Zoals je hebt kunnen lezen in één van mijn vorige berichtjes, wilde ik graag nog eens meedoen aan deze Kustmarathon om mijn tijd van vorig jaar te verbeteren én lekkerder te lopen (én te finishen!). En daarbij: het is helemaal geen straf om over het mooiste marathonparcours van Nederland te lopen.
Hier de gelopen route volgens de gps in mijn horloge:
Om de clou van het komend verhaal alvast te verklappen: de tijd heb ik op 23 seconden na níet verbeterd (jammer!), maar ik heb wel lekkerder gelopen en was tenminste niet helemaal van de wereld na de finish (vorig jaar heb ik zo'n half uur tegen een muurtje moeten zitten, misselijk, niet in staat me te verroeren... niet gezond, toch?).
Hieronder de uitslag:
Wat opvalt is dat ik de eerste 10 km keurig rustig heb gelopen. Daarna tot het halve marathonpunt iets versneld. Om vervolgens daarna de vele kilometers over het strand te lopen. En daar lag de bottleneck. Want het was hoogwater en we liepen vrijwel overal doorheen het mulle zand. Zoals je ziet probeerde ik wel mijn snelheid boven de 10 km/u te houden, maar dat brak me uiteindelijk wel op tijdens de laatste 10 km. Die waren zoals altijd: verschrikkelijk!
Wat verder opvalt is het feit dat er maar 1360 mensen gefinisht zijn. Er stonden er 1750 aan de start.
Maar afijn, ook nog meegenomen dat we het hele parcours wind tegen hadden (windkracht 4 vanuit het zuiden), valt het me al met al nog mee. Door de gesteldheid van het strand en de weersomstandigheden, werd er door vrijwel iedereen een stukje langzamer gelopen dan vorig jaar. Dus die 'schade' van 23 seconden, is te overzien.
Hier alvast wat foto's die Linda nam bij start en finish:
In het startvak (zo lang mogelijk warm truitje aanhouden)
In het startvak: 'watermanagement'
Tja... een startvakvlaggetje...
En nóg een vlaggetje...
Maar deze keer in de finishstraat.
De laatste meters mét lach!
'Hardloopfoto's' zullen de komende dagen nog wel verschijnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten