Ja, gisteren was het dan zover, ik zou mee doen met een hardloopwedstrijdje. Raar maar waar: ik was zenuwachtig. Het rare is dat ik al regelmatig loop en 10 kilometer een afstand is die ik met gemak haal, maar zo'n wedstrijd is toch anders. Gelukkig was ik samen met Aschwin en hij gaf me goede adviezen mee. Na een rondje inlopen op de baan en rekken en strekken van de spieren mochten we naar de start gaan.
Had mezelf voorgenomen om achterin te gaan staan. De start was er ineens en iedereen vloog weg. Volgen deed ik, meer niet. En het ging meteen hard (ik noem mezelf altijd een diesel, rustig op gang komen).
Na het verlaten van de baan viel het goed uit elkaar en ben ik maar blijven lopen. Mijn hartslag was hoog maar ik voelde mezelf goed dus besloot ik om maar niet meer naar mijn hartslag te kijken en gewoon door te lopen.
Bij het keerpunt van de 5 kilometer dacht ik wel "waarom meteen 10 kilometer, 5 was ook mooi geweest om mee te beginnen". Maar goed, ik droeg een geel startnummer en dat betekende 10 kilometer. Dus doorlopen maar. Zoals Aschwin al beschreef liep er 50 meter voor mij iemand waar ik me op bleef concentreren. Bij het keerpunt van 5 kilometer haalde ik hem in omdat hij stopte om het bekertje aan te nemen. Ik had voor mezelf bedacht dat ik door wilde lopen en tegelijkertijd zou proberen te drinken. Mooie oefening voor de halve marathon. Zo gezegd zo gedaan. Ging nog goed ook dat lopend drinken. Ik passeerde het keerpunt met 25min en 30 sec.
De terugweg was zwaar. Ik liep alleen en had niemand om me op te concentreren. Pepte mezelf op door te bedenken hoever 5 kilometer thuis was en dit hielp wel een beetje. Mijn hartslag was zowaar nog hoger maar ik had verder geen last van mijn benen, die gingen vanzelf door. Alleen kreeg ik halverwege de terugweg last van mijn middenrif. Gebeurt wel eens vaker, vooral bij afdaling in de bergen. De laatste 1.5 kilometer hoorde ik iemand dichterbij komen. Ik keek niet om maar net voor het laatste rondje op de baan haaalde zij mij in. Kon haar niet meer inhalen. Ze eindigde een paar seconde eerder dan mij. Mijn tijd 50 minuten en 33 sec. Trots ben ik op mezelf. Dit had ik niet verwacht. Hoewel ik op was, toen ik over de finish kwam, herstelde ik snel. Ook vandaag weinig last. Beetje stijf maar dat ga ik er zo maar even uitlopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten