De titel van dit stukje vat mijn ervaring van het afgelopen weekend prima samen. Want dat gevoel had ik na het rijden van de Noordzeeroute: wat is de kuststrook van Nederland toch mooi!
Bij vertrek in de vroege zaterdagochtend was het al 24 graden. Zoals je weet, liep die temperatuur gedurende de dag op tot net onder de 35 graden. En toch was het prima te doen. Waarschijnlijk had dat ook wel te maken met de zeebries (die ook niet echt 'fris' te noemen is, maar toch...) die over mijn route blies.
Al fietsende kwam ik door stukjes Zeeland die ik nog niet kende. Zeeuws-Vlaanderen en Walcheren zijn ondertussen wel bekend; maar met name Schouwen-Duiveland en Goeree-Overflakkee hebben me echt positief verrast.
De hightlights van Zeeland tijdens deze route op een rijtje:
- Middelburg: langs de rand van het centrum, via de pleziervaarten richting Veere.
- Veere: blijft toch één van de mooiste plaatsjes van heel Zeeland.
Veere
De stormvloedkering: prachtig om overheen te rijden met je fiets.
Stormvloedkering
Westenschouwen: het duin- en bosgebied gaf naast verkoeling ook een heel andere Zeeuws landschap te zien.
Goedereede: pittoreske plek, ideaal om even wat te drinken op een terrasje en de bidons bij te vullen.
Vervolgens verliet ik Zeeland om via de pont bij Maassluis de Nieuwe Waterweg over te steken. Het stuk voor Maassluis ging nog wel (met Brielle als positieve uitschieter), maar na Maassluis waren het de minst interessante kilometers van het hele traject. Het landschap is waat saaier en natuurlijk kom je uiteindelijk langs de rand van de havens en de industrie te rijden nabij de Europoort. Eigenlijk was het hele Westland tot net onder Den Haag niet zo mijn ding. Misschien speelde het ook wel mee dat ik langzaamaan toch ook wel uitkeek naar het einde van deze eerste fietsdag...
Het mooie vestingsstadje Brielle
De pont naar Maassluis
Het einde van deze eerste fietsdag lag gepland in Den Haag. Linda zou ik daar aantreffen bij de bed & breakfast vlakbij het Haagse strand. Na wat gezoek en via de gsm wat korte aanwijzingen van de eigenaresse van de B&B, vond ik Linda die op me stond te wachten.
En het was een toplocatie om te stoppen na dag 1. Want wat is er heerlijker dan na een dag fietsen eerst even heerlijk te douchen en vervolgens naar het strand te wandelen om in de luie lounge-banken je drankjes te nuttigen en later bij de haven lekker te eten in één van de vele restaurantjes?
Na een goede nachtrust kregen we een uitgebreid ontbijt voorgeschoteld. Meer dan genoeg om een bodempje mee te leggen voor dag 2. Iets later dan gepland (9:00 uur) nam ik afscheid van Linda en ging op weg richting Den Helder, waar ik Linda weer zou treffen bij de haven.
De dag begon niet zo goed. Reeds na 4 km had ik mijn eerste lekke achterband die ik pas na heel lang prutsen, zweten en mopperen gerepareerd kreeg. De nieuwe buitenbandjes waren natuurlijk nog niet 'soepel' gefietst, met als gevolg dat ze wel héél erg strak om mijn velg zaten. Eén van mijn bandenafnemers sneuvelde dan ook...
Maar goed, na deze valse start, kon ik dan toch écht beginnen aan het tweede gedeelte van de Noordzeeroute. En ook dat gedeelte verbaasde mij qua landschap. Nooit geweten dat er naast de overbekende badplaatsen ook zo veel brede en grote duinlandschappen te vinden zijn. Kilometerslang befietste ik de paden over deze zandheuvels. Erg mooi, maar ook een paar nadelen: in deze gebieden vind je geen 'vlakke' kilometers. Het gaat steeds op en af. Het tweede nadeel: zo af en toe moest ik enkele kilometers over schelpenpaden rijden. En je raadt al wat er dan snel gebeurd met die kwetsbare fietsbandjes: lekke banden!
Even pauze op de boulevard van Zandvoort
Af en toe even lekker aanpikken bij ander wielrenners
Het hele gebied ten noorden van Zandvoort tot net voorbij Bergen heeft me verrast. Het is een landschap dat ik nog niet kende van de kuststrook: uitgestrekte bos- en duingebieden. Uren achtereen fiets je er doorheen. De duinen in Zeeland zijn dan plots maar een paar kleine zandophopinkjes.
