Verstandige (?) rust

ASCHWIN:

Tot zaterdag heb ik besloten toch maar even niet meer te lopen. Het gaat tegen mijn hele gevoel in, maar ik denk toch dat het even nodig is. Dit besluit is mede ingegeven door Linda's klachten (zie haar blogbericht dat later deze avond op de blog verschijnt) en haar gesprek met de fysiotherapeut. Daar moet ik denk ik ook maar lering uit trekken...

Die afstand van 21 km komt wel goed zaterdag in Axel, dus daar hoef ik nu niet meer voor te trainen. Mijn échte doel ligt immers op 11 april: Rotterdam Marathon. Door het nu even rustiger aan te doen en daarmee mogelijke blessures te voorkomen, kan ik na zaterdag de draad van het trainingsschema gewoon weer oppakken.

Ook al is het verstandig, toch voelt het alsof ik kansen laat liggen...

Maar het positieve is dat ik daardoor deze week in de avonduren weer wat tijd heb voor andere dingen. Eindelijk eens mijn boek uitlezen bijvoorbeeld (Marcel Möring's 'Dis'), want er ligt alweer een volgende te wachten: Wilfried de Jong's 'De man en zijn fiets'. Wat mij betreft het boek met de mooiste omslag van het afgelopen jaar: de schrijver naakt op zo'n verlaten, glibberig kassei-weggetje van de wielerklassieker Parijs-Roubaix. Dat hij daar zo verloren staat, met enkel een (lek of) reservewiel in de handen, maakt het plaatje nóg troostelozer.