Het begon allemaal al een aantal jaren geleden 1994. Aschwin liep de halve marathon in Breda en ik gaf stoer aan dat ik dat jaar erop singelloop 1995 wel 9 kilometer zou gaan lopen. Het jaar ging zo snel voorbij en ik had nog nooit van mijn leven hard gelopen! Maar ik redde het in mijn eentje onder aanmoediging van Aschwin. De tijd weet ik niet meer maar wel dat ik kapot was en het gevoel had dat iedereen mij had ingehaald.
Gedurende de afgelopen jaren ben ik wel wat blijven lopen. Met periode meer en dan weer wat minder. Na de geboorte van Pien in 2000 ben ik meer blijven lopen. Maar vooral sinds we in Zeeland wonen is het een deel van mijn bestaan geworden. Het plezier, gevoel van vrijheid, het ritme, het werkt erg verslavend. Naarmate ik langer liep begon het plan te onstaan om eens een halve marathon te lopen. Wat ik zelf nooit voor mogelijk had beschouwd voelde nu goed en haalbaar. Ben nu veel aan het lopen en dit gaat lekker. Sarah onze Flat coated retriever is ondertussen afgehaakt. Ze vind het te ver en te hard gaan.4 Oktober gaat het gebeuren en wil ik de halve marathon lopen in Breda. Op wat ongemakjes na (pijn in heup) zit ik goed op schema. Wat me wel wat zorgen baart is dat ik geen wedstrijdervaring heb. Aanstaande woensdag maar eens de Krekenloop 10 kilometer lopen in Terneuzen.
Dit voorjaar heb ik het boek van Dolf Jansen - Altijd verder gelezen, erg stimulerend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten