Taperen

ASCHWIN:

Nog eens opgezocht hoe dat ook alweer zit met 'taperen': de rustperiode voorafgaand aan een marathon.

Na maandenlange trainingsarbeid, die stap voor stap is op- en uitgebouwd, is het belangrijk dat je een taperperiode in acht neemt van twee weken. Je lichaam krijgt dan in die weken de kans om de vermoeidheid van de trainingen te laten verdwijnen. In die twee weken moet er dan nog wel getraind worden natuurlijk, maar op een veel lager pitje. Je kunt er voor kiezen om de trainingskilometers stapsgewijs te laten afnemen, de trainingsfrequentie terug te schroeven of de intensiteit te minderen.

Dé juiste methode om goed te taperen lijkt niet te bestaan. Veel (top)atleten doen het op ieder hun eigen manier. Maar wat wel is vastgesteld is het feit dat je vorm (mits je de juiste tapermethode gebruikt) behouden blijft en zelfs kan toenemen in die laatste twee weken. Beter presteren door minder te doen! Klinkt aantrekkelijk, toch?

Voor mij betekent dit dat ik de komende weken (tot het weekend van 27 maart) voort ga met mijn trainingsprogramma waarin ik de duurlopen met intervaltraining zal afwisselen. Proberen nog een of twee keer een afstand van rond de 30 km te lopen. En natuurlijk mijn luxe-training tijdens de Zwinstedenloop in Sluis (ik vraag me wel af of ik tijdens deze 21 km-wedstrijd me goed genoeg weet in te houden...).
Vanaf dit genoemde weekend van de 27e zal ik stapsgewijs de intensiteit en de duur van de trainingen doen afnemen: mijn taperperiode.

Want één ding heb ik ook nog goed onthouden van mijn marathon vorig jaar in Amsterdam: beter een paar keer (voor je gevoel) te weinig getraind én uitgerust (en klachtenvrij) aan de start verschijnen, dan reeds met een moe gevoel in de benen en de onzekerheid van een aantal vage lichamelijke klachten te moeten starten (zoals toen eigenlijk toch wel het geval was).

Ik kijk nu al uit naar mijn taperweekjes vóór Rotterdam!