ASCHWIN:
Sinds enkele jaren loop ik met veel plezier op de Asics GT-2000 hardloopschoenen. Niet het standaardmodel, maar het model met een iets smallere leest.
Ondertussen ben ik toe aan mijn derde paar. En zeker met mijn huidige klachten, is het geen overbodige luxe om weer te genieten van de optimale demping van nieuwe schoenen...
woensdag 29 april 2015
maandag 27 april 2015
Wings for Life
ASCHWIN:
Met nog een klein weekje te gaan, lijkt het er op dat ik as. zondag mee kan doen met de Wings-For-Life-run in Breda!
Ik heb namelijk de afgelopen dagen weer wat kunnen lopen; en elke dag gaat het beter met de achillespees. Vandaag liep ik zelfs 12 km. Écht aanzetten gaat nog niet. Maar het lijkt er op dat de pees zich goed houdt als ik één tempo blijf lopen. Geen topsnelheid natuurlijk, maar goed genoeg om lekker te lopen.
Eens kijken hoe veel kilometers ik haal. Ten eerste met deze blessure, ten tweede: wanneer haalt die 'finish-auto' mij in?
Deze auto wordt trouwens in deze Nederlandse editie bestuurd door racer Tom Coronel.
Met nog een klein weekje te gaan, lijkt het er op dat ik as. zondag mee kan doen met de Wings-For-Life-run in Breda!
Ik heb namelijk de afgelopen dagen weer wat kunnen lopen; en elke dag gaat het beter met de achillespees. Vandaag liep ik zelfs 12 km. Écht aanzetten gaat nog niet. Maar het lijkt er op dat de pees zich goed houdt als ik één tempo blijf lopen. Geen topsnelheid natuurlijk, maar goed genoeg om lekker te lopen.
Eens kijken hoe veel kilometers ik haal. Ten eerste met deze blessure, ten tweede: wanneer haalt die 'finish-auto' mij in?
Deze auto wordt trouwens in deze Nederlandse editie bestuurd door racer Tom Coronel.
donderdag 16 april 2015
Nieuw doel: 'World Run'
ASCHWIN:
Om niet te lang in het kniezen te blijven hangen, heb ik meteen maar op korte termijn een nieuw doel gesteld. Ik heb dan immers niet voor niets al die trainingskilometers gemaakt de afgelopen maanden...!
Op 3 mei wordt er over de gehele wereld de 'Wings for Life'-race gehouden. Een hardloopevenement dat anders is dan alle andere wedstrijden. In plaats van dat je een vaste afstand aflegt richting een finishlijn, loop je bij deze wedstrijd zo ver als je kunt; totdat je wordt ingehaald door de zgn. pacer-car.
Hoe het werkt zie je in dit filmpje.
De wedstrijd in Nederland wordt in Breda georganiseerd. Waarschijnlijk zal ook Gijs meedoen. Samen starten vanuit het Kasteel van Breda en dan achteraf van elkaar horen hoe ver we geraakt zijn!
Na afloop wordt alle data van over de hele wereld verzameld. Diegene die het verst gelopen heeft, mag zich wereldkampioen noemen.
Om niet te lang in het kniezen te blijven hangen, heb ik meteen maar op korte termijn een nieuw doel gesteld. Ik heb dan immers niet voor niets al die trainingskilometers gemaakt de afgelopen maanden...!
Op 3 mei wordt er over de gehele wereld de 'Wings for Life'-race gehouden. Een hardloopevenement dat anders is dan alle andere wedstrijden. In plaats van dat je een vaste afstand aflegt richting een finishlijn, loop je bij deze wedstrijd zo ver als je kunt; totdat je wordt ingehaald door de zgn. pacer-car.
Hoe het werkt zie je in dit filmpje.
De wedstrijd in Nederland wordt in Breda georganiseerd. Waarschijnlijk zal ook Gijs meedoen. Samen starten vanuit het Kasteel van Breda en dan achteraf van elkaar horen hoe ver we geraakt zijn!
Na afloop wordt alle data van over de hele wereld verzameld. Diegene die het verst gelopen heeft, mag zich wereldkampioen noemen.
Annulering marathon
ASCHWIN:
Deze avond de knoop doorgehakt: ik zal as. zaterdag NIET starten tijdens de Marathon van Zeeuws-Vlaanderen.
De ontsteking aan achillespees en kuit is nu, op donderdag, nog steeds niet genezen. Waarschijnlijk kan ik 'm sowieso niet lopen zaterdag, maar het zou ook onverantwoord en dom zijn om het toch te proberen. De kans op een langdurige (en structurele) blessure is daarmee veel en veel te groot.
Daarom zal ik nu de komende weken proberen volledig te herstellen en het lichaam wat rust gunnen. Vervolgens ga ik een alternatieve marathon inplannen voor dit voorjaar/begin zomer. Eens kijken wat er voorbijkomt na een avondje surfen op internet... Iemand nog tips?
(Snik..!)
Deze avond de knoop doorgehakt: ik zal as. zaterdag NIET starten tijdens de Marathon van Zeeuws-Vlaanderen.
De ontsteking aan achillespees en kuit is nu, op donderdag, nog steeds niet genezen. Waarschijnlijk kan ik 'm sowieso niet lopen zaterdag, maar het zou ook onverantwoord en dom zijn om het toch te proberen. De kans op een langdurige (en structurele) blessure is daarmee veel en veel te groot.
Daarom zal ik nu de komende weken proberen volledig te herstellen en het lichaam wat rust gunnen. Vervolgens ga ik een alternatieve marathon inplannen voor dit voorjaar/begin zomer. Eens kijken wat er voorbijkomt na een avondje surfen op internet... Iemand nog tips?
(Snik..!)
woensdag 15 april 2015
En wéér een hobbel!
ASCHWIN:
En na mijn weinig rooskleurige voorgaande blog heb ik (met nog 2 dagen te gaan tot aan de start van de marathon) wederom een flinke hobbel te nemen. Hopelijk ís deze hobbel überhaupt nog te nemen. Het wordt namelijk wel érg kort dag nu...
Om te beginnen mijn heup. Die aanhechting van de spier is nog niet 100% genezen, maar stoort me niet meer tijdens mijn dagelijkse doen en laten. Hoe dat gaat na 25 km hard lopen bijvoorbeeld, daar heb ik uiteraard geen idee van.
En nét op het moment dat ik er toch weer wel wat vertrouwen in begon te krijgen, begon ik twee dagen geleden plots last te krijgen van een slecht genezende blaar op mijn rechter hiel. En een blaar loop ik sowieso wel eens af en toe. Dat is nooit een probleem. Die verdwijnen vanzelf wel weer na een paar dagen. Maar deze bleef al iets langer zitten. Totdat ie zich plots 's nachts liet gelden door een kloppend gevoel te geven. En dat kloppend gevoel verergerde steeds meer, met als gevolg dat ook een halve dag later mijn achillespees pijnlijk begon aan te voelen.
Gisteren was het gebied rondom de blaar érg rood en gezwollen. Ook de achillespees en de onderkant van de kuit werden geplaagd door scherpe steekpijnen bij elke spanning die er op werd gezet... Wat bleek: de blaar was gaan ontsteken en die ontsteking had zich 'uitgewaaierd' richting de achillespees.
De moed zakte in mijn schoenen. Alles leek er nu toch op dat de marathon van as. zaterdag niet kon doorgaan voor mij.
Mijn allerlaatste kans zijn nu nog de ontstekingsremmers waar ik gisteravond nog in allerijl mee begonnen ben te slikken. Als die het hiel- en achillesgebied tijdig tot rust weten te brengen, dan heb ik misschien nog een kansje.
De grote vraag blijft nu wel: stel dat ik van start ga (wat ik écht wil!!), dan is het afwachten hoe de achillespees aanvoelt. Kán ik er überhaupt mee hardlopen? Geen idee. Maar ik ga het zeker niet meer uittesten vóór zaterdag. Dat gaat nu vandaag in ieder geval zeker niet. En de komende dagen durf ik het niet meer; bang voor de schade die ik dan mogelijk aanbreng.
Tjonge, jonge: leuk hoor, hardlopen...
... en al dat blessure-gezeur... verschrikkelijk. Ik voel me net zo'n voetballer, die hebben ook altijd wat!
En na mijn weinig rooskleurige voorgaande blog heb ik (met nog 2 dagen te gaan tot aan de start van de marathon) wederom een flinke hobbel te nemen. Hopelijk ís deze hobbel überhaupt nog te nemen. Het wordt namelijk wel érg kort dag nu...
Om te beginnen mijn heup. Die aanhechting van de spier is nog niet 100% genezen, maar stoort me niet meer tijdens mijn dagelijkse doen en laten. Hoe dat gaat na 25 km hard lopen bijvoorbeeld, daar heb ik uiteraard geen idee van.
En nét op het moment dat ik er toch weer wel wat vertrouwen in begon te krijgen, begon ik twee dagen geleden plots last te krijgen van een slecht genezende blaar op mijn rechter hiel. En een blaar loop ik sowieso wel eens af en toe. Dat is nooit een probleem. Die verdwijnen vanzelf wel weer na een paar dagen. Maar deze bleef al iets langer zitten. Totdat ie zich plots 's nachts liet gelden door een kloppend gevoel te geven. En dat kloppend gevoel verergerde steeds meer, met als gevolg dat ook een halve dag later mijn achillespees pijnlijk begon aan te voelen.
Gisteren was het gebied rondom de blaar érg rood en gezwollen. Ook de achillespees en de onderkant van de kuit werden geplaagd door scherpe steekpijnen bij elke spanning die er op werd gezet... Wat bleek: de blaar was gaan ontsteken en die ontsteking had zich 'uitgewaaierd' richting de achillespees.
De moed zakte in mijn schoenen. Alles leek er nu toch op dat de marathon van as. zaterdag niet kon doorgaan voor mij.
