ASCHWIN:
Het stond in mijn trainingsschema opgenomen: de 21,1 km in wedstrijdverband. Dus dit weekend eens geen rustige lange duurloop, maar weer eens zo snel mogelijk een halve marathon lopen. En dat was érg lang geleden!
Ik wist eigenlijk ook niet wat ik er van moest verwachten. Vooraf dacht ik er toch echt een training van te maken. Niet te gek doen, heel blijven en lekker lopen. Want het hoofddoel is immers toch de Marathon van Zeeuws-Vlaanderen over anderhalve maand.
Maar het startschot klonk (na een zgn. vliegende start) en iedereen vloog weg. De eerste twee groepjes gingen me te hard. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet zelf ook hard van start ging. Een derde groepje ging eigenlijk ook nog iets te hard voor mijn gevoel, maar ik besloot er toch bij aan te pikken.
We liepen een snelheid van 14,5 km/u. Zou ik dat redden? Het zou me een tijd onder de 1:30 uur brengen; en dat was eveneens al erg lang geleden...
Ik besloot mijn karretje aan te pikken en te zien hoe ver ik dit zou volhouden.
We kwamen na 20 minuten door op de 5 km. Snel dus, voor een halve marathon. Ik stelde voor mezelf het doel om dit in ieder geval vol te houden tot het 10 km-punt. Overnemen kon ik overigens niet in dit groepje. Twee Belgische lopers bepaalden het tempo. Ik kon (net zoals nog een andere loper) enkel volgen.
Op het 10 km-punt zat ik nog steeds in dit groepje. Het tempo nog steeds nét te hoog... Ik stelde mijn doel bij naar het 13 km-punt. En aangezien ik er daar nog steeds bij zat, verschoof ik het naar 15 km. En ja hoor: ook dat lukte!
We raakten ondertussen een loper kwijt. Maar de twee Belgen hielden hun tempo strak vol. Vanaf nu zag ik elke kilometer die ik volhield in dit tempo als dikke winst. Ik had immers behoorlijk wat marge opgebouwd. Als ik zou moeten lossen uit dit groepje, dan zou ik waarschijnlijk toch nog net onder de 1:30 uur moeten kunnen lopen.
Uiteindelijk bleef ik bij mijn twee 'hazen' tot 20,5 km. De laatste 600 meter moest ik ze laten gaan. Hun lichte versnelling werd me te veel. Ik eindigde uiteindelijk zo'n 50 meter achter hen. Verbouwereerd keek ik op mijn afgedrukte stopwatch. Daar stond het toch echt:
1:27:45 uur!
Dat ik zo'n tijd nog eens zou lopen! Ooit heb ik 1:26:59 uur gelopen; maar die tijd heb ik nooit vertrouwd voor die afstand.
Met andere woorden: ik denk dat ik een dik PR heb gelopen. Mijn andere halve marathontijden onder de anderhalf uur (1:29 uur) stammen alweer van vele jaren geleden.
Leuk om op mijn 42e nog eens een 'beste tijd' te lopen. Dit bewijst overigens wel dat mijn marathontraining vruchten afwerpt. En waarschijnlijk ook mijn vele offroad- en trailtrainingen.
Nu herstellen en de rest van mijn trainingsprogramma afwerken richting 19 april...