En Den Helder dan? Nou, helaas heb ik de bordjes 'Den Helder' enkel maar op de richtingwijzers gezien. Mijn 'lekke-banden-historie' van dag 2 deed me jammer genoeg in het zicht van de finish stranden! Met nog 35 km te gaan (van de 310 in totaal) en een achterband die niet meer hersteld kon worden (op een gegeven moment ben je door je voorraad heen!), zat er niets anders op dan Linda te bellen in Den Helder. Op de teller stonden 275 km.
Nadat ze me in Schoorl had opgepikt, haastten we ons met de auto snel weer richting het zuiden. Om 20:30 uur zouden we ons graag bij vrienden meldden voor dé wedstrijd van het jaar (of van de afgelopen 32 jaar...).
Eindpunt: Schoorl (als je op de foto klikt, dan kun je zien dat ik op dat moment 275 km had gefietst)
Ondanks die laatste 35 km, kijk ik terug op een zeer geslaagd weekend. Het was een mooie route, het fietsen en de vele kilometers gingen me heel goed af. Ook de tussenstop in Den Haag en het vakantiegevoel dat Linda en ik daar aan overhielden was ideaal.
Alleen jammer van de voetbal 's avonds....!
Dat is wel een mooi tochtje trappen, ik doe het je niet na. Je krijgt zo wel een mooie indruk van onze kust. Ik heb het eens op de motor gereden, geweldig! Jammer dat je het laatste stuk niet heb kunnen volbrengen. Maar je hebt niet veel gemist hoor, het mooiste stuk had je al gehad… Enne, toch grappig die foto van Zandvoort, komt zo bekend voor, alsof ik daar net had gelopen…
BeantwoordenVerwijderenLeuk verslag, en ondanks dat je Den Helder niet hebt gehaald toch een flinke afstand die je hebt afgelegd ook met de temperaturen ( maar die hitte ligt je wel volgens mij! )
BeantwoordenVerwijderenGr
Henk
Mooi tochtje al bij al :) En als 't vakantiegevoel de kop opsteekt, kan het al niet meer stuk!
BeantwoordenVerwijderenOok een erg mooie route. Ik houd hem in gedachten ;) volgend jaar wil ik weer een week gaan fietsen.
BeantwoordenVerwijderenGoed gedaan jammer van de laatste kilometers. Lijkt mij een mooie tocht wie weet voor de toekomst iets.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes aan Linda
Carla
Vraag me af...voelt dat nou net zo, als moeten stoppen op het 35 kilometer punt bij een marathon ???? Ik zou daar toch van balen...!!!!
BeantwoordenVerwijderenEen prachtige tocht lijkt mij, maar fietsen, brrrr
Ingrid
Nee Ingrid, dat voelde voor mij niet zo als het moeten stoppen bij een marathon bij 35 km (althans, dat denk ik, want dat heb ik gelukkig nog niet meegemaakt). Want als je moet stoppen bij een marathon is dat toch meestal vanwege lichamelijke problemen, vanwege het feit dat je er dan helemaal doorheen zit.
BeantwoordenVerwijderenDat was bij deze fietstocht helemaal niet het geval. Ik had de tocht op een vrij relaxte manier kunnen uitrijden. Maar op een gegeven moment waren mijn reservebandjes gewoon op...! Als dit op zaterdag was gebeurd, dan had ik gewoon een nieuw bandje gehaald bij een plaatselijke fietsenmaker. Maar ja, zul je altijd zien, dit gebeurde natuurlijk weer op zondag...! Tja, dan houdt het gewoon op, door de materiaalpech.
Maar deze hele rit was geen wedstrijd voor me, zoals dat bij een marathon wel zou zijn. Dit was gewoon 2 dagen heerlijk fietsen (weliswaar in een lekker doorfiets-tempo) en genieten van de omgeving en het feit dat ik zoveel kilometers toch vrij eenvoudig kan afleggen op een fiets. Dat gaf op zich al zo veel voldoening, dat ik er niet lang over in kon zitten dat ik Den Helder op een paar kilometer na niet haalde. De fietstocht was eigenlijk toch al geslaagd voor mijn gevoel.
En fietsen vind je niks?! Ongelooflijk joh! Maar wat dacht je hiervan: ik hoorde van een hardloper dat hij deze route in 2 weken heeft gelopen... Uitdaginkje?
Hey Aschwin, was eigenlijk een plaag stootje, ik vindt het geweldig om te lezen en kan me het genietende gevoel zeker voorstellen. Ik heb vorige winter verplicht op de fiets door gebracht vanwege een erg hardnekkige kniepees blessure en nee... er ontstond geen tweede liefde !
BeantwoordenVerwijderenAmai wat heb ik gefoeterd, er is trouwens nog een beruchte zin van mij uit die tijd....
Misschien vertel ik hem nog wel eens ! ha ha
Vertel, vertel...!!
BeantwoordenVerwijderen