Het grootste gedeelte van mijn trainingen loop ik tegenwoordig op zachte ondergrond. Dat kunnen bos-, zand-, klei- of schelpenpaden zijn. Maar meestal zijn het de houtsnipperpaden van de Finse piste te Ertvelde. De combinatie van dat rondje aldaar van 1750 meter én deze heerlijke loopondergrond, doen me minimaal één keer, maar meestal twee keer per week naar Ertvelde rijden.Het grote voordeel van deze ondergronden is ook dat het veel minder belastend is voor mijn gewrichten. En dat merk ik wel.
Vandaag liep ik 10x400 meter. Met in- en uitlopen erbij kwam ik uit op zo'n 9 km intervaltraining. Ander voordeel van die Finse piste is ook dat Linda (of de kinderen) ook mee kunnen trainen. Ieder loopt op zijn eigen tempo, zijn of haar eigen programmatje; en je treft elkaar dan weer bij het strartpunt van het rondje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten