Wake-up call

ASCHWIN:

Zoals ik al veel eerder op deze weblog schreef, heb ik de marathon van Zeeuws-Vlaanderen uit mijn planning gehaald. Sowieso heb ik de marathonafstand uit mijn hoofd gezet. Mijn lichaam protesteerd té veel als ik langer dan 2 uur achter elkaar hardloop.
Na die beslissing was ik eigenlijk een beetje stilgevallen op hardloopgebied. Ik ben nog wel een beetje bezig gebleven, maar weken lang liep ik niet vaker dan 1x per week; en eigenlijk nooit langer dan drie kwartier.

Maar een paar dagen geleden viel mijn deelnemersnummer van de genoemde marathon op de mat. En dat zorgde toch wel voor een zogenaamde 'wake-up call'. Het prikkelde me weer om de draad wat beter en intensiever op te pakken.
Nee, meelopen op de 12e mei tijdens de marathon van Zeeuws-Vlaanderen doe ik niet. Ook niet voor een gedeelte (dat flitste nog eventjes door mijn hoofd). Sterker nog, het kan ook niet meer: voor diezelfde dag hebben we een leuk feestje georganiseerd voor de verjaardagen van Gijs (14) en Pien (12).

Het gevolg is wel dat ik gisteren een 45 minuten heb hardgelopen en vandaag precies 1 uur. En natuurlijk helpt het lekkere weer ook mee. Laat de zomer maar komen!

Vandaag waren er Koninginnedag-festiviteiten in het dorp. Hieronder een filmpje van Pien tijdens haar 'run' met elastiek. Wie kan het verst rennen voordat de elastiek je terugtrekt?
Het filmpje is niet zo handig gemaakt met al dat tegenlicht, maar het geeft wel een idee:



En daarna in het heerlijk zonnetje een broer-zus gevecht op de trampoline (met de medaille van de elastiek-run nog om de nek bij Pien). En zoals je ziet: Pien was in the winning mood vandaag...!

Weinig te melden

ASCHWIN:

Er valt eigenlijk niet zo veel te melden de laatste paar weken. Zo af en toe heb ik nog een stukje hardgelopen, maar meer dan 1x per week ben ik niet gekomen de afgelopen drie weken. En dat is toch wel lang geleden. Het goede nieuws is dat ik eigenlijk hierdoor ook van al mijn klachten af ben. Het structurele beetje vocht dat in mijn linker knie zat is verdampt. De heup en de rechterknie spelen niet meer op tijdens het trainen of bij een onverwachtse beweging.

Met andere woorden: het lichaam geniet van de rust! En dat kan toch ook niet slecht zijn, zo lijkt me.
En dat er dan vanzelf ook een beetje gewicht bijkomt is eigenlijk ook niet verkeerd. Op sommige foto's van het afgelopen jaar vond ik mezelf er soms toch wel érg scherp uitzien in het gezicht.

Dus ja, dit plaatje zegt het eigenlijk precies zoals het is.

Net niet!

ASCHWIN:

Afgelopen woensdagmiddag speelde Pien met haar schoolvoetbalteam mee in de voorronden van de Zeeuws-Vlaams schoolvoetbalcompetitie. Ook al verloren ze slechts één partij en wonnen ze de rest (6 doelpunten voor en 1 doelpunt tegen), plaatsten ze zich niet voor het finale-toernooi later deze maand.

Maar, zo meldden de meiden: 'We hebben een leuke middag gehad. We speelden goed, maar waren net niet goed genoeg!'

Hieronder het team. Pien staat tweede van links.

(klik op foto voor vergroting)

Is dit sport?

ASCHWIN:

Is dat sport: bowlen? Ze zeggen van wel, dus tja, dan kunnen we het op de blog zetten hè?!

Vanmiddag gingen we eens bowlen. Tweede Paasdag, regen, en dus alle tijd voor een dergelijke binnenactiviteit. Eerlijk gezegd vind ik het eigenlijk altijd wel een beetje suf dat bowlen, maar het viel niet tegen. Een beetje onderlinge competitie, lekkere muziek in de bowlingzaal en een drankje erbij maken veel goed.

En het is nog moeilijker dan vantevoren gedacht. Van de puntentelling snapten we niet veel, maar dat ging gelukkig allemaal automatisch via de computer. En dan die ballen... Neem je er een van 12 kg? Of als je die te zwaar vind, eentje van 9 kg? Maar bij die laatste passen dan je vingers niet meer in de gaatjes...!
En gooi je hard en roekeloos of ga je toch voor een goed gemikte bal die dan niet zo hard richting de kegels bolt...?

Al met al kwamen we tot de conclusie: leuk voor één keer, maar zeker geen sport voor de Van den Abeeltjes!

Hieronder nog Gijs in actie tijdens een prima worp:

Nieuwe planning gewenst

ASCHWIN:

Met het wegvallen in mijn planning van de Marathon van Zeeuws-Vlaanderen, heb ik eigenlijk de komende periode geen doelen ingepland staan waar ik voor dien te trainen. En aangezien ik toch altijd wel zo'n wedstrijd in het vooruitschiet moet hebben staan om mijn trainingsarbeid structureel uit te voeren, wordt het tijd om op zoek te gaan naar een aantal wedstrijden tot aan de zomervakantie.

De enige wedstrijd die staat ingepland is de Fishermans Friend Strongman Run te Zolder, op 26 mei as. Die 16 km-hindernissenloop is een mooi evenement om naar uit te kijken, maar zie ik toch meer als een leuk tussendoortje. Eens iets anders dan het 'gewone' hardlopen. Het is vooral een wedstrijd die in het teken staat van het sfeertje, de gezelligheid en de bijzondere ervaring.

Kijkend naar de hardloopkalender voor de komende maanden, dan prijken er wel een aantal wedstrijden op die in aanmerking komen voor mijn planning:

• 2 juni: Open Belgisch Kampioenschap Berglopen - 11 km - Malmedy (gedeeltelijk onverhard)
• 2 juni: De Halve van Renesse - 21 km - Renesse (gedeelteijk onverhard)
• 3 juni: Brabantse Wal Halve Marathon - 21 km - Woensdrecht (gedeeltelijk onverhard)
• 30 juni: 10 E.M. van Waasmunster - 16,6 km - Waasmunster (gedeeltelijk onverhard)

Iemand ervaringen met bovenstaande wedstrijden? Laat het me maar weten. Want in dat weekend van 2 en 3 juni zal ik toch een keuze moeten maken...!

Sport verbroederd

ASCHWIN:

Zoals lezers van deze weblog hebben kunnen lezen, deed ik in maart mee met het NK Veldloop voor ambtenaren te Heemskerk. Klik hier voor het verslag. Vandaag kreeg ik een paar foto's toegezonden.

Deze loopwedstrijd was me érg goed bevallen. Ten eerste liep ik een mooie uitslag, het parcours was magnifiek en het was ook gezellig om met een team (in dit geval van de Gemeente Hulst, waarmee we aan de verschillende afstanden en leeftijdscategoriëen deelnamen) aan de start te verschijnen.

Maar een ander element dat vooral ná de wedstrijd aan de orde kwam, heb ik nog niet benoemd. Ze zeggen wel eens dat sport verbroederd. Nou, in het geval van dat NK met al die ambtenarenteams uit heel Nederland, was dat een waarheid als een koe. Tijdens het wachten op de prijsuitreiking, werd de sporthal met behulp van een DJ omgetoverd tot een klein feestzaaltje. Er werd gedanst en gezongen. Met name de zuidelijke gemeenten, die begin maart nog in de carnavalsstemming verkeerden, zetten de vreugde er goed in met heuse polonaises. Met Gemeente Best die het voortouw nam, namen een aantal mensen uit ons teampje actief mee. Ja, ook ik....: zie foto's.

Het team van de Gemeente Hulst na afloop

Ik vond het feestje blijkbaar leuker dan teamgenoot Evert...!

Feestje vieren met 'collega' uit Best

Zelfs de polonaise ging niet aan me voorbij

Eerlijk gezegd had ik dit allemaal niet verwacht toen ik 's ochtends om 7:00 uur al in de auto zat richting Heemskerk... En ik had carnaval nog wel overgeslagen dit jaar!