Mijn allerlaatste kans zijn nu nog de ontstekingsremmers waar ik gisteravond nog in allerijl mee begonnen ben te slikken. Als die het hiel- en achillesgebied tijdig tot rust weten te brengen, dan heb ik misschien nog een kansje.
De grote vraag blijft nu wel: stel dat ik van start ga (wat ik écht wil!!), dan is het afwachten hoe de achillespees aanvoelt. Kán ik er überhaupt mee hardlopen? Geen idee. Maar ik ga het zeker niet meer uittesten vóór zaterdag. Dat gaat nu vandaag in ieder geval zeker niet. En de komende dagen durf ik het niet meer; bang voor de schade die ik dan mogelijk aanbreng.
Tjonge, jonge: leuk hoor, hardlopen...
... en al dat blessure-gezeur... verschrikkelijk. Ik voel me net zo'n voetballer, die hebben ook altijd wat!
maandag 6 april 2015
Naaldenprikjes
ASCHWIN:
Het begint langzamerhand steeds dichterbij te komen: de Marathon van Zeeuws-Vlaanderen!
Ik heb eergisteren voor het eerst in twee weken weer een duurloopje uitgeprobeerd. De 22 km gingen op zich helemaal niet verkeerd. Eén zorgenpuntje: die 20 à 22 km is precies het punt dat de heup begint te verstijven en daarmee het linkerbeen ook tot aan de knie meeneemt in de opstijving. Zo rond die 22 km is dat nog niet zo bezwaarlijk. Maar ja, die marathon is wel 20 km verder dan deze afstand... dus ben ik wel erg benieuwd hoe een en ander zich houdt als je er mee doorloopt. Eén ding is zeker: we gaan het vanzelf zien en merken!
Want dat ik 'm ga lopen staat sowieso vast. Het enige spannende is 'hoe' ik 'm zal lopen...
Ondertussen ben ik ook al twee keer met de zogenaamde 'dry-needle'-techniek geholpen bij de fysiotherapeut. Hieronder een filmpje van wat dat nu precies inhoudt.
Ik heb wel het idee dat het de spierbehandeling goed doet. Het is een vreemde gewaarwording. Soms een beetje pijnlijk/gevoelig, maar merendeels valt het mee. Eén ding dat opvallend is (en waar ik blijkbaar geen uitzondering in ben volgens de fysio), is dat ik tijdens de behandeling enorme zweetuitbarstingen krijg. Blijkbaar is dat een lichamelijke reactie op die naaldenprikjes...
Tevens heeft hij me nu ook meerdere malen gekraakt in mijn bekken/heup.
Nu, twee weken voor de marathon ben ik nog niet verlost van mijn blessure. Wel kan ik weer mijn trainingen oppakken. De échte duurlopen laat ik achterwege. Verder dan die 22 km van eergisteren ga ik niet meer lopen. Enkel de souplesse in het lopen weer zien terug te krijgen. Ik heb nog héél even om dat voor elkaar te krijgen...
Het begint langzamerhand steeds dichterbij te komen: de Marathon van Zeeuws-Vlaanderen!
Ik heb eergisteren voor het eerst in twee weken weer een duurloopje uitgeprobeerd. De 22 km gingen op zich helemaal niet verkeerd. Eén zorgenpuntje: die 20 à 22 km is precies het punt dat de heup begint te verstijven en daarmee het linkerbeen ook tot aan de knie meeneemt in de opstijving. Zo rond die 22 km is dat nog niet zo bezwaarlijk. Maar ja, die marathon is wel 20 km verder dan deze afstand... dus ben ik wel erg benieuwd hoe een en ander zich houdt als je er mee doorloopt. Eén ding is zeker: we gaan het vanzelf zien en merken!
Want dat ik 'm ga lopen staat sowieso vast. Het enige spannende is 'hoe' ik 'm zal lopen...
Ondertussen ben ik ook al twee keer met de zogenaamde 'dry-needle'-techniek geholpen bij de fysiotherapeut. Hieronder een filmpje van wat dat nu precies inhoudt.
Ik heb wel het idee dat het de spierbehandeling goed doet. Het is een vreemde gewaarwording. Soms een beetje pijnlijk/gevoelig, maar merendeels valt het mee. Eén ding dat opvallend is (en waar ik blijkbaar geen uitzondering in ben volgens de fysio), is dat ik tijdens de behandeling enorme zweetuitbarstingen krijg. Blijkbaar is dat een lichamelijke reactie op die naaldenprikjes...
Tevens heeft hij me nu ook meerdere malen gekraakt in mijn bekken/heup.
Nu, twee weken voor de marathon ben ik nog niet verlost van mijn blessure. Wel kan ik weer mijn trainingen oppakken. De échte duurlopen laat ik achterwege. Verder dan die 22 km van eergisteren ga ik niet meer lopen. Enkel de souplesse in het lopen weer zien terug te krijgen. Ik heb nog héél even om dat voor elkaar te krijgen...
Abonneren op:
Posts (Atom)