ASCHWIN:
In plaats van de oudejaarscross in Axel te lopen vandaag, besloot ik een wat langer stuk te gaan lopen. Het liefst ook onverhard. Na de intervaltrainingen van afgelopen week keek ik daar eigenlijk wel een beetje naar uit.
Het werd een van de mountainbikeroutes die starten bij het zwembad/sportpark van Puyenbroeck te Wachtebeke. Ik had er wel al eens eerder (waaronder ook nog vorige week met Linda) de kortste MTB-route hardgelopen; die van 9 km.
Maar vandaag was het, zoals gezegd, tijd voor een langere duurloop. Ik koos de route van 24 km, die volgens de aanduiding voor 40% onverhard zou zijn. Wel een beetje weinig, maar ja...
Hier zie je de gelopen route.
En ik moet zeggen dat het een hele fraaie route is om te lopen of te fietsen op je MTB. Mooie oude polderwegen, met een bol wegdek, schots en scheve kasseien waren met name in het begin van de route te vinden.
Daarna dook ik gelukkig ook geregeld de bossen in en de zand/modder/polderpaden op.
Halverwege het parcours waren de bospaden geheel verdwenen door het hoogstaande water. Mogelijkheden om droog de weg te vervolgen waren er niet (links een overgelopen greppel, rechts prikkeldraad voor een ondergelopen weide); dus ja, dan maar tot en met de kuiten in het water de weg vervolgd...
Al met al kreeg deze duurlooptraining dan toch nog z'n trailrunkarakter. Ik had trouwens ook mijn waterrugzak meegenomen en een gelletje.
Na een dikke twee uur rennen, kwam ik uiteindelijk na 23,8 km weer terug aan bij mijn auto.
Laat nu die oliebollen maar komen tijdens het 'Oliebollentoernooi' van de volleybalvereniging van Gijs en Pien. Maar eerst moeten Linda en ik ook daar nog eventjes voor aan de slag. Want samen met Gijs en Pien vormen we een teampje tijdens dit familietoernooi, waarmee de vereniging traditioneel het sportjaar afsluit.
zaterdag 29 december 2012
maandag 24 december 2012
Zin en tijd
ASCHWIN:
Zin en vrije tijd. Dat resulteerde vandaag in een crosstraining in het Axelse Kunstbos. Een uur glibberen en glijden, afgewisseld met verharde stukken. Met als afsluiter een fikse uitglijder in een modderige bocht tijdens de laatste intervalversnelling.
Ik heb me bij thuiskomst toch maar op de deurmat uitgekleed...!
Zin en vrije tijd. Dat resulteerde vandaag in een crosstraining in het Axelse Kunstbos. Een uur glibberen en glijden, afgewisseld met verharde stukken. Met als afsluiter een fikse uitglijder in een modderige bocht tijdens de laatste intervalversnelling.
Ik heb me bij thuiskomst toch maar op de deurmat uitgekleed...!
zondag 23 december 2012
Relax en sport
ASCHWIN:
Dat is toch heerlijk aan zo'n weekje verlof: alle tijd om te relaxen en dagelijks een sportmoment in te lassen.
Zo liep ik gisteren op mijn gemakje een duurloop van 100 minuten als training. Gewoon lekker gelopen zonder dat het echt moeite kostte. Op zulke momenten zou ik het liefst nog langer doorlopen, maar ja, dat was gezien de trainingsopbouw richting februari niet handig/nodig.
Vandaag kostte het me veel meer moeite. Samen met Linda was ik naar de Finse piste te Ertvelde gereden. Linda liep er haar eigen rondjes (niet forcerend, want het lijkt erop dat haar oude blessure weer de kop op steekt...). Zelf liep ik er een pittige intervaltraining. Aan het eind van mijn training zat ik er helemaal doorheen; tegen het misselijke gevoel aan. Zulke trainingen, die je ondanks de moeite toch volbrengt, leveren des te meer op (zeggen ze...). Toch?!
De trainingen richten zich nu op de trailrun 'Trail des Bosses' te Braine-le-Comte in de Belgische Ardennen. Begin februari loop ik daar dan mijn eerste trailrun van 2013 over 25 km. Dit als voorbereiding op het volgende doel: 'EcoTrail de Paris', die half maart zal plaatsvinden en gaat over een afstand van 30 km.
In de tussentijd zal ik ook af en toe een wedstrijd hier in de buurt meepikken.
Dat is toch heerlijk aan zo'n weekje verlof: alle tijd om te relaxen en dagelijks een sportmoment in te lassen.
Zo liep ik gisteren op mijn gemakje een duurloop van 100 minuten als training. Gewoon lekker gelopen zonder dat het echt moeite kostte. Op zulke momenten zou ik het liefst nog langer doorlopen, maar ja, dat was gezien de trainingsopbouw richting februari niet handig/nodig.
Vandaag kostte het me veel meer moeite. Samen met Linda was ik naar de Finse piste te Ertvelde gereden. Linda liep er haar eigen rondjes (niet forcerend, want het lijkt erop dat haar oude blessure weer de kop op steekt...). Zelf liep ik er een pittige intervaltraining. Aan het eind van mijn training zat ik er helemaal doorheen; tegen het misselijke gevoel aan. Zulke trainingen, die je ondanks de moeite toch volbrengt, leveren des te meer op (zeggen ze...). Toch?!
De trainingen richten zich nu op de trailrun 'Trail des Bosses' te Braine-le-Comte in de Belgische Ardennen. Begin februari loop ik daar dan mijn eerste trailrun van 2013 over 25 km. Dit als voorbereiding op het volgende doel: 'EcoTrail de Paris', die half maart zal plaatsvinden en gaat over een afstand van 30 km.
In de tussentijd zal ik ook af en toe een wedstrijd hier in de buurt meepikken.
woensdag 19 december 2012
maandag 17 december 2012
Yes! Of beter: oui!
ASCHWIN:
Yes! Of beter: oui!
Ik heb eindelijk bericht terug gekregen van de organisatie van EcoTrail de Paris dat ik toegelaten ben tot hun mooie trailwedstrijd in maart 2013!
Op 16 maart zal ik vanuit de bossen/heuvels rondom Parijs 30 km afleggen om uiteindelijk aan het eind van deze trailrun recht onder de Eiffeltoren te finishen.
Hieronder in het paars de route die ik zal dienen af te leggen: van Meudon naar het hartje van Parijs. Door bos en langs de Seine.
Yes! Of beter: oui!
Ik heb eindelijk bericht terug gekregen van de organisatie van EcoTrail de Paris dat ik toegelaten ben tot hun mooie trailwedstrijd in maart 2013!
Op 16 maart zal ik vanuit de bossen/heuvels rondom Parijs 30 km afleggen om uiteindelijk aan het eind van deze trailrun recht onder de Eiffeltoren te finishen.
Hieronder in het paars de route die ik zal dienen af te leggen: van Meudon naar het hartje van Parijs. Door bos en langs de Seine.
zondag 16 december 2012
Jules Unlimited Loop
ASCHWIN:
Deze zondagochtend was het een mooie zondagochtend om een langere loopwedstrijd over het strand en door de duinen te lopen. Er was wel wat wind, maar de temperatuur was heerlijk om te lopen.
Vorig jaar liep ik er voor het eerst mee: de Jules Unlimited Loop te Groede/Breskens. Vandaag dus voor de tweede maal.
Aangezien het startpunt was gewijzigd ten opzichte van vorig jaar, was ook het parcours anders. Het bleek ook geen 19 km, maar 18 km te zijn. Daarnaast werden er ook een 5 km- en 10 km-wedstrijd georganiseerd.
Het leuke aan deze loop is ook dat alle afstanden tegelijkertijd vertrekken (wat op zich natuurlijk niet uniek is) met een geneutraliseerde eerste kilometer (dat kom je toch eigenlijk nooit tegen). Dus na de start liepen we met het hele peloton over de duinen richting het échte startpunt: het strand. Een brul van de eerste loper (Jules?) deed daar de wedstrijd losbarsten.
Het idee is simpel: loop over het strand in de richting van Cadzand en keer (dit keer door de duinen) vervolgens weer terug naar de start; en herhaal dit vervolgens nog een keer. Over het brede strand zelf kun je zelf bepalen hoe je loopt. Bijna iedereen zoekt de 'harde' stukjes op, zodat je een goede afzet hebt. Sommigen pakken de 'kortste' route en nemen dan het mulle zand af en toe voor lief.
Ik startte erg snel vandaag. Mijn hartslag vloog meteen al naar de 170 bpm. Toch wilde ik met het groepje mee dat er vandoor ging. Zo'n twintig man liep in een groep van me weg. Ik ging er vanuit dat daar ook veel 5 en 10 km-lopers bij zouden zitten (en dat was gelukkig ook zo!). Samen met drie andere lopers (allen 18 km-lopers, zo wist ik) liep ik mijn eerste kilometers aan een vrij hoog tempo. Achter ons viel een enorm gat. Al na een kilometer of 4 zat de eerste loper al meer dan 100 meter achter me.
Maar niet veel daarna moest ik mijn drie medelopers laten gaan. Metertje voor metertje raakte ik achterop. Uiteindelijk liep ik zo'n 30 meter achter hen toen we voor het eerst de duinen in doken en op het eerste keerpunt waren. De wind kwam hierna ook in de rug. Dus na dat zware mulle duinzand (ongeveer een paar honderd meter) besloot ik heel even op adem te komen en de achtervolging in te zetten. Dit met als doel om bij ons volgend keerpunt achter een brede rug te kunnen schuilen als we weer tegen de wind in zouden gaan lopen.
Na zo'n 9 km gerend te hebben had ik ze uiteindelijk te pakken. Over 1 km zouden we weer keren (wat tevens de finish was van de 10 km-lopers). Ik heb niet alle lopers geteld die we vlak voor dit keerpunt tegenkwamen, maar dat waren er volgens mij niet meer dan 10. Dus dat betekende dat ik bij de eerste 10 lopers liep op deze 18 km. Niet slecht.
Maar precies op dat keerpunt na 10 km, moest ik in het mulle zand weer een gaatje laten. Het gevolg: weer 5 km in mijn eentje terug richting de duinen met de wind tegen...! Ik baalde ervan, maar kon nog wel mijn snelheid houden. Mogelijk zou ik dezelfde tactiek kunnen gebruiken als in de eerste ronde: met de wind in de rug weer het groepje inhalen.
Helaas was dat iets te optimistisch. Want tot aan het keerpunt bleef ik ze binnen de overbrugbare afstand houden (zo'n 50 à 100 meter voor me); maar juist na dat keerpunt liepen ze redelijk snel bij me weg. Uiteindelijk was er van dat groepje ook niets meer over en begonnen ze lopers in te halen die voor hen liepen.
Ikzelf liep toen al meer dan 200 meter achter hen. Achter me was geen loper meer te zien.... Ik besloot dan ook maar om op een zo goed mogelijk manier deze wedstrijd uit te lopen. Ik kon niemand meer inhalen en normaal gezien zou ook niemand mij meer inhalen.
En zo bereikte ik de finish in een eindtijd van 1 uur en 21 minuten. De uitslag is mij nog niet bekend. Ben benieuwd of ik goed geteld heb en bij de eerste 10 ben geëindigd...
Deze zondagochtend was het een mooie zondagochtend om een langere loopwedstrijd over het strand en door de duinen te lopen. Er was wel wat wind, maar de temperatuur was heerlijk om te lopen.
Vorig jaar liep ik er voor het eerst mee: de Jules Unlimited Loop te Groede/Breskens. Vandaag dus voor de tweede maal.
Aangezien het startpunt was gewijzigd ten opzichte van vorig jaar, was ook het parcours anders. Het bleek ook geen 19 km, maar 18 km te zijn. Daarnaast werden er ook een 5 km- en 10 km-wedstrijd georganiseerd.
Het leuke aan deze loop is ook dat alle afstanden tegelijkertijd vertrekken (wat op zich natuurlijk niet uniek is) met een geneutraliseerde eerste kilometer (dat kom je toch eigenlijk nooit tegen). Dus na de start liepen we met het hele peloton over de duinen richting het échte startpunt: het strand. Een brul van de eerste loper (Jules?) deed daar de wedstrijd losbarsten.
Het idee is simpel: loop over het strand in de richting van Cadzand en keer (dit keer door de duinen) vervolgens weer terug naar de start; en herhaal dit vervolgens nog een keer. Over het brede strand zelf kun je zelf bepalen hoe je loopt. Bijna iedereen zoekt de 'harde' stukjes op, zodat je een goede afzet hebt. Sommigen pakken de 'kortste' route en nemen dan het mulle zand af en toe voor lief.
Ik startte erg snel vandaag. Mijn hartslag vloog meteen al naar de 170 bpm. Toch wilde ik met het groepje mee dat er vandoor ging. Zo'n twintig man liep in een groep van me weg. Ik ging er vanuit dat daar ook veel 5 en 10 km-lopers bij zouden zitten (en dat was gelukkig ook zo!). Samen met drie andere lopers (allen 18 km-lopers, zo wist ik) liep ik mijn eerste kilometers aan een vrij hoog tempo. Achter ons viel een enorm gat. Al na een kilometer of 4 zat de eerste loper al meer dan 100 meter achter me.
