Gisteren heb ik 's avonds een pittige intervaltraining van zo'n 35 minuten gelopen op de loopband. Programma:
rustig inlopen
1 km: 10 km/u
1 km: 16 km/u
1 km: 10 km/u
1 km: 16 km/u
1 km: 10 km/u
1 km: 16 km/u
rustig uitlopen
Toen ik daarna nog even op de pc mijn e-mail bekeek, zag ik een berichtje van mijn neef Bryan, met de vraag of ik zin had om vandaag in alle vroegte een lange duurloop samen te lopen. Even had ik een beetje spijt van mijn intervaltraining met die 3x16 km/u-kilometers; maar ik moest er niet lang over nadenken. Want voor vandaag had ik immers toch al een lange duurloop gepland staan.
Eigenlijk had ik zelf bedacht om ongeveer 1:30 uur te gaan lopen vandaag. Maar Bryan had een 'iets' langer duurloopje in gedachten...!
Reeds om 7 uur deze ochtend pikte ik hem op in Westdorpe, om met de auto richting het Wachtebeekse Kloosterbos te rijden. Onze eerste looppassen liepen we dan ook in het donker (voor alle zekerheid toch nog maar even op het asfalt rondom het bos) en in de regen. Maar al gauw verdwenen we voor onze rondjes in het mooie loopbos aldaar. Het bos is niet groot genoeg om steeds weer op nieuwe paden te lopen, maar je kunt er mooi kriskras doorheen crossen. De regen had wel de nodige modderplassen veroorzaakt op de paden, maar eigenlijk hadden we van deze regen zelf geen last.
En het lopen ging lekker, voor ons allebei. We liepen op een snelheid van zo'n 10 km/u. De planning was om zo'n 2:30 uur te lopen, maar het werd uiteindelijk maar liefst 2 uur en 40 minuten! Voor mij was het enorm lang geleden dat ik zo lang achter elkaar gelopen had. Waarschijnlijk heb ik dit niet meer gelopen sinds mijn voorbereiding op de Rotterdam Marathon die ik afgelopen april liep.
Het meest tevreden was ik nog over het feit dat zowel de knie als de heup zich goed hielden.
En als je zo met z'n tweetjes loopt te kletsen over vanalles en nog wat, dan vliegt de tijd voorbij. Bij terugkomst besloten we beiden dat we dit zeker vaker gaan doen bij de (extra) lange duurlopen!
De afgelopen twee dagen was er geen ruimte om te gaan sporten. Vanwege de vakantie werden er twee steden bezocht: Eindhoven en Dusseldorf.
Toch zag Gijs als streetjumper in wording wel vele mogelijkheden om lichamelijk actief bezig te zijn. Hier het bewijs.
In Eindhoven bezochten we het Van Abbe-museum, maar dat viel een beetje tegen. Het grootste gedeelte van het tentoongestelde werk sprak ons alle vier niet zo aan. Het enige dat wel mooi om te zien was, was het werk van Kandinsky en zijn vrienden van de Blaue Reiter. En ook de communistische abstracte kunst uit de jaren '20 van Lissitzky kwam nog opvallend modern over.
Hieronder een voorbeeld.
In Dusseldorf scoorde Pien haar langgezochte hippe koptelefoon voor de iPod! Dit na vele, vele kilometers wandelen door deze verrassende stad met zijn vele leuke jongerenwinkels. Trouwens nooit geweten dat er bestaansrecht is voor zo ontzettend veel schoenenwinkels in 1 stad! We hebben ze gisteren volgens mij alle 114 vanbinnen gezien...!
Vandaag staat het huis in het teken van de nieuwe game die gisteren gescoord werd (een Duits oorlogsspel...). En wie zegt er dat gamen een individuele bezigheid is?! Foto hieronder bewijst het tegendeel: half Zuiddorpe onder de 13 jaar (ja, alle 5...) zat aan de keukentafel vanmiddag.
Dit weekeinde is er vervolgens nog tijd om een tweetal looptrainingen af te werken. Vandaag probeer ik nog een korte intervaltraining in te lassen. Morgen waarschijnlijk weer een duurloop.
Na de rustdag van gisteren, stond vandaag de training in het teken van kilometers maken én snelheid opbouwen. Een duurloop met interval dus.
Het onderstaande schema werd gevolgd:
3 km: 12 km/u
3 km: 15 km/u
3 km: 12 km/u
3 km: 15 km/u
2 km: 10 km/u
Voor de komende winter heb ik met name voor bij de loopband (en natuurlijk ook voor alle overige plekken in huis waar muziek nodig is...) een mooi apparaatje aangeschaft. Een iPod/iPhone-dock van JBL (de 'On Stage 200iD').
Op deze manier kun je overal in huis via internet-radio of door het afspelen van opgeslagen mp3-tjes naar muziek luisteren. En vooral die muziek via internet-radio is fantastisch: duizenden en duizenden muziekstreams zijn te vinden. Welk genre je favoriet ook is, je vindt altijd iets naar je gading.
Onderstaand apparaat is mooi vormgegeven (met boxen vóór- en achterin), niet te groot (dus handig te verplaatsen), en er zit ook nog eens een krachtig geluid in; meer dan je op basis van het formaat zou verwachten. Vooral tijdens het hardlopen op de loopband is dat fijn: een heerlijk ritme met een stevig bass-geluid werkt stimulerend tijdens de training!
Veel zon, af en toe een paar druppels, en veel bladeren en modder op de polderwegen: lekker herfstweer!
Onder deze goede omstandigheden liep ik vandaag een duurloop van 14,9 km. Niet te gek gedaan, maar wel gelopen in een lekker tempo. Uiteindelijk liep ik 1:08 uur over onderstaand rondje.
De vakantieweek is begonnen. Ook al moet ik maandagochtend nog wel even werken en ook dinsdagavond nog naar Rotterdam voor mijn studie, de rest van de week is er alle vrijheid om de trainingsarbeid wat op te schroeven.
Daarom vandaag maar meteen de koe bij de horens gevat en de eerste looptraining van deze week uitgevoerd. En aangezien het al de hele ochtend regent, besloot ik om de loopband weer eens te gebruiken. Met het slechtere herfst- en winterweer voor de boeg, zal dat zeker weer meer gaan gebeuren.
Een korte, maar intensieve intervaltraining werd afgewerkt:
0,5 km: 10 km/u
0,5 km: 12 km/u
1 km: 15 km/u
1 km: 12 km/u
1 km: 15 km/u
1 km: 12 km/u
1 km: 15 km/u
0,5 km: 12 km/u
0,5 km: 10 km/u
Een dik half uur later stapte ik er flink bezweet weer vanaf! Wat opvallend was van deze training, was het feit dat ik met name een zwaar gevoel in mijn benen had als ik op 12 km/u liep. Terwijl de kilometers die ik liep in een snelheid van 15 km/u vrij lekker verliepen.
Maar goed, al met al best lekker getraind deze ochtend. Eens kijken wat de rest van de week brengt...
De herfstvakantie staat voor de deur. Ik ben blij dat hij vandaag aanklopt, zodat ik 'm eindelijk kan binnenlaten!
Want de afgelopen periode is het toch een beetje behelpen geweest wat het sporten betreft. Het werk heeft veel aandacht opgeëist en ik ben ook bezig geweest met overige niet-sportieve activiteiten. Het lopen en fietsen heb ik daardoor toch een beetje op de tweede en zelfs derde plaats gezet.
Zo af en toe kon ik er wel even op uit trekken om een eindje te fietsen of hard te lopen, maar het was eerlijk gezegd toch allemaal een beetje tussendoor.
Heb je nog wat oude fietsjes in de schuur staan? Denk dan eens na over het volgende.
Want de Finse ontwerper Juha Perä heeft een stoelontwerp gemaakt (de 'Velo Chair') dat gebruik maakt van oude fietsframes. Middels onderstaande voorbeelden én ontwerptekening kun je met een beetje handigheid zo aan de slag!
Wielerland zal in samenwerking met VacanSoleil in mei of juni 2011 een 24-uurs wielerrace organiseren voor het goede doel. Hier hun persberichtje:
In mei of juni 2011 zal er, op een nader bekend te maken parcours, een vacansoleil 24-uurs race voor goede doelen worden georganiseerd.
Aan deze Vacansoleil 24-uurs race mogen maximaal 400 teams (van zes tot acht renners per team) meedoen. De teams mogen zelf de 24 uur indelen, als er maar voor gezorgd wordt dat er continu één renner (met een responder) in de race is . Het team bepaalt dus zelf hoe lang een renner op de baan is, waardoor er ook een tactisch element in de race zit. Het inschrijven van een team kost 500 euro (eventueel gesponsord door een bedrijf). In geval van een sponsor mag deze een reclamespandoek ophangen langs het parcours. De tien ploegen die in 24 uur tijd de grootste afstand afleggen, winnen een geldbedrag. Dat bedrag wordt geschonken aan, het door het team zelf uitgekozen, goed doel. Ieder team wordt geacht een teamleider te hebben (deze mag natuurlijk ook deelnemen aan de race). De teamleider fungeert voor de organisatie van de race als contactpersoon van het team.
Ik vind dit eigenlijk wel een hele leuke en uitdagende actie. Even nog afwachten wanneer het precies gaat plaatsvinden, maar ik ga er toch eens over nadenken of ik hier mogelijk aan zal deelnemen.
Maar niet alleen natuurlijk! Dus, hier komt ie dan:
Wie o wie zou eventueel in het rijden van bovenstaande 24-uurs race interesse hebben?
Ik wil alvast eens polsen of er een team van 6 tot 8 personen is samen te stellen om deze uitdaging (zo mogelijk!) aan te gaan.
Ik hoor het graag van jullie terug in de reacties!
De oplettende lezer heeft waarschijnlijk gezien dat de halve marathon van Etten-Leur (eind oktober) van mijn agenda is verdwenen.
De eerstvolgende wedstrijd die ik zal lopen zal de Zevenheuvelenloop te Nijmegen zijn. Deze prachtige, maar erg drukke wedstrijd over 15 km heb ik al meerdere keren gelopen. Vorig jaar liep ik hem weer (samen met Linda) na enkele jaren van afwezigheid daar. Toen had ik nog de vele kilometers voorbereiding in de benen van de Amsterdam Marathon die ik anderhalve maand daarvoor had gelopen. Tot mijn verbazing resulteerde dat in een PR: 1:02:33 op de 15 km.
Om me goed te kunnen richten op deze wedstrijd die op 21 november van dit jaar zal plaatsvinden, wil ik toch weer een gooi doen naar deze tijd. De voorbereiding bestaat dit jaar echter niet zozeer uit de vele kilometers die ik heb gelopen (alhoewel ik natuurlijk wel de trainingen voor de halve marathon van Gent nog in de benen heb), maar meer op interval en snelheidstrainingen. Kijken of dat een zelfde mooi resultaat oplevert als vorig jaar.
Vandaar dat ik mik op een gemiddelde van 15 km/u. Dit zou dan moeten resulteren in een tijd van 1:00:00 uur. En het liefst natuurlijk 1 seconde sneller...!
Omdat ik vanavond nog voor het werk op pad moet, heb ik deze middag een paar uurtjes vrijgepland om toch even lekker te trainen.
De training bestond uit een duurloop van iets meer dan een uur (64 minuten). Op een rustig tempo (11 à 12 km/u) liep ik tot 50 minuten. Ik verhoogde daarna mijn snelheid, om 3 kilometer lang op 15 km/u te lopen. Vervolgens liep ik nog een paar minuten rustig uit in mijn begintempo van 11/12 km/u.
Die paar kilometer die ik liep op een snelheid van 15 km/u was toch even om te voelen wat dat ook alweer betekent voor over anderhalve maand... Het voelde goed, maar een uur lang dit tempo aanhouden is lang hè...!
Ik heb altijd al heel veel sympathie gehad voor schaatser Erben Wennemars, maar ik geloof dat ik nóg meer sympathie heb voor de hardloper Erben Wennemars.
Vandaag liep hij in een opwelling mee in de Amsterdam Marathon. Zie hieronder zijn goud-eerlijk verslag (bron: http://www.losseveter.nl/) :
Tja, zijn advies snijdt wel hout: 'Als je een marathon wilt gaan lopen, dan moet je toch écht wel een paar keer vantevoren een lange duurloop doen...!'
Op 4 december as. vindt de jaarlijkse DOW Aflossingsmarathon in Terneuzen weer plaats. Vorig jaar liep ik deze loop voor het eerst mee als 'gastloper' in het team van de Gemeente Hulst. Met een team van maximaal 8 lopers dient er 42 km gelopen te worden.
Dit jaar probeer ik mee te doen met een team van mijn werk: Stichting Welzijn Hulst (SWH). Maar een team van 8 lopers krijg ik vanuit de eigen gelederen met de beste wil niet bij elkaar. Dus zal het een team worden dat is samengesteld met enkele werknemers, aangevuld met familieleden.
Ook Gijs zal meedoen in ons team. Daarom is hij vandaag een veertigtal minuten in het bos gaan hardlopen. En schreef ik gisteren nog dat Linda voorlopig niet aan hardlopen mocht denken vanwege haar blessure: ook zij trok tóch (eigenwijs) haar loopschoenen aan en liep samen met de hond Sarah met Gijs mee. Bij terugkomst bleek ze wel wat last te hebben van haar knie, maar het viel mee... Heb ik hier dan alweer een teamlid voor de aflossingsmarathon gevonden?!
Het is een weekje ongebruikelijk 'stil' geweest op onze weblog. Deze week met vanalles en nog wat bezig geweest, behalve sporten...
Linda daarentegen, heeft enkele weken geleden toch weer spinning opgepakt in de sportschool. Ze mist het hardlopen enorm, maar door de blijvende blessure zal ze het lopen toch even uit haar hoofd moeten zetten. En stilzitten is geen optie, hè...: dus toch maar weer de sportschool ingedoken!
Mijn week zat vol met werk, studie en avondenlang lekker lezen in een mooi verjaardagscadeau: de eerste twee delen van Haruki Murakami's trilogie '1Q84'. Een paar weken geleden schreef ik nog een stukje over zijn boek waarin hij gewag maakt van zijn hardlooppassie ('Waarover ik praat als ik over hardlopen praat'). Zijn romans zijn echter van een heel andere aard. Heerlijk om in weg te duiken. Alles in zijn wereldje is toch weer net anders dan dat het op het eerste gezicht lijkt. Ja: ik ben fan van die Japanner!
Na mijn fietstocht van vorige week zaterdag, werd er deze afgelopen week dus helemaal niet meer gesport door mij. Okay, maandag ben ik nog op en neer gefietst naar mijn werk (30 km). Vooral op weg naar huis trap ik dan flink door. Maar 's ochtends wil ik toch niet bezweet op het werk aankomen. Dus echt veel zoden zet zo'n dagje ook niet aan de dijk.
En zo'n week van niet-sporten is ook wel eens lekker. De benen komen eens goed tot rust en eventuele lichamelijke vermoeidheid kan in zo'n week dan ook eindelijk worden weggewerkt.
Vandaag echter, heb ik toch maar weer eens de hardloopschoenen aangetrokken om 10 km te gaan rennen. Vantevoren twijfelde ik nog even of ik de racefiets zou nemen om te gaan sporten óf dat ik zou gaan hardlopen. Maar toen ik toch had besloten voor het laatste en door de Zeeuwse polders liep, was ik blij dat ik niet op mijn fietsje tegen die wind in moest boksen, want de deze was behoorlijk krachtig.
In alle vroegte deze ochtend met de auto richting Scheveningen gereden, om aldaar om 10:00 uur te kunnen starten in de VacanceSoleil-4-Challenge. De eerste van de serie wielrentochten die ik zal meerijden (de overige tochten staan gepland in april, mei, juni en juli 2011).
En wat een stralende dag om deze tocht vandaag te fietsen: stralende zon, een graadje of 22 en starten op de boulevard bij het strand. Wat wil je nog meer op zo'n zaterdag in oktober!
