ASCHWIN:
Okay, ik weet het: het is bijna zomervakantie en dat is precies de periode die bedoelt is voor rust... Maar voor mij is de zomer nu juist een heerlijke periode om lekker dagelijks te sporten! De spierscheur noopt me echter tot gedwongen hardlooprust van 4 tot 6 weken voor algehele genezing.
Ik heb er nu een weekje opzitten. Wandelen gaat overigens weer goed; ik kan mijn voet weer goed afrollen zonder dat de kuit protesteert. Maar om nu nóg al die weken mijn hardloopschoenen niet aan te raken. Dát gaat niet meevallen!
donderdag 26 juni 2014
zondag 22 juni 2014
Kreupel fietsend
ASCHWIN:
Omdat er niet hardgelopen kan worden (en ook de hele vorige week niet is hardgelopen) had ik vandaag toch écht wel de behoefte om dan maar weer eens een stuk te gaan fietsen. Linda fietste mee.
Hieronder de route van 70 km:
Omdat er niet hardgelopen kan worden (en ook de hele vorige week niet is hardgelopen) had ik vandaag toch écht wel de behoefte om dan maar weer eens een stuk te gaan fietsen. Linda fietste mee.
Hieronder de route van 70 km:
En het lijkt een beetje tegenstrijdig natuurlijk: spiertje gescheurd, maar toch alweer zo lang op de fiets. Maar ook al loop ik nog steeds mank en kreupel rond, fietsen gaat zo slecht nog niet.
In het begin had ik nog even twijfels over mijn kuitblessure. Maar al fietsend merkte ik toch dat dat gedeelte van de kuit niet echt geforceerd werd. Écht aanzetten op de trappers moest ik niet doen, want dan weigerde de kuit met een pijnscheut. Maar het rustig ronddraaien van de pedalen, op een klein verzetje, ging goed.
Ik was al lang blij dat ik in beweging kon zijn vandaag.
Maar toch: het is geen hardlopen hè...
zaterdag 21 juni 2014
Don't run...CRY!
ASCHWIN:
Het lot wil wel eens een grapje met ons uithalen. Alleen kan ik er niet altijd om lachen...
Vanmorgen fotografeerde Gijs me nog toevallig, gehuld in mijn t-shirt met tekst 'Don't cry... RUN!' Niet veel later ging ik inderdaad op pad voor mijn zaterdagtraining.
Maar... al na 3 km was het afgelopen met mijn training!
Dat zit zo:
Afgelopen maandag had ik voor het laatst hardgelopen. En die training stond in het teken van snelheid. Ik liep een kilometer of 8 met een gemiddelde van boven de 13 km/u.
Maar halverwege die training voelde ik een plotse stijfheid optreden in de onderkant van mijn rechter kuit, net boven mijn achillespees. Ik kon er wel mee blijven doorlopen, maar normaal was het niet.
Bij thuiskomst stijfde de kuit helemaal op. Vermoedelijk was er tijdens die training een klein scheurtje ontstaan in mijn spierweefsel. Ik besloot daarom om de rest van de week maar niet meer hard te lopen. Aangezien ik ook niet zo veel tijd had in de avonduren, kwam dat eigenlijk nog goed uit ook. Als alternatief reed ik 3x keer op en neer naar het werk op de fiets deze week.
De stijfheid in de kuit nam dan ook dag na dag af. Vanmorgen was het zo goed als verdwenen.
Maar al tijdens mij eerste meters hardlopend deze ochtend voelde ik de stijfheid stap na stap terugkomen. Vooraf was ik van plan ongeveer een rondje van 20 km af te leggen op een heel rustig tempo. Maar ik voelde wel dat dat niet verstandig zou zijn. Dus paste ik mijn plannen aan en plande een rondje van ongeveer 9 km. Al lopende begon ik toch wel een beetje ongeruster te worden over mijn kuit. En juist op het moment dat ik na 3 km dacht "Ik moet nu toch echt eventjes gaan wandelen, anders komt het niet goed", voelde ik een knappend geluid in mijn kuit! Nee toch hè...!?
Helaas wel... Ik kon meteen geen stap meer zetten. Na even gezeten te hebben op een bankje, besloot ik dan toch maar om als een manke die 3 km terug te huppen. Stap voor stap...
Hardlopen zit er nu voorlopig even niet meer in. Dit moet uiteraard eerst helemaal genezen. De reden ligt 'm natuurlijk in het feit dat ik na mijn training van afgelopen maandag niet al vandaag had mogen hardlopen. Maar ja... daar kom je dan helaas pas achteraf achter.
Dus voor de komende week: Don't run... CRY!
Het lot wil wel eens een grapje met ons uithalen. Alleen kan ik er niet altijd om lachen...
Vanmorgen fotografeerde Gijs me nog toevallig, gehuld in mijn t-shirt met tekst 'Don't cry... RUN!' Niet veel later ging ik inderdaad op pad voor mijn zaterdagtraining.
Maar... al na 3 km was het afgelopen met mijn training!
Dat zit zo:
Afgelopen maandag had ik voor het laatst hardgelopen. En die training stond in het teken van snelheid. Ik liep een kilometer of 8 met een gemiddelde van boven de 13 km/u.
Maar halverwege die training voelde ik een plotse stijfheid optreden in de onderkant van mijn rechter kuit, net boven mijn achillespees. Ik kon er wel mee blijven doorlopen, maar normaal was het niet.
Bij thuiskomst stijfde de kuit helemaal op. Vermoedelijk was er tijdens die training een klein scheurtje ontstaan in mijn spierweefsel. Ik besloot daarom om de rest van de week maar niet meer hard te lopen. Aangezien ik ook niet zo veel tijd had in de avonduren, kwam dat eigenlijk nog goed uit ook. Als alternatief reed ik 3x keer op en neer naar het werk op de fiets deze week.
De stijfheid in de kuit nam dan ook dag na dag af. Vanmorgen was het zo goed als verdwenen.
Maar al tijdens mij eerste meters hardlopend deze ochtend voelde ik de stijfheid stap na stap terugkomen. Vooraf was ik van plan ongeveer een rondje van 20 km af te leggen op een heel rustig tempo. Maar ik voelde wel dat dat niet verstandig zou zijn. Dus paste ik mijn plannen aan en plande een rondje van ongeveer 9 km. Al lopende begon ik toch wel een beetje ongeruster te worden over mijn kuit. En juist op het moment dat ik na 3 km dacht "Ik moet nu toch echt eventjes gaan wandelen, anders komt het niet goed", voelde ik een knappend geluid in mijn kuit! Nee toch hè...!?
Helaas wel... Ik kon meteen geen stap meer zetten. Na even gezeten te hebben op een bankje, besloot ik dan toch maar om als een manke die 3 km terug te huppen. Stap voor stap...
Hardlopen zit er nu voorlopig even niet meer in. Dit moet uiteraard eerst helemaal genezen. De reden ligt 'm natuurlijk in het feit dat ik na mijn training van afgelopen maandag niet al vandaag had mogen hardlopen. Maar ja... daar kom je dan helaas pas achteraf achter.
Dus voor de komende week: Don't run... CRY!
maandag 9 juni 2014
Tweedaagse fietstocht
ASCHWIN:
Als afsluiting van dit vakantieweekje fietsten Linda en ik zaterdag en zondag vanuit Groede nog twee mooie routes.
Op zaterdag was het de beurt voor een rondje van 83 km: Groede-Vlissingen-kustlijn-Veere-Middelburg-Groede (links in de collage). De dag erna reden we een rondje van 100 km ten zuiden van Groede, aan de Belgische kust: Groede-Sluis-Damme-Brugge-Knokke-Cadzand-Groede (rechts in de collage).
Tijdens onze rit door Zeeland, kwamen we onze toekomstige woonplaats tegen. Daar zullen we dan maar gaan wonen als Abeeltjes - later, als we groot zijn -!
En zowel tijdens onze fietstochten (in bijvoorbeeld de mooie steden Brugge en in Middelburg) als ook na de tochten was er ruimte voor onze Bourgondische kant: lekker eten en drinken. Een mens moet toch ook weer aansterken immers, na al die kilometers in de volle zon!
Als afsluiting van dit vakantieweekje fietsten Linda en ik zaterdag en zondag vanuit Groede nog twee mooie routes.
Op zaterdag was het de beurt voor een rondje van 83 km: Groede-Vlissingen-kustlijn-Veere-Middelburg-Groede (links in de collage). De dag erna reden we een rondje van 100 km ten zuiden van Groede, aan de Belgische kust: Groede-Sluis-Damme-Brugge-Knokke-Cadzand-Groede (rechts in de collage).
(klik op foto's voor vergroting)
Tijdens onze rit door Zeeland, kwamen we onze toekomstige woonplaats tegen. Daar zullen we dan maar gaan wonen als Abeeltjes - later, als we groot zijn -!
Maar het waren twee prachtige fietsdagen. Het weer zat mee, ook al dreigde de lucht tijdens onze eerste dag nog wel af en toe. Met name zondag, tijdens onze Vlaamse fietstocht, was het schitterend weer.
En onze minicamping (Boerenhof te Groede) was de ideale uitvalsbasis. Eigenlijk waren we er alleen om te douchen na het fietsen en om te slapen. En wat heb je dan meer nodig dan ons good-old trekkerstentje?
