ASCHWIN:
De Trail de la Vallée L'Orneau te Gembloux is een aanrader. Daar ben ik vandaag achter gekomen. Samen met, naar ik schat, zo'n 500 lopers werd er om 9:30 uur in de (vries)kou gestart. Ik liep er vandaag de 22 km.
Voor de start: koud (0 graden Celcius) maar met een zonnetje!
Hoe koud het ook bij de start was, het parcours zorgde er wel voor dat het snel warmer werd voor de lopers. Het heuvelachtige parcours ging tijdens de eerste paar kilometers vooral over polderpaden en akkers. De vette klei zorgde dat we met z'n allen na zo'n half uurtje rennen met volgekoekte klompjes weer op een wat hardere ondergrond kwamen. Alle felle kleurtjes van evenveel verschillende hardloopschoentjes waren verdwenen; we hadden allemaal hetzelfde modelletje aan: plomp, zwaar en bruin!
Na zo'n 40 minuten werden we tot twee keer achter elkaar door een ijskoude sloot geleid. Iedereen verdween er noodgedwongen tot net onder de knietjes in het ijswater. Brrrr. Eén voordeel: onze schoentjes waren weer wat schoner!
Tot aan dit water-moment liep ik zeer gemakkelijk. Door omstandigheden stond ik helemaal achterin het peloton bij de start en heb ik 40 minuten lang heel veel mensen ingehaald. Zonder te forceren weliswaar. De reden dat ik achteraan stond? We dachten namelijk dat we de andere kant op zouden lopen bij de start. Dus was ik mooi vooraan gaan staan in dat grote pak lopers. Totdat we met z'n allen werden verrast met de mededeling dat we de andere kant op zouden lopen. Grrrr! Tja, en dan heb je opeens zo'n 500 lopers voor je staan...
De start. Een gedeelte van het peloton.
Maar goed, ik liep dus wel lekker. Totdat ik door die twee sloten moest. Daarna heb ik toch wel zo'n 10 minuten nodig gehad om weer in mijn ritme te komen (en mijn voeten weer wat gevoel kregen...).
En plots waren we aan de verversingspost met drankjes en wat te eten. Dit betekende dat we er zo'n 12 km op hadden zitten. Snel een bekertje sportdrank naar binnen gekiept, wat bananen meegegrist en weer verder. Ik liep op zich wel lekker, maar niet helemaal top naar mijn idee. Ik had nog steeds een beetje een verkrampt gevoel.
Maar.... na 70 minuten, tijdens een lange beklimming leek het opeens weer helemaal vanzelf te gaan. Ik haalde plots ook een grote groep lopers in waar ik al vele kilometers achter liep. En dit gevoel kon ik vervolgens volhouden tot aan het einde. Hoe fijn was dat! De één na de ander passeerde ik. Ik had een paar vleugels gekregen en dat inhalen gaf me nóg meer moed.
Uiteindelijk eindigde ik na 1:48 uur (eigen tijdwaarneming). Ik heb werkelijk geen idee hoeveelste ik geëindigd ben. Het is onmogelijk om een beeld van het deelnemersveld voor je te vormen als je zo ver vanachter bent gestart. Linda had helaas ook niet geteld, maar zij verwacht dat ik toch wel bij de eerste 50 deelnemers geëindigd moet zijn. Dat zou betekenen dat ik er zo'n 450 heb ingehaald...!?
Ik wacht dus eerst maar eens even op de officiële uitslag. Die zal één dezer dagen wel op internet verschijnen.
Maar: deze trail (die overigens voor het eerst werd georganiseerd door de plaatselijke triathlonvereniging) is zeker een aanrader. Mooie omgeving, mooi parcours en sympathieke organisatie. Ze beloofden 90% onverhard en een hoogteverschil van 350 meter. En dat was het dus ook! Veel kans dat ik volgend jaar terug ga naar Gembloux.
Tijdens de laatste honderden meters
