Ongelukkige avond

ASCHWIN:

Gijs en ik hadden vanavond een beetje een ongelukkige fietsavond. Voor het eerst sinds lange tijd gingen we weer eens samen op pad met onze racefietsjes, maar echt heel lang duurde dit plezier niet...

Nog vol goede moed vlak voor vertrek

Al na 10 km reed ik (weer maar eens!) lek. Weer een lekke achterband, net zoals enkele keren vorig weekend tijdens mijn Noordzeeroute-fietstocht. Wat ik toen ook al dacht en nu weer: het lijkt wel alsof er iets in mijn buitenband zit, waardoor ik steeds weer lek rijd met die achterband. Maar bij het verwisselen voelde ik ook nu weer niets scherps aan de binnenkant van de buitenband zitten. Dus, bijna tegen beter weten in, besloot ik toch maar een nieuw binnenbandje te monteren. Maar gelukkig had ik Gijs bij me, want hij zag een wit puntje in de buitenkant van mijn buitenband zitten. Ik kreeg het niet verwijderd, maar Gijs  prutste nog even verder en haalde er een scherp stukje schelp uit! Een aandenken aan een van de vele duinpaden van vorige week... Met een opgelucht gevoel pompte ik de band weer op en volle goede moed reden we verder na dit oponthoud.

En ik moet zeggen dat Gijs lekker fietste. We hielden een constant tempo aan dat rond de 23 km/u schommelde. Niet overdreven, want we waren van plan om een rondje te fietsen van minimaal 40 km.

Maar...

Na 14 km was Gijs zo onfortuinlijk om vol in een kuil met scherpe randen terecht te komen, aan de rand van een asfaltweg in Terneuzen. Twee flinke knallen van zowel de voor- als de achterband waren het gevolg! 'Nee hè!', riepen we beiden tegelijkertijd. Maar het antwoord was helaas 'jawel hoor!'.

Tja, en net zoals vorige week stond ik daar weer zonder verdere reservebandjes. Maar nu had Gijs de pech er bij te zijn...
Aangezien Linda deze avond niet thuis was, waren we maar wat blij dat we (o)pa via de gsm te pakken kregen. Hij haalde ons dan ook een kwartiertje later met de auto op.

Al met al dus een ongelukkig sportavondje!