Maar niet veel daarna moest ik mijn drie medelopers laten gaan. Metertje voor metertje raakte ik achterop. Uiteindelijk liep ik zo'n 30 meter achter hen toen we voor het eerst de duinen in doken en op het eerste keerpunt waren. De wind kwam hierna ook in de rug. Dus na dat zware mulle duinzand (ongeveer een paar honderd meter) besloot ik heel even op adem te komen en de achtervolging in te zetten. Dit met als doel om bij ons volgend keerpunt achter een brede rug te kunnen schuilen als we weer tegen de wind in zouden gaan lopen.
Na zo'n 9 km gerend te hebben had ik ze uiteindelijk te pakken. Over 1 km zouden we weer keren (wat tevens de finish was van de 10 km-lopers). Ik heb niet alle lopers geteld die we vlak voor dit keerpunt tegenkwamen, maar dat waren er volgens mij niet meer dan 10. Dus dat betekende dat ik bij de eerste 10 lopers liep op deze 18 km. Niet slecht.
Maar precies op dat keerpunt na 10 km, moest ik in het mulle zand weer een gaatje laten. Het gevolg: weer 5 km in mijn eentje terug richting de duinen met de wind tegen...! Ik baalde ervan, maar kon nog wel mijn snelheid houden. Mogelijk zou ik dezelfde tactiek kunnen gebruiken als in de eerste ronde: met de wind in de rug weer het groepje inhalen.
Helaas was dat iets te optimistisch. Want tot aan het keerpunt bleef ik ze binnen de overbrugbare afstand houden (zo'n 50 à 100 meter voor me); maar juist na dat keerpunt liepen ze redelijk snel bij me weg. Uiteindelijk was er van dat groepje ook niets meer over en begonnen ze lopers in te halen die voor hen liepen.
Ikzelf liep toen al meer dan 200 meter achter hen. Achter me was geen loper meer te zien.... Ik besloot dan ook maar om op een zo goed mogelijk manier deze wedstrijd uit te lopen. Ik kon niemand meer inhalen en normaal gezien zou ook niemand mij meer inhalen.
En zo bereikte ik de finish in een eindtijd van 1 uur en 21 minuten. De uitslag is mij nog niet bekend. Ben benieuwd of ik goed geteld heb en bij de eerste 10 ben geëindigd...
donderdag 13 december 2012
Terugblikje Nisse
ASCHWIN:
Van de halve marathon te Nisse (de Zakloop) waaraan ik een paar weken geleden deelnam, kreeg ik nog een paar foto's toegestuurd.
De eerste twee foto's zijn uit de eerste paar kilometers van de wedstrijd, waar ik nog samen met Ingrid IJsebaert over één van de vele boomdijken loop.
De derde foto is genomen na een kilometer of 17 dacht ik. Even snel nog een laatste bekertje water meegrissen!
Klik op foto's voor evt. vergroting.
Van de halve marathon te Nisse (de Zakloop) waaraan ik een paar weken geleden deelnam, kreeg ik nog een paar foto's toegestuurd.
De eerste twee foto's zijn uit de eerste paar kilometers van de wedstrijd, waar ik nog samen met Ingrid IJsebaert over één van de vele boomdijken loop.
De derde foto is genomen na een kilometer of 17 dacht ik. Even snel nog een laatste bekertje water meegrissen!
Klik op foto's voor evt. vergroting.
Nog 'keuvelend'...
We zien er vermoeider uit dan we op dat moment zijn...
Ondanks de wind en de kou: dorst!
Extra stabilisatie
ASCHWIN:
Als ik al klachten ervaar tijdens het hardlopen, dan heeft dat vaak te maken met heup en/of kniëen. Een paar maanden geleden had ik door overbelasting wederom last van mijn knie in de voorbereiding van de EcoTrail van Brussel. Tóch wilde ik meedoen. Bij wijze van 'baat-het-niet-dan-schaadt-het-ook-niet'-principe legde Linda voor de wedstrijd een stabilisatieverband aan rondom mijn knie. En tijdens die wedstrijd bleek dit zo ontzettend goed te helpen dat ik van heel die blessure geen last heb gehad toen.
Wederom vanuit diezelfde 'baat-het-niet-dan-schaadt-het-ook-niet'-gedachte, ben ik op zoek gegaan naar een stabiliserende hardloopbroek. Die heb ik gevonden bij het merk CW-X. Deze afgebeelde lange broek heb ik ondertussen (via online) in mijn bezit en heb 'm ook al kunnen uittesten tijdens een training.
