker. En Joep en zijn groep moest maar zien wat hij deed...!
Toen daar eindelijk na 60 km de verversingspost verscheen, vulde ik er alledrie mijn drinkbidons met water en verse sportdrank. Ik maakte een snelle sanitaire stop, griste nog een banaan mee en na nog geen 10 minuten zat ik weer op de fiets.

Ik was er niet de enige die na 60 km even iets anders moest doen dan fietsen....

Waarom maar een paar minuutjes genomen om te pauzeren, zul je misschien denken. Nou, ik had de smaak van deze manier van rijden eigenlijk wel te pakken. Deze tocht was langzaamaan toch in een wedstrijd veranderd voor mij. Ik kan het ook niet helpen.... Ik wilde perse proberen zo ver als mogelijk was voorin te eindigen in dit totale peloton van 12.000 rijders.

Over de 2e helft van de 120 km kan ik kort zijn: het ging geweldig. Boven verwachting kon ik gewoon de snelle groepen bijhouden. Heb ook veel gekletst onderweg. Ik raakte onder andere in gesprek met een Engelse amateur. Op mijn vraag waarom hij hier meereed, vertelde hij dat hij de hele zomer in Nederland en Belgie bivakkeerde om er de kermiskoersen te rijden. Hij had er overigens dit jaar nog geen gewonnen... Maar dit was een goede training voor hem. Ook reed ik tussen kilometerpunt 80 en 90 in een klein groepje met daarin een aantal dames van de wielerploeg van Leontien van Moorsel. Wie het waren weet ik overigens niet. En wat schetste mijn verbazing? Net voor het 100 km-punt haalde ik Joep zijn groepje weer in! Iets minder in aantal dan eerder die dag, want er bleken er een paar gedemarreerd te zijn...! Die zouden we overigens allemaal niet meer terugzien.

De laatste 10 kilometer reed ik uiteindelijk nog met een drietal renners weg uit hun groep om na 120 kilometer zeer, zeer voldaan te eindigen in het Zuiderpark nabij Ahoy. Voldaan door het feit dat het gewoonweg erg lekker ging vandaag. Maar nog meer voldaan door de verrassing toen ik dat Zuiderpark-terrein opreed. Er waren nog maar hooguit honderd renners gefinishd! Honderd van de 12.000! 

Het Zuiderpark: feestterein met podia en kraampjes als finish-plaats

En wat doe je om dat te vieren? Languit in het gras liggen in de schaduw van een grote boom, nadat je eerst naar een van de kraampjes bent gelopen om een pilsje te kopen!

Onderweg heb ik slechts 1 ongevalletje gezien: een ongelukkig valpartijtje waarbij 3 renners betrokken waren. Wel heb ik meer dan 25 lekke banden reparaties gezien... Gelukkig ben ik zelf daarvan gevrijwaard gebleven.

Het is dat volgend jaar de Tour niet in Nederland zal starten. Anders was ik weer van de partij geweest...!

Hier een filmpje dat ik maakte op het aankomstterrein vandaag. Geeft een beetje een idee van de grootte. Lijkt een beetje op een (nog leeg) festivalterrein, inclusief groot podium voor optredens. Gedurende de rest van de middag stroomde het hier helemaal vol!

En als laatste nog een filmpje dat de NOS schoot vandaag: