Het aftellen is begonnen

ASCHWIN:

Volgende week zaterdag is het zo ver: 52 km hardlopen!

Het aftellen is dus begonnen...

Na eerst dat gedoe met mijn achillespees, kwamen daar de afgelopen week allerlei andere klachtjes voor in de plek! Ik word geloof ik nu toch écht een dagje ouder...

... maar ook verstandiger: want ik ben tijdens die lange langzame duurlopen van de afgelopen weken niet één keer over de scheef gegaan. Hierdoor konden al deze klachtjes na één of twee dagen rust weer gewoon verdwijnen.

Vandaag liep ik mijn laatste lange duurloop van 23,5 km. En dat ging prima. Afgelopen donderdag liep ik er nog 30. Deze week kwam ik uit op 76 km. Die week daarvoor slechts 46 vanwege de blessures. Die week dáárvoor ook 76 km.

Aanstaande zaterdag gaan we het gewoon zien. Is het genoeg geweest om niet geheel uitgewoond aan de finish te komen van mijn zelfverzonnen wedstrijd 'Haven Breskens tot Haven Paal' (over de Westerscheldedijk).

De komende dagen zal ik nog één maal de hardloopschoenen aantrekken. Voor de rest rusten en nog eens een goede massage.

Tot zondag! Dan lees je hier mijn relaas...

Een weekje verder

ASCHWIN:

Nu ik de afgelopen week van maandag tot en met vrijdag de benen stil heb gehouden en dus geen enkele keer op pad ben geweest om hard te lopen, was ik zaterdag jl. érg benieuwd naar het resultaat. Zou de blessure verminderd zijn?

Tot en met donderdag voelde ik de achillespees en de onderkant van de kuit continue. De eerste dagen pijnlijk, later zeurend. Vrijdag was dit gevoel eindelijk weg.
Dus zaterdag durfde ik het aan om heel voorzichtig, vooral niet té snel lopend, wat kilometers uit te proberen. Ik zou met Linda meelopen.

Al lopende, met een maximum van 10 km/u, ging het eigenlijk best goed. Ik kon gemakkelijk lopen, voelde geen enkele keer een pijnlijke scheut. Wél merkte ik dat ik moest oppassen met de snelheid. Want als ik even aanzette, voelde ik precies weer het plekje van de blessure. Al met al liepen we op dit tempo zonder problemen 15 km.

Dat gaf de burger moed! Dus besloot ik deze middag nog maar eens de hardloopschoenen aan te doen. Ik nam zelfs mijn rugzak inclusief drinkzak mee... Want stel dat het zó goed zou gaan dat ik er een serieuze lange duurloop van zou kunnen maken; dan zou ik dat natuurlijk doen. Ik heb de kilometers immers meer dan nodig.
En het ging goed! Na zo'n 15 km maakte ik er maar 20 van. En na die 20 km maakte ik er 25 van. Uiteindelijk besloot ik dat ik mijn noodlot niet moest tarten: bij 26,5 km op de teller kwam ik thuis aan. Maar voor mijn gevoel had ik zonder klachten 30 km kunnen lopen. Wederom op een erg rustig tempo van iets meer dan 10 km/u gemiddeld.

Ik hou me vast aan deze stijgende lijn. En probeer de komende week nog  een weekje voorzichtig door te trainen. Wél met de nodige rustdagen ertussen.

Niet geheel toevallig

ASCHWIN:

Uiteraard is het niet geheel toevallig: in de voorbereiding van een ultraloop een overbelastingsblessure oplopen...

Met nog een paar weken te gaan (6 december is dé dag), heb ik een vervelende blessure opgelopen. De aanhechting van de achillespees bij de onderkant van mijn kuitspier (de plek waar ik enkele maanden geleden een spierscheurtje opliep) speelt erg op.
Dit betekent dat ik tijdens mijn trainingen geen onbehouwen bewegingen/stappen kan maken en ook niet plots kan versnellen. Maar gehele rust zou beter zijn, want na afloop van mijn trainingen voelt de plek nog enkele dagen pijnlijk aan.

Het is lastig om een goed evenwicht te vinden tussen genoeg kilometers maken om de ultra fatsoenlijk te kunnen uitlopen én de benodigde rust nemen om de blessure te kunnen laten herstellen.
Ik ben nu een week dit evenwicht aan het zoeken...

Op de plek van het middelste streepje doet zich de klacht voor.

Even nog een week doorgaan met het zoeken naar het juiste evenwicht. Als de klacht dan blijft aanhouden of verergert, dan zal ik toch een besluit moeten nemen. Rust zal dan de enige remedie zijn om deze klacht te doen verdwijnen.

Nog even niet aan denken...

Mijn eerste 'ultra'..?

ASCHWIN:

Ja, het gaat er toch nog van komen (als het goed is!) deze winter: mijn voornemen om vanuit de haven van Breskens over de Westerscheldedijk helemaal tot de haven van De Paal te lopen. Ik schreef er al eerder over op deze weblog.
Aangezien dit traject tussen de 53 en 55 km is, zou ik hiermee deelnemen aan mijn eerste ultraloop (alles boven de marathonafstand van 42 km).

Ik schreef al eerder dat ik deze route in mijn eentje wilde lopen. Linda had me beloofd onderweg de 'verzorging' op zich te nemen door op verschillende plaatsen te zorgen voor bevoorrading.
Maar gisteren kwam ik tijdens mijn trainingsronde hardloopneef Bryan tegen. De trouwe lezer weet nog dat ik samen met hem van start ging in de Marathon van Zeeuws-Vlaanderen, afgelopen april.
Al lopende liet ik mijn voornemen vallen om eens van Breskens naar Paal te lopen. Gewoon om eens uit te proberen of ik die afstand aan zou kunnen.
'Wat een leuk idee zeg!' riep Bryan spontaan. Op mijn vraag of hij soms mee wilde lopen, volgde een volmondig 'Jazeker!'.

Dus zo gezegd, zo gedaan. We prikten een datum (zaterdag 6 december) en hadden het hiermee voor ons zelf vastgelegd.

Allebei enthousiast om dit eens te proberen. Maar beiden gaven we aan het toch ook wel behoorlijk spannend te vinden. Zelf liep ik nooit verder dan 42 km achtereen. Bryan liep nooit verder dan 43 km. Het betekent voor ons beiden een minimale uitbreiding van ons duurrecord met 10 km...

Hier nogmaals het parcours:

Ingeschreven!

ASCHWIN:

Het voorjaarsdoel voor 2015 ligt vast. Ik ben alvast ingeschreven!

Pien stunt

ASCHWIN:

Vandaag stuntte Pien bij het paardrijden met een 1e prijs die ze behaalde in een record aantal punten (232 punten voor haar F7 proef)!

Hieronder een stukje van de proef gefilmd: