Klaar voor de winteravonden

ASCHWIN:

Na mijn minimalistisch reflectorvestje heb ik me ook een goede hoofdlamp aangeschaft. Hiermee kan ik ook in de winter 's avonds gewoon door blijven trainen en ben ik niet gedwongen om enkel de paden met straatverlichting te volgen (wat sowieso al niet meevalt als je in een polderlandschap woont...).

De Tikka R+ van Petzl is een uitermate geschikte hoofdlamp voor avondloopjes, maar zeker ook voor de langere trailruns.
De uitvoering die je hier ziet (blauw-wit) heb ik vanavond voor het eerst uitgeprobeerd. En dat is me érg goed bevallen. Je hebt een krachtige led-verlichtingsstraal die je blik volgt. De kracht kun je instellen. Van een paar meter voor je uit tot wel 70 meter ver!
Geklooi met batterijen hoeft ook niet, want het lampje is gewoon oplaadbaar via je pc.
Hieronder kun je het promotiefilmpje van de lamp zien. Het geeft een goed beeld van de kracht van dit kleine lampje én het gemak in het gebruik. Vooral het feit dat het lampje zich automatisch aanpast aan de donkerte, werkt fijn (zie filmpje).
Dus laat de donkere winteravonden maar komen. Het houdt mij in ieder geval niet langer aan huis gekluisterd!

Wedstrijd als training

ASCHWIN:

Ik had bedacht om dit weekend een wedstrijd in de buurt uit te zoeken om aan deel te nemen als training. Het liefst een 21 km-wedstrijd.

Er waren twee opties: ten eerste was er een halve marathon in Bergen op Zoom. Maar iets dichterbij organiseerden ze in Grembergen de 'Scheldepolderloop', met als hoofdonderdeel eveneens een halve marathon. En dat leek me wel wat: het parcours beloofde twee ronden waarbij langs de Scheldeoever en doorheen het polderlandschap achter de dijk gelopen werd.
Een mooi gebiedje trouwens.

De opkomst was trouwens érg karig. Wel jammer, want de organisatie hoopte geld op te halen voor het plaatselijke Ropa-runteam.

De eerste 7 km hield ik me in. En dat vind ik tijdens een wedstrijd zó ontzettend moeilijk! Het is haast tegennatuurlijk; je loopt een wedstrijd normaal toch om zo snel mogelijk aan de finish te komen?!
Maar goed. Na de 7,5 km ging de weg een stuk naar beneden, van de dijk af, en daar liet ik me op volle snelheid naar beneden 'vallen'. Het gevolg was dat ik na zo'n 50 meter een flink gat had geslagen met de lopers waar ik bij liep. Ik besloot op dat punt dan ook maar gewoon door te blijven lopen. Ik hield daarbij een tempo van 13,5 km/u aan voor de rest van de wedstrijd.
Dat 'naar beneden laten vallen' kost eigenlijk helemaal geen energie en je wint er erg gemakkelijk vele meters (én snelheid) mee. Veel lopers houden zich tegen als ze naar beneden lopen. Zonde...

Op deze manier schoof ik goed op in de wedstrijd. Niet dat ik de ene na de andere loper inhaalde. Nee, daar was het deelnemersveld te gering voor. Maar ik liep weg van de lopers achter mij en ik haalde de lopers voor me gestaag in.
Na 10 km, vlak voordat we de tweede ronde ingingen, liepen we onverhard door een klein bosje/natuurgebiedje. Even tijd genomen voor een sanitaire stop en vervolgens in flink tempo aan deze tweede helft begonnen. Door mijn plasje in de bossen, was ik ingehaald door een loper die een tempo van 14,5 km/u aanhield. Ik liep tot ongeveer het 16 km-punt met 'm mee. Maar moest 'm daar toch laten gaan. Ik voelde dat mijn kuit het er lastig mee kreeg. En ook een paar vlagen van misselijkheid staken op (ik moet écht eens op zoek naar andere gelletjes; de laatste tijd bij langere lopen heb ik dat steeds als ik dit type gelvoeding inneem...).
De laatste 5 km liep ik in een iets rustiger tempo richting finish. Daar merkte ik toch wel aan mezelf dat dit meer was geweest dan 'zo maar een training'.... Maar wel weer leuk.

Mijn eindtijd: 1:37:50 uur over 21,4 km. Dit bleek uiteindelijk goed voor een 11e plaats (4e in categorie 40+).

De volleyballers

ASCHWIN:

Het is lang geleden dat hier nog eens iets verscheen over de sportactiviteiten van Gijs en Pien. Ze volleyballen tegenwoordig niet langer bij SV De Sterre uit Zuiddorpe, maar bij Voorwaarts uit Axel. Hierdoor kunnen ze ook meedoen met de Brabantse competitie. Het is af en toe een flink eindje rijden, maar het maakt de wedstrijden wel aantrekkelijker en afwisselender.
Tevens spelen ze hierdoor ook niet langer in gemengde teams.

Van Gijs heb ik nog geen foto's, maar deze foto's zijn genomen tijdens Piens wedstrijd te Zundert, vorige week zaterdag. Deze wedstrijd werd overigens gewonnen met 3-1.

Pien heeft nr. 11

Pien met witte kniebeschermers

Opslagbeurt

Vanwege de goede eerste paar wedstrijden dit seizoen, staan ze voorlopig op een vierde plek in de competitie.

Eindelijk weer eens: een strandtraining!

ASCHWIN:

Het was véél te lang geleden dat ik nog eens naar het Zeeuwsvlaamse strand was gereden voor een lange duurloop. Maar vandaag had ik een vrije dag opgenomen om oa. een lange duurloop te lopen tussen Breskens en Cadzand (en terug). Afgelopen weekend waren de vrijdagavond, de zaterdag en de zondag volgepland met andere zaken. Ook leuk hoor; maar ik miste toch wel mijn weekend-duurloop. Zeker gezien de planning om binnenkort die 50 km langs de Westerschelde hard te lopen.

(klik erop voor vergroting)

En het was er prima weer voor. Lekker vroeg vertrokken (zo rond een uur of 9 in de ochtend) vanuit de veerhaven van Breskens, over het strand naar Cadzand-Bad, nog een stukje landinwaarts gelopen tot aan de waterzuiveringsinstallatie en vervolgens na 15 km weer omgekeerd. Op de terugweg nog een stukje duinen en natuurgebied meegepikt bij de Zwarte Polder. Uiteindelijk liep ik 31,4 km in net geen 3 uur. Een rustig tempo dus van 10,5 km/u. En dat merkte ik wel: het ging allemaal van een leien dakje. Op deze manier had ik mijn eigen kustmarathon (die gisteren werd gelopen in Zeeland) kunnen lopen vandaag ;-).

Hier nog een mooi luchtfotootje van het strand nabij Cadzand-Bad. Zo van palenrij naar palenrij lopend, verveeld dat strand eigenlijk nooit om hard te lopen. 

Ik kijk nu al uit naar mijn volgende lange duurloop op deze plek!

Foto: Rijkswaterstaat.