Ik had me ingeschreven voor de tocht over 120 km. Maar onderweg heb ik nog een paar extra kilometers meegepikt (ons pelotonnetje reed massaal een afslag voorbij...) én de route bleek ook langer dan de geplande 120 km. Uiteindelijk stond er na de vele uren fietsen 140 km op mijn tellertje! Gemiddelde snelheid: precies 30 km/u.
Zoals ik al schreef: het was echt een verrassend mooie dag om deze rit te fietsen. Want toen ik me een paar maanden geleden inschreef voor deze tocht, dacht ik nog dat er wel eens een risico in kon zitten dat het een dagje vol regen, kou en veel wind kon worden. Maar niet dus. Althans, niet die kou en regen. Wind zat er wel in het achterland tussen Scheveningen en Zandvoort. De typische weilanden met die kleine grachtjes ertussen gaven de wind vrij spel. Maar goed, als het té gortig werd, kon je altijd wel ergens bij een groepje of pelotonnetje aanpikken.
Meer dan 1.000 deelnemers waren vandaag komen opdagen, onder wie 'ere-deelnemers': Michael Boogerd, Johan van de Velde, Steven Rooks, Matthieu Hermans, (bondscoach) Leo van Vliet en een paar profrenners uit de stal van de VancanceSoleil-profploeg.
Hieronder een paar foto's die onderweg zijn genomen vandaag (bij Wassenaar):
De twee daagjes Dusseldorf voor het werk zitten erop. Ik heb naar mijn idee daar vele kilometers te voet weggewerkt: van mijn hotel naar de oude binnenstad en vice versa en tijdens mijn bezoek aan de grootste zorg- en welzijnsbeurs van Europa aldaar. Voor de benen is het eigenlijk veel beter om hard te lopen dan om te slenteren, viel me op.
Tevens had ik ook mijn hardloopspullen niet voor niets meegenomen. Zo'n 12 km heb ik er langs de Rijn getraind, die dwars door de stad heen loopt. Eerst liep ik een kilometer of 6 op een fietspad om vervolgens via een smal wandel-/mountainbike-paadje vlak langs het water weer terug te rennen. Leuke ervaring met die enorm grote Rijnaken vlak naast je op het water.
De westelijke Rijnoever met de typische grasvelden voorzien van wandel- en fietspaden. Ideaal!
De beurs zelf was ook interessant. Wat me opviel was de steeds belangrijker wordende invloed van sport en bewegen op de gezondheid en het welbevinden. Natuurlijk is die positieve invloed al lang bekend; maar je ziet het nu ook in steeds meer projecten, behandelmethoden en producten terugkomen. Wat me ook opviel: er was een heel vliegtuig aan Taiwanezen overgekomen naar Duitsland; met in hun koffer de mooiste en nieuwste snufjes.
Zo raakte ik aan de praat met een van die Taiwanezen over zijn apparaatje: een massage- en acupunctuurapparaat ineen. Middels electrische impulsen kon je als het ware op alle pijnlijke punten van je lichaam middels acupunctuur aan de slag. 'Do this one minute a day and your pain will go away', bleef hij maar herhalen. Zijn overig Engels was verschrikkelijk, maar het feit dat deze zin zo vlot (en zo vaak!) uit zijn mond kwam, moest wel het gevolg zijn van maandenlang oefenen in zijn thuisland... Ik liet hem mijn knie behandelen vanuit het idee: baat het niet, dan schaadt het ook niet (toch?!). Hij zette het apparaat op mijn knie en 'schoot' vervolgens een minuut lang op allerlei verschillende willekeurige plekken electrische schokjes in mijn been: op de knie, naast de knie, achter de knie, onder de knie. Een erg vreemd gevoel kan ik je zeggen.
