Na de test van gisteren (30 km hardlopen) heb ik een besluit te nemen...
Eerst even het rondje dat ik gisteren liep en de gegevens: je ziet het hieronder. Overigens was het behoorlijk koud, waardoor mijn drinkflesjes al na een kilometer of 8 bevroren waren!
Een mooi rondje, mooi trainingsgemiddelde. Maar kijk eens rechtsonder naar de 'snelheidsgrafiek': daar zie je dat het vanaf 25 km helemaal niet goed ging. De 'oude' kwaal blijkt helemaal niet verdwenen te zijn. Het is de kwaal die me nekte bij de marathon van Amsterdam (2009), bij de marathon van Rotterdam (2010) en dus ook nu weer. Na 2 uur hardlopen sluipt er een soort stijfheid in mijn heup. Ik kan dan nog wel doorlopen, maar heb dan wel het gevoel alsof ik heel stijf loop. Maar als ik dan doorloop, dan duurt het niet lang meer vooraleer er een eerste pijnscheut in mijn linker of rechter heup 'schiet'. Die scheuten worden dan altijd gevolgd door een stijfheid rond mijn knieën die dan vervolgens aan de beurt zijn voor die pijnscheuten. Doorlopen is dan geen optie meer. Ik móet dan gewoonweg even wandelen, anders heb ik het idee dat ik dingen 'kapot loop'.
Ik weet ondertussen ook dat de hoeveelheid en soort training niet uitmaakt. Na die ervaring in Amsterdam ben ik vooral meer en korter gaan trainen vóór Rotterdam, met hetzelfde 'resultaat'. De afgelopen maanden heb ik vooral rustig opgebouwd en toegewerkt naar 1 of 2x per week een duurloop van een kilometer of 20. Het maakt geen enkel verschil: na 2 uur of 25 km houdt het blijkbaar voor mij op!
Over twee weken staat Trail by the Sea op het programma: 34 km door bos- en strandgebied bij Renesse. Ook de marathon van Zeeuws-Vlaanderen staat op mijn lijstje in mei. Beide wedstrijden ga ik aan me voorbij laten gaan.
Ik kom tot de volgende conclusie: ik kan prima hardlopen, ook op wedstrijdtempo, tot een afstand van 25 km. Daar moet ik me dan ook maar op blijven richten.
Zonde, want ik had mijn zinnen écht gezet op die Trail by the Sea en later dit voorjaar de marathon van Zeeuws-Vlaanderen. Nu moet ik even omschakelen.
Maar aan de andere kant realiseer ik me dat ik niet mag mopperen als ik gewoon lekker twee uur kan hardlopen, in training en tijdens wedstrijden. Er blijven dan nog heeeeeeel veel mooie wedstrijden over! En in die zin is mijn 'probleempje' een luxeprobleem te noemen.
Dus als iemand tóch nog mee wil doen aan Trail by the Sea en achter het net heeft gevist (het is namelijk al vele maanden uitverkocht): ik heb nog een deelnamebewijs in de aanbieding! Ook voor de marathon van Zeeuws-Vlaanderen heb ik nog een startbewijs ter beschikking!
Het is niet echt een heel duidelijke grafiek, maar de snelheid mindert al vanaf kilometer 15 volgens mij. Dit zal vast te maken hebben met het feit dat je onvoldoende gedronken hebt door je vervroren flesjes. Immers als je meer dan 2% gewicht verliest daalt je hardloopcapaciteit zienderogen... Drinken (en voor een 30-er zelfs al iets eten) is dus de boodschap.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt zo naar de trail toegeleefd, ik voel natuurlijk je pijn niet en weet niet of dit al dan niet goede raad is (vast niet maar...) moest ik het zijn ik de komende weken rustig trainen en toch starten in de trail, genieten van de omgeving en zien hoever de inspanning draagt.
(Als het niet lukt kan je altijd uitstappen aan een bevoorradingspost, dat is het voordeel van een georganiseerd evenenment, bij een training moet je verder, bij een jogging/wedstrijd niet... )
Ach, dat is zeker jammer. Je hebt er zo naar toe getraind. Gezien het uitgebreide verhaal lijkt het me een verstandig besluit. Maar wat is verstandig? Je wilt de trail doen! Even verwerken en de schoenen weer aan.
BeantwoordenVerwijderen