Links in het mooi Damme. Rechts in strandpaviljoen te Groede.
donderdag 5 juni 2014
Mountainbiken in Burgh-Haamstede
ASCHWIN:
Gijs en ikzelf besloten gisteren om een dagje te gaan mountainbiken. De fietsen werden daarom opgeladen en we vertrokken naar het 'Patrick Tolhoek-parcours' bij Burgh-Haamstede.
Een prachtig parcours overigens van 9 km lengte. En ook nog eens met het strand en de mooie duinenomgeving in de buurt. Ideale cross-omgeving dus!
Hierboven zie je onze gereden route: 3x het mtb-parcours door het bosrijke duinengebied en vervolgens nog een rondje strand en Burgh-Haamstede zelf. Écht een aanrader
Aangezien we toch al nat waren, konden we dit soort capriolen natuurlijk niet laten. Gijs in actie op het strand en nog een collage van het strandgedeelte.
Gijs en ikzelf besloten gisteren om een dagje te gaan mountainbiken. De fietsen werden daarom opgeladen en we vertrokken naar het 'Patrick Tolhoek-parcours' bij Burgh-Haamstede.
Een prachtig parcours overigens van 9 km lengte. En ook nog eens met het strand en de mooie duinenomgeving in de buurt. Ideale cross-omgeving dus!
Hierboven zie je onze gereden route: 3x het mtb-parcours door het bosrijke duinengebied en vervolgens nog een rondje strand en Burgh-Haamstede zelf. Écht een aanrader
Startpunt van het Patrick Tolhoek-parcours
Wel hadden we de pech dat het gisteren vrijwel de hele dag heeft geregend. Pas tijdens onze laatste kilometers brak het zonnetje door en werden we weer een beetje opgewarmd en een stukje droger. Neemt niet weg dat na onze tocht, de warme douche, het zwembad en de sauna in ons hotelletje wonderen deden. O ja: ook die hamburger met friet droeg daar positief aan bij..!
Aangezien we toch al nat waren, konden we dit soort capriolen natuurlijk niet laten. Gijs in actie op het strand en nog een collage van het strandgedeelte.
(klik op de foto's voor vergrotingen)
Vandaag beklommen we trouwens nog de 'Dikke Toren' van Zierikzee. 'Geen sportactiviteit' hoor ik je denken... Nou: ga het maar eens doen. Klim maar eens in één ruk door tot bovenop die vreemde kerktoren (zonder kerk...). Wedden dat je staat te hijgen als een paard?
Je krijgt er overigens wel een prachtig uitzicht voor terug. Onder andere met een mooie kijk op de Zeelandbrug.
maandag 2 juni 2014
Activiteitenweekje
ASCHWIN:
We maken er een lekker activiteitenweekje van deze week. Ik ben namelijk vrij tussen Hemelvaart en Pinksteren. Dus dat biedt ook perspectief om het eens goed aan te pakken.
Na die 21 km en 13 km hardlopen, liep ik de dag erna (gisteren) nog een mooie 17,5 km. Daarna fietste ik met Linda nog een rondje van zo'n 25 km 's avonds.
Vandaag echter stond er een mooi fietsrondje richting Hamme en Lokeren op het programma. Ook hier fietste Linda met me mee en hadden we bij thuiskomst een mooie 89 km op de teller staan!
Hiernaast zie je het rondje.
Op deze manier maken we toch ook behoorlijk wat fietskilometers deze week. Want voor de komende week staan er nog meer fietsavontuurtjes op het programma. Onder andere twee dagen mountainbiken met Gijs en nog twee dagen aan de Belgische en Zeeuwse kust.
En de dagen ertussenin vul ik vast wel weer in met een rondje hardlopen...
Je leest het hier vanzelf allemaal wel terug!
We maken er een lekker activiteitenweekje van deze week. Ik ben namelijk vrij tussen Hemelvaart en Pinksteren. Dus dat biedt ook perspectief om het eens goed aan te pakken.
Na die 21 km en 13 km hardlopen, liep ik de dag erna (gisteren) nog een mooie 17,5 km. Daarna fietste ik met Linda nog een rondje van zo'n 25 km 's avonds.
Vandaag echter stond er een mooi fietsrondje richting Hamme en Lokeren op het programma. Ook hier fietste Linda met me mee en hadden we bij thuiskomst een mooie 89 km op de teller staan!
Hiernaast zie je het rondje.
Op deze manier maken we toch ook behoorlijk wat fietskilometers deze week. Want voor de komende week staan er nog meer fietsavontuurtjes op het programma. Onder andere twee dagen mountainbiken met Gijs en nog twee dagen aan de Belgische en Zeeuwse kust.
En de dagen ertussenin vul ik vast wel weer in met een rondje hardlopen...
Je leest het hier vanzelf allemaal wel terug!
Abonneren op:
Posts (Atom)