Uitbollen

ASCHWIN:

Als je zo tijdens de laatste twee weken voor de marathon aan het uitbollen bent, dan merk je toch dat het de afgelopen periode zwaar is geweest voor het lichaam. Ik merk nu bijna per dag dat het lichaam zich heerlijk aan het herstellen is. Eigenlijk heb ik dat gevoel al sinds ik die 30 km trainingslopen als voorbereiding voor de marathon achter me heb kunnen laten. De omslag naar een beter gevoel is eigenlijk gekomen na de halve marathon van Sluis, een dikke week geleden. Daarna niet te gek meer gedaan in de trainingen. Ik heb nog wel wat duurloopjes gedaan, maar niet meer langer dan 75 minuten. Tussendoor wat korter en iets intensievere trainingen.

Vandaag liep ik een duurloop van een uur en alles voelde lekker aan. De spierkracht voelde goed, de knie liet zich niet negatief gelden en ook de heup gooide geen flintertje roet in het eten.

Op deze manier loop ik deze week nog dagelijks mijn loopjes. Na het komend weekend zal ik enkel nog een paar keer lopen om de spieren op spanning te houden. Niets meer, niets minder.

Het marathongevoel begint nu toch wel te komen!

Nog 12 dagen...

Newton off-road schoen

ASCHWIN:

Ik heb al vaker geschreven over de schoenen en de techniek van de hardloopschoenen van het merk Newton. Ze hebben nu voor het eerst ook een off-road schoen op de markt gebracht. De Newton Terra Momentus.

De ploegleiders

ASCHWIN & GIJS:

Als ploegleiders rijden we met onze eigen Rabobank-ploeg mee in de Tour de France! Na de proloog hebben we vandaag de eerste etappe verreden en onze eerste overwinning reeds op zak: Freire won de massasprint van het peloton en veroverde en-passent ook nog even de groene trui. En dat is nog niet alles: Gesink rijdt na de etappe van vandaag in de bolletjes trui, na een paar slimme demarages op de (nog) kleine hellinkjes onderweg. Onze sponsoren zijn enorm blij en we ontvangen felicitaties van over de hele wereld in onze e-mailbox.

Hoe dit kan? Kijk maar eens:

Een nieuw wankel begin

LINDA:

Vandaag heb ik weer een nieuw begin gemaakt met lopen. Afgelopen donderdag bij de fysiotherapeut kreeg ik  fiat om weer langzaam te starten. Natuurlijk nog erg rustig en aanvoelen hoe het met de knie, benen en heup gaat. Ik was best een beetje zenuwachtig aangezien ik me keurig aan de voorschriften had gehouden en geen meter had hardgelopen. Ook is het probleem met mijn linker been nog niet helemaal weg. Mijn knie links is erg onstabiel. Dit merk ik bij trappen lopen en zelfs bij het intrappen van de koppeling bij het autorijden. De angst om na deze periode toch weer last te krijgen en dat ik geen meter zou zijn opgeschoten, voelde ik wel. Ik ben dus begonnen met 30 minuten lopen waarvan de eerste 4 minuten wandelen en de laaste 4 minuten wandelen. De rest rustig gejogd met een hartslag tussen de 120 en 130. Ging redelijk goed. Voelde wel een stijfheid in mijn knie en net boven mijn knie naar mijn heup toe. Maar ik ben tevreden. Morgen hoop ik weer een klein toertje te kunnen maken. Op weg naar de zomer zonder blessure. Rustig aan doen dus en langzaam opbouwen op advies van de fysiotherapeut. Dit weekend ging hij een "plan de campagne maken" om mijn been/knie sterker en stabieler te krijgen. Toch wel handig als je fysiotherapeut een praktijk heeft in je sportschool. Afgelopen week ook al weer een spinning lesje gedaan. Dit viel niet mee als je hartslag niet boven de 120 mag en je geen staande oefeningen mag doen. Maar wel lekker voor de benen. Rustig peddelen noemde ik het maar.

Leuke mix

ASCHWIN:

Wat krijg je als je een BMX-fiets in de mixer gooit met een lichtgewicht aluminium fietsje in een volwassen formaat? Ik weet het: de Giant Bowery FMX fiets.

Zoals gezegd: aluminium frame (ALUXX), bmx-zadel, -stuur, -handvaten, -crankstel en -trappers. Ideaal om hard mee vooruit te komen met de mogelijkheid tot een wheelie of andere truken. En als het misgaat: een zacht berschermkussentje op de bovenbuis...! 

Rust roest

ASCHWIN:

Ontspanning is ook niet alles!

Nu heb ik de laatste weken bijna elke dag gesport zonder blessure-leed. Afgelopen donderdag en vrijdag nam ik twee dagen vrijaf wat betreft de trainingen en als toetje stond het concert van Absynthe Minded gisterenavond gepland in de Mezz te Breda. En wat ontdekte ik afgelopen nacht toen ik voldaan mijn bed in kroop: heb ik plotseling vochtophoping bovenop mijn linker knieschijf! Een blessure van het nietsdoen...! Veel gekker moet het niet worden.

Waarschijnlijk is dit ontstaan tijdens het concert. Gewoon van daar stil te staan!

Ook vandaag zit er nog steeds zo'n gek vochtbolletje bovenop de knieschijf. Last heb ik er overigens niet van, maar toch... Desondanks heb ik vandaag lekker gelopen. Zo'n 75 minuten in een lekker duurlooptempo. Na de training gelukkig geen verslechtering van de knie. Maar goed, het is er natuurlijk ook niet door verdwenen. De komende dagen de boel maar even goed in de gaten houden zodat ik de komende 14 dagen tot aan de Rotterdam Marathon heelhuids doorkom.

Het concert zelf was goed. De jonge muzikanten speelden op een hoog niveau. Ze wisselden rustige versies af met erg stevige, bijna psychedelische nummers. Wat ik wel wat vond tegenvallen was de uitstraling van de band. Een optreden van muzikanten vind ik altijd extra mooi als blijkt dat ze zich helemaal geven in de uitvoering en/of zichtbaar genieten van de muziek en het publiek. Maar nee, daar was bij deze Belgische jongens weinig van te merken. Ik had bijna het idee dat het voor hen aanvoelde als een verplicht nummer. Ze voerden dit nummer overigens muzikaal wel optimaal uit, dat moet gezegd.

Het was in schril contrast met het voorprogramma. Dat werd verzorgd door twee al even jonge Schotse singer-songwriters, waar ik de naam alweer van ben vergeten. En dat doet er ook niet toe, want de muziek was eentonig en zelfs een beetje saai te noemen. Maar als ze even hun gitaartjes lieten zwijgen en hun gezang inruilden voor een gesprekje met het publiek, dan waren dit twee zeer sympathieke kerels. Natuurlijk speelt dat heerlijke platte Schotse accent hier ook een belangrijke rol in. Wat is dat toch een mooi taaltje! En de humor en zelfrelativering die ze ten toon spreidden, maakte hun vlakke muzikale prestatie meer dan goed.

Ik ben blij dat ik vandaag me weer wat lichamelijk heb kunnen inspannen. Want: rust roest!

Ter ontspanning

ASCHWIN:

Alleen maar werken en sporten is ook niet gezond voor een mens. Vandaar dat ik dit weekend maar weer eens een concertje meepik van de sympathieke Belgische band 'Absynthe Minded'.

Hier mijn favoriete nummer van hen: Moodswing Baby.

Robotrenner?

GIJS:

Ook al mis je een been, échte wielrenners zijn niet te stoppen! Kijk maar eens.

Futuristische hometrainer

ASCHWIN:

Niet alleen de buitenfiets is volop in ontwikkeling. Ook de hometrainer, die toch al sinds de jaren '80 amper in uiterlijk is veranderd, wordt onder de loep van ontwerpers gelegd.

Het Italiaanse merk Ciclotte komt nu met dit futuristische ontwerp voor diegene die in stijl binnenshuis zijn kilometertjes wil fietsen.

Vader en zoon

ASCHWIN:

Naarmate Gijs ouder wordt en binnenkort zelfs alweer 12 jaar, is het ook steeds leuker om samen met hem te sporten.

Vorige week liepen we nog een klein uur trainend met z'n tweetjes over de wallen van Hulst. Gisteren hadden we na het avondeten de mogelijkheid om samen een eindje te gaan fietsen op de wielrenfiets. Door de invallende duisternis moesten we echter al na een uur terug huiswaarts. Maar met enkele tussensprintjes en een vrij hoge gemiddelde snelheid, hadden we beiden toch het idee dat we de beentjes goed losgetrapt hadden.

Zelf had ik nog vóór het avondeten een 40-tal minuten hardgelopen. Lekker rustig om de spieren na de 21 km van afgelopen zondag weer op hun plek te krijgen...

Nu ik dit stukje zo schrijf, moet ik denken aan een mooie tekening van Lucebert, genaamd 'vader en zoon' (1959). Nog eens opgezocht en bij deze hier geplaatst.

President Sarkozy's tweede carrière

ASCHWIN:

Het gaat dezer dagen niet zo lekker met Sarkozy in Frankrijk. Hij ligt zwaar onder vuur na de vele nederlagen in de verschillende departementsverkiezingen.
En wat doe je dan als president? Dan moet je een manier zien te vinden om je frustraties kwijt te raken en je gaat eens nadenken over je (volgende) carrière.

Op welke manier kun je dit beter combineren dan op de wielrenfiets? Vandaar dat hij onlangs een nieuwe fiets heeft aangeschaft en tegenwoordig op zondagochtend tegen zijn lieftallige Carla Bruni zegt: 'Au revoir, à bientôt!'

Hieronder zijn nieuwe Trek-fiets die hij speciaal voor deze tochtjes van stal haalt. Let vooral even op de Sarkozy stijl: chauvinistisch (bleu, blanc, rouge) biesje en voorzien van zijn eigen handtekening!

Nee, zoals ik het hierboven beschrijf, zo is het niet helemaal. Maar één ding aan het verhaal klopt wel: bovenstaande fiets is wel degelijk het eigendom van Sarkozy. De Trek Madone is een cadeautje. Armstrong had gisteren een ontmoeting met de president in Parijs. En Armstrong zal Armstrong niet zijn als hij hier geen slaatje uit weet te slaan voor zijn eigen Livestrong stichting én voor hemzelf: toch nog altijd op zoek naar de sympathie van het Franse wielrenpubliek...

Eén foto moet ik voor de volledigheid hier nog bijzetten. De foto met het Livestrong-biesje erop.

Maar toch blijf ik erbij dat het voor Sarkozy als wielerliefhebber (want dat is hij zeker) een goed idee zou zijn om die zondagochtend voortaan zoals voorgesteld in te vullen. Zal 'm goed doen!

Barefoot running

ASCHWIN:

Er is alweer een schoenenfabrikant opgestaan die beweert het gevoel van barefoot running te garanderen. Zijn schoenen eigenlijk wel nodig als er zo veel voordelen blijken te zitten aan het blootvoets lopen? Ja, ter bescherming van de voetzool, zo blijkt.

Het mij tot nu toe onbekende merk 'Terra Plana' heeft een minimalistische hardloopschoen ontworpen die de blessures zou helpen te voorkomen. Voor 160 dollar loop jij met zulke kekke schoentjes rond.

Ik kan geen oordeel vellen of het werkelijk helpt bij blessurevoorkoming. Maar ik vind het wel opvallend dat er zo veel gesproken en geschreven wordt over barefoot running. Het feit dat nu ook de een na de andere schoenenfabrikant met een superlichte schoen komt die gebaseerd is op het gevoel van barefoot running is eveneens opvallend.

Hieronder een filmpje van deze fabrikant, waarmee ze wijzen op de vele voordelen van deze manier van lopen:

Als er iemand ervaring heeft met barefoot running: reageer en geef je mening!

Supporteren

ASCHWIN:

Gijs en Pien zaten vandaag op een strategisch punt om niet alleen hun vader, maar eigenlijk álle lopers van vandaag aan te moedigen. Het werd door velen zeer gewaardeerd. Kijk maar eens naar deze foto, waar ze op de verdedigingsmuren van de vestingsstad gezeten high-fives (of moet ik zeggen: low-fives) uitdeelden aan de sporters.