Mijn eigen versie is geheel zwart, maar deze foto laat wel goed de stabiliserende stroken zien. Je ziet de (hier) andersgekleurde stroken kruisgewijs over de benen lopen. Deze zorgen voor extra stabilisatie rondom de kniëen en achterwaarts richting de heup.
Het aantrekken van de broek is overigens ook geen sinecure: zoals het compressie-materiaal betaamt, zit het geheel érg strak. Eerst zorg je ervoor dat de knie precies tussen de gekruiste stroken zit en vervolgens kun je de broek verder aantrekken tot boven. Daarna zit ie als een tweede huid! Super.
En nu maar eens uitproberen tijdens een wat langere wedstrijd. Aanstaande zondag bijvoorbeeld, bij de 19 km-lange 'Jules Unlimited Loop' over het strand tussen Nieuwvliet/Cadzand.
En aangezien ook Linda toe was aan een nieuwe broek én profijt hoopt te hebben bij extra stabilisatie heeft ook zij een dergelijke CW-X broek aangeschaft. Driekwartsmodel in haar geval en met mooie roze biesjes...!
Als ik al klachten ervaar tijdens het hardlopen, dan heeft dat vaak te maken met heup en/of kniëen. Een paar maanden geleden had ik door overbelasting wederom last van mijn knie in de voorbereiding van de EcoTrail van Brussel. Tóch wilde ik meedoen. Bij wijze van 'baat-het-niet-dan-schaadt-het-ook-niet'-principe legde Linda voor de wedstrijd een stabilisatieverband aan rondom mijn knie. En tijdens die wedstrijd bleek dit zo ontzettend goed te helpen dat ik van heel die blessure geen last heb gehad toen.
Wederom vanuit diezelfde 'baat-het-niet-dan-schaadt-het-ook-niet'-gedachte, ben ik op zoek gegaan naar een stabiliserende hardloopbroek. Die heb ik gevonden bij het merk CW-X. Deze afgebeelde lange broek heb ik ondertussen (via online) in mijn bezit en heb 'm ook al kunnen uittesten tijdens een training.
Mijn eigen versie is geheel zwart, maar deze foto laat wel goed de stabiliserende stroken zien. Je ziet de (hier) andersgekleurde stroken kruisgewijs over de benen lopen. Deze zorgen voor extra stabilisatie rondom de kniëen en achterwaarts richting de heup.
Het aantrekken van de broek is overigens ook geen sinecure: zoals het compressie-materiaal betaamt, zit het geheel érg strak. Eerst zorg je ervoor dat de knie precies tussen de gekruiste stroken zit en vervolgens kun je de broek verder aantrekken tot boven. Daarna zit ie als een tweede huid! Super.
En nu maar eens uitproberen tijdens een wat langere wedstrijd. Aanstaande zondag bijvoorbeeld, bij de 19 km-lange 'Jules Unlimited Loop' over het strand tussen Nieuwvliet/Cadzand.
En aangezien ook Linda toe was aan een nieuwe broek én profijt hoopt te hebben bij extra stabilisatie heeft ook zij een dergelijke CW-X broek aangeschaft. Driekwartsmodel in haar geval en met mooie roze biesjes...!
zaterdag 8 december 2012
Trailtje vlakbij huis
ASCHWIN:
Vandaag hadden Linda en ik graag meegelopen tijdens de trailrun in Kluisbergen. Linda zou er de mini-trail hebben willen lopen, ik de wat langere. Maar helaas: er bleken maar 150 mensen te mogen meedoen en we visten achter het net bij de voorinschrijvingen. Helaas wist ik ook pas vorige week dat die wedstrijd werd georganiseerd.
Wel jammer, want het had Linda's kennismaking met trailrunning kunnen worden. En het komt niet vaak voor dat ze ook afstanden onder of rond de 10 km organiseren tijdens zo'n wedstrijd.
Daarom zijn we maar naar Domein Puyenbroeck te Wachtebeke gereden om onze eigen 'trail' te lopen aldaar. We volgden één van de uitgezette mountainbike-routes: die van 9 km. Tijdens die route krijg je bos, heuveltjes, modder, grind, gras en fietspaden. Ook leuk, toch?
Hieronder onze gelopen route:
Vandaag hadden Linda en ik graag meegelopen tijdens de trailrun in Kluisbergen. Linda zou er de mini-trail hebben willen lopen, ik de wat langere. Maar helaas: er bleken maar 150 mensen te mogen meedoen en we visten achter het net bij de voorinschrijvingen. Helaas wist ik ook pas vorige week dat die wedstrijd werd georganiseerd.
Wel jammer, want het had Linda's kennismaking met trailrunning kunnen worden. En het komt niet vaak voor dat ze ook afstanden onder of rond de 10 km organiseren tijdens zo'n wedstrijd.
Daarom zijn we maar naar Domein Puyenbroeck te Wachtebeke gereden om onze eigen 'trail' te lopen aldaar. We volgden één van de uitgezette mountainbike-routes: die van 9 km. Tijdens die route krijg je bos, heuveltjes, modder, grind, gras en fietspaden. Ook leuk, toch?
Hieronder onze gelopen route:
Sowieso wil ik eens wat MTB-routes in onze directe omgeving opzoeken om op te trainen. Zowel in Zeeuws-Vlaanderen als net over de grens zijn er immers genoeg routes te vinden.
donderdag 6 december 2012
Op krachten komen
ASCHWIN:
Waar ik de afgelopen maanden gemiddeld 4 keer per week trainde, doe ik het nu een paar weken even iets rustiger aan. Even op krachten komen, zullen we maar zeggen. De hardlooptraining haal ik nu met name uit het lopen van een wekelijks wedstrijdje of een stevige training in het weekend.
Wél ben en blijf ik volop actief op mijn (nieuwe) reisfiets. In de afgelopen weken (sinds eind oktober) heb ik als fietsforens toch al meer dan 500 km weggetrapt. Gemiddeld lukt het me om zo'n 3x per week op de fiets naar mijn werk te fietsen. Op de andere dagen heb ik helaas mijn auto nodig voor afspraken elders.
Dit betekent dat ik in het donker op het fietsje vertrek en ook in het donker weer thuis arriveer. Vanochtend was dat zelfs gecombineerd met een paar fikse sneeuwbuien. Maar als je je er goed voor aankleed, dan maakt het weer eigenlijk helemaal niet zo veel uit. Met andere woorden: het bevalt me prima zo. En op deze manier bouw ik aardig wat fietskilometertjes op, zodat er in het nieuwe jaar een paar mooie langere fietstochten gemaakt kunnen worden!
Waar ik de afgelopen maanden gemiddeld 4 keer per week trainde, doe ik het nu een paar weken even iets rustiger aan. Even op krachten komen, zullen we maar zeggen. De hardlooptraining haal ik nu met name uit het lopen van een wekelijks wedstrijdje of een stevige training in het weekend.
Wél ben en blijf ik volop actief op mijn (nieuwe) reisfiets. In de afgelopen weken (sinds eind oktober) heb ik als fietsforens toch al meer dan 500 km weggetrapt. Gemiddeld lukt het me om zo'n 3x per week op de fiets naar mijn werk te fietsen. Op de andere dagen heb ik helaas mijn auto nodig voor afspraken elders.
Dit betekent dat ik in het donker op het fietsje vertrek en ook in het donker weer thuis arriveer. Vanochtend was dat zelfs gecombineerd met een paar fikse sneeuwbuien. Maar als je je er goed voor aankleed, dan maakt het weer eigenlijk helemaal niet zo veel uit. Met andere woorden: het bevalt me prima zo. En op deze manier bouw ik aardig wat fietskilometertjes op, zodat er in het nieuwe jaar een paar mooie langere fietstochten gemaakt kunnen worden!
dinsdag 4 december 2012
Winterplanning 2013
ASCHWIN:
De komende wintermaanden staan er een paar mooie trailrunwedstrijden op het programma. Eigenlijk elke maand eentje (behalve in januari heb ik nog geen geschikte gevonden... iemand tips?). Dat er tussendoor ook nog andere wedstrijdjes gelopen zullen worden staat ook wel vast; maar ik wil deze onderstaande wedstrijden een beetje als hoofddoelen voor deze winter aanhouden.
Januari 2013
?
Februari 2013
9 februari: Trail des Bosses - trailrunning - 25 km (Braine-le-Comte, België)
Maart 2013
16 maart: EcoTrail de Paris - trailrunning - 30 km (Parijs, Frankrijk)
April 2013
28 april: Loop van Vlaanderen - Trail/Hillrunning - 25 km (Oudenaarde, België)
Maar eerst zal ik over 2 weken nog meelopen in de mooie strandloop 'Jules Unlimited Loop' te Nieuwvliet: 19 km over het strand banjeren. Ook leuk!
De komende wintermaanden staan er een paar mooie trailrunwedstrijden op het programma. Eigenlijk elke maand eentje (behalve in januari heb ik nog geen geschikte gevonden... iemand tips?). Dat er tussendoor ook nog andere wedstrijdjes gelopen zullen worden staat ook wel vast; maar ik wil deze onderstaande wedstrijden een beetje als hoofddoelen voor deze winter aanhouden.
Januari 2013
?
Februari 2013
9 februari: Trail des Bosses - trailrunning - 25 km (Braine-le-Comte, België)
Maart 2013
16 maart: EcoTrail de Paris - trailrunning - 30 km (Parijs, Frankrijk)
April 2013
28 april: Loop van Vlaanderen - Trail/Hillrunning - 25 km (Oudenaarde, België)
Maar eerst zal ik over 2 weken nog meelopen in de mooie strandloop 'Jules Unlimited Loop' te Nieuwvliet: 19 km over het strand banjeren. Ook leuk!
Familie-uitje
ASCHWIN:
Hier nog een paar nieuwe foto's van ons sportief familie-uitje van afgelopen zaterdag:
Hier nog een paar nieuwe foto's van ons sportief familie-uitje van afgelopen zaterdag:
Eindsprint Pien (en ja, ze haalt 'm nog in!)
Linda zenuwachtig voor haar start (Gijs ondersteunt mentaal)
zondag 2 december 2012
Gemotiveerd
ASCHWIN:
De aflossingsmarathon was voor mij eigenlijk niet zo zeer een sportief doel, maar eerder een sociaal gebeuren. De samenstelling van ons team was met name een idee dat ontstond vanuit het idee dat het toch leuk zou zijn om met vrienden en familie samen te lopen.
En dat doel hebben we met z'n achten zeker gehaald. In die zin: missie geslaagd en zeker voor herhaling vatbaar!
Maar daarnaast ben ik onverwacht heel erg gemotiveerd geraakt door mijn eigen prestatie gisteren. Ik liep mijn rondje van 5,2 km in een tijd van 19 minuten en 52 seconden. Dit komt neer op een gemiddelde snelheid van 15,7 km/u. Volgens mij heb ik nog nooit zó snel gelopen op een dergelijke afstand!
Sowieso liep in tijdens de afgelopen 4 jaar, tijdens mijn deelnames aan de aflossingsmarathon, nooit onder de 20 minuten. Volgens mij was mijn record op dit parcours 20 min en 31 seconden. Daar heb ik gisteren dan toch maar liefst een dikke halve minuut afgelopen!
Het lijkt erop dat mijn nieuwe trainingsmethode (sinds een paar maanden) zijn vruchten op meerdere punten begint af te werpen. Ik moet voorzichtig zijn met zoiets hardop uit te spreken of neer te schrijven, maar ik heb eigenlijk geen 'belastings'blessures meer aan knie en heup. Heel soms, bij een wedstrijd langer dan 20 km, voel ik een zeurend gevoel opkomen op die zwakke plekken, maar het hindert me op dat moment niet in mijn prestaties. En zeker bij trailrunning-wedstrijden heeft het zelfs boven de 25 km nog niet opgespeeld.
Maar daarnaast blijkt ook mijn snelheid stapje voor stapje omhoog te gaan. Wie had gedacht dat ik nog eens een PR zou lopen op een afstand zoals gisteren op mijn 41e!
De aflossingsmarathon was voor mij eigenlijk niet zo zeer een sportief doel, maar eerder een sociaal gebeuren. De samenstelling van ons team was met name een idee dat ontstond vanuit het idee dat het toch leuk zou zijn om met vrienden en familie samen te lopen.
En dat doel hebben we met z'n achten zeker gehaald. In die zin: missie geslaagd en zeker voor herhaling vatbaar!
Maar daarnaast ben ik onverwacht heel erg gemotiveerd geraakt door mijn eigen prestatie gisteren. Ik liep mijn rondje van 5,2 km in een tijd van 19 minuten en 52 seconden. Dit komt neer op een gemiddelde snelheid van 15,7 km/u. Volgens mij heb ik nog nooit zó snel gelopen op een dergelijke afstand!
Sowieso liep in tijdens de afgelopen 4 jaar, tijdens mijn deelnames aan de aflossingsmarathon, nooit onder de 20 minuten. Volgens mij was mijn record op dit parcours 20 min en 31 seconden. Daar heb ik gisteren dan toch maar liefst een dikke halve minuut afgelopen!
Het lijkt erop dat mijn nieuwe trainingsmethode (sinds een paar maanden) zijn vruchten op meerdere punten begint af te werpen. Ik moet voorzichtig zijn met zoiets hardop uit te spreken of neer te schrijven, maar ik heb eigenlijk geen 'belastings'blessures meer aan knie en heup. Heel soms, bij een wedstrijd langer dan 20 km, voel ik een zeurend gevoel opkomen op die zwakke plekken, maar het hindert me op dat moment niet in mijn prestaties. En zeker bij trailrunning-wedstrijden heeft het zelfs boven de 25 km nog niet opgespeeld.
Maar daarnaast blijkt ook mijn snelheid stapje voor stapje omhoog te gaan. Wie had gedacht dat ik nog eens een PR zou lopen op een afstand zoals gisteren op mijn 41e!
zaterdag 1 december 2012
DOW Aflossingsmarathon: Team Zuiddorpe
ASCHWIN:
Vandaag was het dan zo ver: de DOW Aflossingsmarathon te Terneuzen. Met ons 'Team Zuiddorpe' liepen we een puike marathon in een eindtijd van 3:32 uur. Deze tijd was goed voor een 81e plaats van de 132 teams. En dat is toch zeker niet slecht met een team dat de helft bestond uit 'start-to-runners'! Er woont een hoop talent in Zuiddorpe. Dat is zeker...!
Die eindtijd van 3:32 uur is opgebouwd uit 8 rondjes van 5,2 km. Die werden achtereenvolgens door de volgende teamleden in deze tijden gelopen:
Nog nooit was het zó druk als bij deze editie van de aflossingsmarathon. Maar de sfeer was als vanouds: gezellig en helemaal in het teken van 'meedoen is belangrijker dan winnen'. Van jong tot oud, man en vrouw, de deelnemers waren zeer divers. Al moet ik wel zeggen dat Pien met haar 12 jaar toch wel een van je jongste deelnemers was, zo niet de jongste.
Hier enkele foto's:
Vandaag was het dan zo ver: de DOW Aflossingsmarathon te Terneuzen. Met ons 'Team Zuiddorpe' liepen we een puike marathon in een eindtijd van 3:32 uur. Deze tijd was goed voor een 81e plaats van de 132 teams. En dat is toch zeker niet slecht met een team dat de helft bestond uit 'start-to-runners'! Er woont een hoop talent in Zuiddorpe. Dat is zeker...!
Team Zuiddorpe
(v.l.n.r.: Aschwin, Joris, Stan,Linda, Pien, Dorien, Gijs, Vincent)
Die eindtijd van 3:32 uur is opgebouwd uit 8 rondjes van 5,2 km. Die werden achtereenvolgens door de volgende teamleden in deze tijden gelopen:
- 28.50 min.: Dorien Vlassenrood (10,8 km/u)
- 19:52 min.: Aschwin van den Abeele (15,7 km/u)
- 28:02 min.: Linda van den Abeele (11,1 km/u)
- 28:13 min.: Vincent de Munter (11,1 km/u)
- 23:33 min.: Joris Meerdink (13,2 km/u)
- 24:31 min.: Gijs van den Abeele (12,7 km/u)
- 28:13 min.: Stan Schram (11,1 km/u)
- 31:00 min.: Pien van den Abeele (10,1 km/u)
Nog nooit was het zó druk als bij deze editie van de aflossingsmarathon. Maar de sfeer was als vanouds: gezellig en helemaal in het teken van 'meedoen is belangrijker dan winnen'. Van jong tot oud, man en vrouw, de deelnemers waren zeer divers. Al moet ik wel zeggen dat Pien met haar 12 jaar toch wel een van je jongste deelnemers was, zo niet de jongste.
Hier enkele foto's:
Dorien
Aschwin
Joris
Gijs
Pien
Zoals je op de foto's kunt zien hadden we helaas toch niet genoeg teamshirtjes. Daarom liep ieder maar in het eigen tenuetje. Volgend jaar pakken we dat anders aan! Want iedereen was zo enthousiast dat we reeds nu al 12 aanmeldingen vanuit Zuiddorpe hebben! Dat worden dus 2 teampjes...!
En hier zie je de eindsprint van Linda (in het zwart gekleed)
en de start van Vincent (in het blauw voorbijsnellend
aan het eind van het filmpje)
Abonneren op:
Posts (Atom)