Flandrien-gevoel

ASCHWIN:

Vandaag van begin tot eind bijna continue in de regen gefietst over de vele hellingen van de Ronde van Vlaanderen. En eigenlijk hoort dat ook zo: kou, viezigheid en regen. Dat geeft je dan toch een beetje het gevoel van een Flandrien!

Mijn planning was om een route over 72 km te volgen, maar dat is toch wat langer geworden. Niet dat ik daar nu (met dit weer) zo bewust voor gekozen heb, maar veeleer door de gemiste routebordjes tijdens een paar afdalingen en een verkeerde inschatting van de kaart (die ik vantevoren had gekocht in het Ronde van Vlaanderen Centrum te Oudenaarde, waar ik ook gestart ben). Uiteindelijk stond de kilometerteller bij aankomst op de markt van Oudenaarde op 91 km. Een lekker tochtje dus...

Maar het was de moeite waard! Prachtige vergezichten van het Vlaams-Ardeense landschap, mooie heuvels, akelige kasseistroken die ontzettend slecht liggen (het schijnt dat ze die ook vanwege de Ronde niet willen verbeteren; het hoort erbij...).

Je merkt aan alles dat de Ronde leeft in deze contreien. Overal zie je schilderingen, aanplakbiljetten, vlaggen, namen op de weg, wielrencafe's en monumenten die te maken hebben met de mooiste voorjaarsklassieker die er is. Hier een paar impressies:

Cartoons van wielerhelden langs een beklimming

De Ronde van Vlaanderenstraat en aanduiding naar monument van Van Wijendaele

Het monument van Karel van Wijnendaele.

Karel "Koarle" Van Wijnendaele verbond de wielersport met de Vlaamse ontvoogding. Hij voedde de mythe van de flandrien, de eenvoudige volksjongen die door middel van taaie wilskracht een kampioen kon worden. Van Wijendaele was sportjournalist en wordt gezien als voorvechter van de Vlaamse wielersport.

Muurschildering in Ronse (volgens mij ter ere van het WK)

Een blik achterom bij bovenkomst op de Paterberg (vond ik de mooiste om te rijden)

Toepasselijke gravering in bankje bovenop de Paterberg

(zoals je ziet door mijn fiets die er achter staat, heb ik er dan ook even dankbaar gebruik van gemaakt om wat te eten en te drinken)

Nog een muurschildering van de Ronde

Al van ver zie je hem staan: de kerktoren van Oudenaarde. Het eindpunt!

Ik ga deze route zeker nog eens fietsen, maar dan met iets warmer en beter weer. Hier als laatste nog even een filmpje dat ik maakte tijdens een wat langere klim. Dat de combinatie klimmen en filmen geen handige is, merk je wel aan het eind van het filmpje: het uitzetten ging niet zo vloeiend... (ook al staat de wereld even op zijn kop, ik blijf overeind...)

Later vanavond nog een berichtje over de kers op de slagroom van vandaag: het museum van de Ronde van Vlaanderen met als gastheer: Freddy Maertens himself!