Opdracht volbracht

ASCHWIN:

Vanmiddag heb ik in Sluis aan mijn opdracht voldaan en heerlijk gelopen!

De opdracht was om niet sneller dan 1:45 uur te lopen over de 21 af te leggen kilometers. Met een eindtijd van 1:44:37 heb ik daar op 23 seconden na prima aan voldaan. En wat was het heerlijk relaxt lopen op deze manier.

Voor de start bij het Belfort

Toen ik me naar het startvak begaf verbaasde me het groot aantal deelnemers. Het was immers mijn eerste keer dat ik aan de Zwinstedenloop meedeed, maar het is duidelijk een zeer populaire halve marathon. Ook viel me op dat er heel veel Belgen meededen. Waarschijnlijk meer dan tweederde waren zuiderburen.
Aangezien de start om 13:30 uur zou zijn, vervoegde ik me om 13:15 uur in het startvak. Maar al gauw had ik in de gaten dat ik in de voorste gelederen stond te wachten op het startschot. En dat was natuurlijk niet de bedoeling. Niet zo ver voor me onderscheidde ik Monique en Tom tussen de deelnemers. Bij hun moest ik maar niet in de buurt gaan staan, anders zou ik nog de neiging krijgen om aan te sluiten...
Er bleven maar lopers bijkomen achter me, dus besloot ik maar weer uit het startvak te wandelen en een eind terug te lopen. Ik vond mijn plekje bij de laatste vijftig lopers. Bijna helemaal achteraan.

Het startschot klonk en joggend liepen we met z'n allen een rondje door het centrum van Sluis om vervolgens na zo'n 1,5 km het fietspad langs de vaart van Sluis naar Brugge te vinden. De eerste 5 km gingen voor mij in een snelheid van ongeveer 11 km/u. Linda stond met de kinderen langs deze prachtige vaart die ik met name ken van de schaatstocht Sluis-Brugge-Sluis.

Langs de vaart van Sluis naar Brugge

Het voordeel van deze rustige start was dat ik vervolgens, toen ik iets ging versnellen naar 12 km/u, enkel maar lopers bleef inhalen. En dat is altijd een heerlijke manier van lopen natuurlijk.

We liepen langs de andere kant van de vaart terug richting Sluis, waar we na zo'n 13 of 14 km aankwamen. Het parcours liep echter eerst nog langs de vestingswallen van de stad om vervolgens met een grote boog door de polders rondom Sluis weer richting het stadje zelf te lopen. Of het nu kwam door mijn rustige loopsnelheid en het goede gevoel dat ik tijdens deze gehele loop behield, maar ik liep echt te genieten van de omgeving. Wat een mooi gebied is dat daar. Waarschijnlijk speelde ook het zonnetje hier een positieve rol in.

Van het fietspad af richting de vestingswallen

Uiteindelijk versnelde ik in de laatste 5 km naar een snelheid van ongeveer 13 km/u. Nog steeds van groepje naar groepje lopend kwam ik voldaan terug de markt bij het Belfort oplopen. Tijdens de laatste paar kilometer kwam ik Edwin tegen die aan het uitlopen was na zijn zeer geslaagde wedstrijd. Hij keerde om en liep met me mee tot in het centrum.

Direct na de finish

(is dat Tom niet die daar links alweer helemaal fit staat toe te kijken!)

Dus: opdracht volbracht en nu op een constructieve manier uitbollen richting Rotterdam!

 

Hardloopsetje

ASCHWIN:

Zometeen vertrek ik naar Sluis om van start te gaan. Ik zal er lopen in de kleding van sponsor 'ZorgSaam'. In het landelijke 'Weekend van de Zorg' is dat wel gepast. Ik heb het hardloopsetje net even gepast. Shirtje past prima, maar het model broekje lijkt me niet echt een hardloopbroekje. Het lijkt eigenlijk wel een rokje! Maar ja, ik heb beloofd het te dragen hier in Sluis.

Gisteren schreef ik nog dat ik ga lopen op een tijd van 1:40 / 1:45 uur. Maar als ik me realiseer dat ik eigenlijk zou lopen als haas van Linda, dan is dat te snel. Dus het nieuwe voornemen voor vandaag luidt: niet finishen binnen de 1:45 uur.

Vreemd gevoel

ASCHWIN:

Het blijft toch een raar gevoel om morgen aan de halve marathon in Sluis mee te doen en er niet voluit aan deel te nemen. Als je aan zo'n wedstrijd meedoet, dan heb je (of beter: heb ík) toch de neiging om er vol in te vliegen. Daar is het immers een georganiseerde wedstrijd voor, toch?
Maar nee, morgen zal het écht anders moeten. Ik heb me voorgenomen om de 21 km in een tempo van 12 km/u aan te vangen. Afhankelijk van hoe ik me voel na een kilometer of 10 / 15 zal ik mogelijk in de tweede helft van deze training versnellen. Als ik ergens tussen de 1:40 en 1:45 uur kan finishen, dan is de training geslaagd. En eindigen in zo'n tijd zal op zich niet zo'n probleem zijn. Mijn grootste valkuil voor morgen is dat ik toch tijdens het lopen getriggerd word om al spoedig te versnellen. Want juist als je gematigd begint aan zo'n tocht, dan krijg je gedurende het lopen natuurlijk al vrij snel het idee dat het érg lekker gaat. En kan ik me dan nog wel inhouden...?

Toch jammer dat Linda door haar blessure niet kan/mag deelnemen in Sluis. Aanvankelijk zou ik haar vergezellen, hazen zoals dat heet. Doordat ik dan het tempo en de tijd voor haar in de gaten zou houden, zou ik ook gedwongen worden niet te versnellen.
Nu staat ze morgen langs de kant, samen met Gijs en Pien. En ik kan je zeggen: dat valt haar niet mee!

Hier het parcours dat morgen afelegd gaat worden (klik voor vergroting).

Nike's visie op sport

ASCHWIN:

Nike valt vaak op met hun reclame's, door sport te combineren met humor. Zo ook in de fotoreeks die de fotograaf Guy Seese in opdracht maakte.
Hier een selectie:

Niet bewegen en toch vooruitkomen

ASCHWIN:

In het kader dat deze blog toch met name gaat over sport- en beweegonderwerpen, is misschien dit bericht niet helemaal gepast. Maar, ondertussen is op deze blog ook al heel veel fietsnieuws verschenen. En ook al gaat dit bericht over een fiets waar je niet op hoeft te bewegen, wil ik je dit ontwerp toch niet onthouden.

Het gaat om een ontwerp van Ralf Kittmann. Hij ontwierp de electrische fiets van de toekomst als je het mij vraagt. Zijn carbonfiets wordt voortgedreven zonder enige vorm van vervuiling. De beweging van de fiets genereert energie om de fiets voort te laten rijden. Dit door een slimme manier van energie-opslag in het carbonframe zelf. Zelfs de verlichting werkt op deze zelf aangemaakte electriciteit. Op zich is dit idee natuurlijk al innoverend, maar ook het uiterlijk van de fiets is prachtig. Kijk zelf maar eens.

Trainingsweek

ASCHWIN:

Even een korte update. Na de 31 km van afgelopen zaterdag heeft het lichaam zich goed hersteld. Of beter: ik had niet het gevoel dat er veel hersteld moest worden. Voor alle zekerheid toch maar zondag een dagje rust genomen en genoten in de bioscoop van de 3D-film 'Alice in Wonderland'. Leuke film voor jong en oud en door die 3D-weergave ook een aparte belevenis.

Ondertussen ook een tweetal intervaltrainingen gelopen. Eentje van zo'n 40 minuten met oplopend en teruglopende snelheid (1 km 10 km/u, 1 km 11 km/u, 1 km 12 km/u, 1 km 13 km/u, 1 km 14 km/u, 1 km 15 km/u, 1 km 13 km/u, 1 km 11 km/u, 1 km 10 km/u en afsluitend zo'n 250 m gewandeld) en eentje van 24 minuten (om de twee minuten afwisselend 10 km/u en 14 km/u).
Zometeen, als Pien haar atletiektraining uitvoert bij RKHAV, gaan Gijs en ik een rustig duurloopje van 50 minuten lopen.
Voor de rest deze week enkel vrijdag nog een lichte training, zaterdag rust en vervolgens zondag de Zwinstedenloop (21 km) te Sluis in een trainingstempo van ongeveer 12 km/u.

Hier nog even de trailer van Alice In Wonderland van Tim Burton:

Werk in uitvoering

ASCHWIN:

De pc in huize Van den Abeele heeft het zondagavond begeven! Vandaar dat de komende dagen/week even wat minder of zelfs helemaal geen berichtjes op deze blog zullen verschijnen...

Een nieuwe laptop is ondertussen besteld. Je leest vanzelf wel wanneer we weer online zijn!

Luxe vorm van bijles

ASCHWIN:

Wat is één van de meest luxe vormen van bijles krijgen? Een professor van Yale University (of welke andere universiteit dan ook) bellen en vragen of hij jou één op één uitleg wil geven over het onderwerp waar je graag eens iets meer over wilt weten.

Enige tijd geleden ontdekte ik een website waar verschillende Amerikaanse vooraanstaande universiteiten een selectie van hun cursussen online hebben gezet. Je kunt nu, gratis, vanuit je luie stoel, je in de schoolbanken wanen van één van die befaamde universiteiten.

Zelf vond ik deze lezing van de econoom Professor Nalebuff, van Yale University wel een interessante. Maar misschien ben je zelf meer geïnteresseerd in biologie, architectuur, psychologie, astronomie, chemie, ondernemerschap, geschiedenis, politicologie, literatuur, rechten etc. etc. Werkelijk voor elk wat wils!

Zie het maar als een zinvolle manier om je vrije tijd, náást het sporten (uiteraard!), in te vullen.

Je eigen Olympische Winterspelen

ASCHWIN:

Hoe hard we ook ons best doen, in real-life zullen we nooit deelnemen aan de Olympische (Winter)Spelen. Maar wat betekent real-life nog in deze tijden van de mogelijkheden van 'second life'?!

Hiermee kun je je ten eerste érg goed vermaken en je tevens even de held van de Spelen voelen... 'Let the games begin!'

Paralympics 2010

ASCHWIN:

De Paralympics in Vancouver zijn gisteren van start gegaan. Helaas worden er niet zo veel uitgezonden van deze sporters op de Nederlandse tv dan de beelden van de niet-gehandicapte sporters van enkele weken geleden. En dat is jammer, want de prestaties mogen er zijn.
Maar wil je het toch volgen, dan kun je via deze link live de wedstrijden via internet volgen.

Hier alvast een promotievideo over de Paralympics (zomer- en winterversie).

Indoorwedstrijd Hulst

ASCHWIN:

Gijs en Pien hebben vandaag meegedaan aan de indoorwedstrijd te Hulst. Hieronder de resultaten van de onderdelen die op het programma stonden:

Gijs:

• Kogestoten: 5,27 m.
• Hoogspringen: 1,10 m.
• Verspringen: 3,65 m.

Pien:

• Kogelstoten: 4,57 m.
• Hoogspringen: 0,75 m.
• Verspringen: 2,83 m.

Afsluitend werd er nog een estafette gehouden waar de teams gemengd werden samengesteld. Alle leeftijden, teams, jongens en meisjes door elkaar.

Pien verspringen

Pien estafette (keerpunt)

Gijs hoogspringen

Gijs estafette (keerpunt)

Zinvolle zaterdag

ASCHWIN:

Ziezo, de zaterdagochtend is op een zinvolle manier ingevuld. Met een gemiddelde van 10 km/u heb ik een langzame duurloop van 31 km gelopen. En dit keer heb ik ook geen vervelende kwaaltjes na afloop. De knie en de heup voelen goed.
Nog een paar weken volhouden zo en dan komt die marathon in Rotterdam vast en zeker goed voor elkaar.

Vanochtend vroeg vertrokken er ook drie groepen voor een lange duurloop van boven de 30 km vanaf de atletiekbaan in Hulst. Aanvankelijk was ik van plan met hen mee te lopen. Maar toch, op het laatste moment, besloten om in mijn eentje deze duurloop te doen. Ik merk dat ik het toch het fijnst vind om alleen te trainen.

Nóg een mooie kaft, maar...

ASCHWIN:

Vanavond heb ik nóg een boek met een mooie kaft uitgelezen, maar gelukkig dit keer wél met een prachtige inhoud. De 'Schaaknovelle' van Gerrit Krol.

Het dunne boekje geeft een beeld van een jong Nederlands schaakgenie. De manier waarop Krol beschrijft hoe de jongen langzaamaan gegrepen wordt door het schaakspel, maakt dat je als lezer erg veel sympathie voor de knul gaat voelen en zelf ook helemaal meegetrokken wordt in de kunst van de schaaksport.

Daar waar ik schreef dat Wilfried de Jong op zoek gaat naar de romantiek van het wielrennen, maar naar mijn mening een beetje clichématig aan de oppervlakte blijft, schrijft Krol juist 'heel gewoon' over het leven van een jongeman die toevallig goed kan schaken. De manier waarop hij dat in dit boekje beschrijft, maakt juist dat je als lezer wél gegrepen wordt door de charme van deze mooie sport.

Mooie kaft, maar...

ASCHWIN:

Ondertussen heb ik het boekje 'De man en zijn fiets' van Wilfried de Jong uitgelezen. Een paar dagen geleden plaatste ik hier een bericht over de prachtige kaft van het boek. Maar om heel eerlijk te zijn: de inhoud valt me eigenlijk wel een beetje tegen.

De romantiek van het wielrennen, de verhalen achter de renners, de wedstrijden, de melancholie, het komt maar af en toe écht uit de verf in deze bundel met korte verhalen. De Jong schrijft wel over deze onderwerpen en zoekt ook naar de tragiek, maar het blijft allemaal toch nogal oppervlakkig. Het mooiste verhaal uit het boekje vind ik het laatste: daarin beschrijft hij dat hij 's ochtends vroeg met een Belgische fotograaf op pad gaat naar de kasseistroken van Parijs-Roubaix om daar foto te nemen die uiteindelijk op de omslag van het boek is terecht gekomen. De overige verhalen over de renners en de wedstrijden komen een beetje cliché op mij over.

Heeft iemand anders dit boek al gelezen? En, wat vond je ervan?

Run Run Run

ASCHWIN:

De laatste paar weken, als ik aan het hardlopen ben, heb ik meerdere malen moeten denken aan het muzieknummer 'Run Run Run' van The Velvet Underground. Gisteren ook weer.

Ik had ooit een cassettebandje van de lp 'Andy Warhol' dat ik grijs draaide in mijn eerste autootje (een geweldige beige Fiat Uno, mét oranje biesje!). Heel die lp was geweldig, maar het genoemde nummer was toch wel mijn favoriet. Totdat het bandje vastliep in mijn autoradio en ik met geen mogelijkheid meer de boel kon redden. Ik kon niet anders dan de vastgedraaide tape doormidden te knippen... Het was nog vóór de downloadperiode, dus dat deed wel even pijn!

Ondertussen heb ik de cd later nog eens aangeschaft en kennen we ook niet meer die ellende van die cassettebandjes die het opgeven.

Voor diegenen die het nummer niet kennen (en als je deze beste band uit de popgeschiedenis niet kent: schaam je!) plaats ik hieronder een live-versie. Als je het wel al kent: geniet er maar van.
Let vooral ook even op de jonge koppies van Lou Reed, John Cale en de prachtige Nico. Ook Andy Warhol laat zich nog even zien. Beelden zijn opgenomen in 1969 en komen deels uit een documentaire over The Velvet Underground.

Paralympics 2010

ASCHWIN:

As. vrijdag beginnen de Paralympics 2010 in Vancouver (12 tot 21 maart). Na een kleine pauze (na de Winterspelen), kunnen we weer genieten van mooie sportbeelden en -prestaties vanuit Canada.

Om alvast in de stemming te komen vind je hier de mascottes van de komende weken.

Parcours Rotterdam Marathon

ASCHWIN:

Als je het er zo over hebt in die blogberichten, dan begint het nu toch langzaamaan echt wel te kriebelen. Vorige week kwamen er ook al wat papieren en informatiestukken via de post binnen van de Rotterdam Marathon. Ja, het komt dichter- en dichterbij!

Vandaar dat ik net nog even het parcours er bij heb gezocht:

De organisatie is trots op het parcours. Onderstaande tekst stond vermeld op hun website:

'De organisatie zorgt jaarlijks voor een snel, verkeersvrij, veilig & loopvriendelijk parcours.

Het parcours in Rotterdam heeft zich reeds bewezen met snelle tijden. Na 3 wereldrecords (Carlos Lopes in 1985, Belayneh Densamo in 1988 en Tegla Loroupe in 1998) liep Felix Limo in 2004 de snelste tijd ooit op Nederlandse bodem. Hij kwam over de finish in een tijd van 2.06.14 (parcoursrecord Rotterdam). In 2008 werd het parcoursrecord gebroken door William Kipsang in een tijd van 2.05.49. Duncan Kibet verbrak dit record door in 2009 in 2:04:27 over de finish te komen, wereldwijd de snelst gelopen tijd in 2009.'

Taperen

ASCHWIN:

Nog eens opgezocht hoe dat ook alweer zit met 'taperen': de rustperiode voorafgaand aan een marathon.

Na maandenlange trainingsarbeid, die stap voor stap is op- en uitgebouwd, is het belangrijk dat je een taperperiode in acht neemt van twee weken. Je lichaam krijgt dan in die weken de kans om de vermoeidheid van de trainingen te laten verdwijnen. In die twee weken moet er dan nog wel getraind worden natuurlijk, maar op een veel lager pitje. Je kunt er voor kiezen om de trainingskilometers stapsgewijs te laten afnemen, de trainingsfrequentie terug te schroeven of de intensiteit te minderen.

Dé juiste methode om goed te taperen lijkt niet te bestaan. Veel (top)atleten doen het op ieder hun eigen manier. Maar wat wel is vastgesteld is het feit dat je vorm (mits je de juiste tapermethode gebruikt) behouden blijft en zelfs kan toenemen in die laatste twee weken. Beter presteren door minder te doen! Klinkt aantrekkelijk, toch?

Voor mij betekent dit dat ik de komende weken (tot het weekend van 27 maart) voort ga met mijn trainingsprogramma waarin ik de duurlopen met intervaltraining zal afwisselen. Proberen nog een of twee keer een afstand van rond de 30 km te lopen. En natuurlijk mijn luxe-training tijdens de Zwinstedenloop in Sluis (ik vraag me wel af of ik tijdens deze 21 km-wedstrijd me goed genoeg weet in te houden...).
Vanaf dit genoemde weekend van de 27e zal ik stapsgewijs de intensiteit en de duur van de trainingen doen afnemen: mijn taperperiode.

Want één ding heb ik ook nog goed onthouden van mijn marathon vorig jaar in Amsterdam: beter een paar keer (voor je gevoel) te weinig getraind én uitgerust (en klachtenvrij) aan de start verschijnen, dan reeds met een moe gevoel in de benen en de onzekerheid van een aantal vage lichamelijke klachten te moeten starten (zoals toen eigenlijk toch wel het geval was).

Ik kijk nu al uit naar mijn taperweekjes vóór Rotterdam!

Weer een dagje geel erbij

ASCHWIN:

Boom is er in geslaagd om ook morgen weer in het geel te mogen starten in de rittenkoers Parijs-Nice. Morgen zal het erom hangen of het hem lukt om voor te blijven op onder andere Sanchez, de eindoverwinnaar van de editie van 2009. Sanchez staat op plek nr. 3, slechts 10 seconden achter Boom. De etappe van morgen lijkt wel voor enige aftekening in het klassement te kunnen gaan zorgen.

We zullen het zien.