Ook nog even gekeken bij en gesproken met een (even slecht Engels pratende) Taiwanees die allerlei carbon-materiaal vervaardigde. Troy Yu heette de beste man. Zo showde hij een heel hip rolstoeltje dat vrijwel geheel bestond uit carbon: frame en wielvelgen. Mooi spul. Ook een mountainbike- en racefietsframe had hij uitgestald. Hij was op zoek naar importeurs/handelaren in Europa die zijn materiaal wilden afzetten. Of ik geinteresseerd was om in Nederland aan de slag te gaan, vroeg hij me nadat ondertussen zijn dochter te hulp was gekomen om een en ander van het Taiwanees/Chinees naar het Engels te vertalen. Ik heb hem daar vriendelijk voor bedankt (ik zou er bijna ook zo'n buiging bij hebben gemaakt, zoals hij continue deed tijdens het praten...), maar wel beloofde ik hem om reclame voor zijn (klein) fietsmerk te maken. Bij deze: klik hier!
Vandaag staat er een vrije dag op het programma. Fietsje nakijken voor de tocht over 120 km die morgen plaatsvindt in Scheveningen. En dan vanavond nog visite in verband met mijn verjaardag (die ik gisteren only-the-lonely op mijn overigens belabberde hotelkamer vierde met een halve liter Duits bier!). En mijn leeftijd? Nog steeds geen veertig!
Het is een beetje zoeken naar sportmogelijkheden deze komende week. Graag had ik nog een aanal keren op de racefiets gekropen om nog wat voorbereidingskilometers te fietsen voor aanstaande zaterdag (Scheveningen, 120 km). Maar dat gaat helaas niet meer lukken. Ook de avonden bieden door de steeds vroeger invallende duisternis geen mogelijkheden meer.
Dus daarom maar de conditie bijhouden door lekker hard te lopen. Maar ook daar moet ik deze week een beetje moeite voor doen om tijd voor vrij te maken.
Deze avond heb ik een uur op de rollenbank gelopen. Morgen wordt een dagje zonder sport, aangezien ik na mijn werk direct richting Rotterdam vertrek voor mijn wekelijkse college Bedrijfskunde aldaar.
Woensdag en donderdag zit ik voor mijn werk twee daagjes in Düsseldorf (de grootste Europese beurs op gebied van zorg en welzijn: Rehacare).
Nu heb ik gehoord dat je daar prachtig kunt hardlopen langs de Rijn. Vanaf mijn hotelletje in het centrum van de stad is het een paar kilometer lopen tot aan de oever van de Rijn. Blijkbaar loopt er zowel noord- als zuidwaarts een kilometerslang fiets- en wandelpad dat zeer de moeite waard is. In de zomer zou het er krioelen van de hardlopers, wielrenners en skeeleraars. Dus je snapt het al: de loopspulletjes gaan mee naar onze Oosterburen!
De Rijnoever bij Düsseldorf
Vrijdag zal dan een rustdagje worden, waarna ik zaterdagochtend in alle vroegte richting Scheveningen afreis voor mijn fietstochtje...
Tja, net zoals bij het sporten, baart oefening altijd kunst. Vandaag hebben we dat zelfs letterlijk mogen aanschouwen.
Heb je bovenstaand nieuw houten gebouw vlakbij de Kennedytunnel in Antwerpen het afgelopen jaar zien verrijzen terwijl je er op de snelweg langsreed? Het lijkt een beetje op een gestileerde boomhut, maar het is de nieuwbouw van kunstcentrum en conservatorium De Singel te Antwerpen. En vandaag was het openingsweekend voor bezoekers, waar je rondgeleid werd doorheen het hele gebouw. Een kijkje achter de schermen (ook letterlijk) bij optredens, zien hoe de studenten hun praktijklessen volgden etc.
Prachtig om te zien hoe er geoefend, geoefend en nog eens geoefend werd door de gedreven studenten op het gebied van muziek, zang, dans en ballet. Vol bewondering heb ik naar de (ballet)dansers staan kijken: wat een ongelooflijke beheersing hebben zij over hun lichaam. Elke spier lijken zij onder controle te hebben.
Na een week van totale rust, ben ik deze ochtend toch maar eens op de wielrenfiets gestapt. Op een rustig tempo heb ik in drie uur een totale afstand van 85 km afgelegd. En dat was ook het plan voor vandaag: vooral kilometers maken. Want volgende week zaterdag wacht me de fietstocht over 120 km, met start op de boulevard van Scheveningen.
Wel merkte ik vandaag dat het alweer lang geleden was dat ik gefietst had. Na zo'n 65 km voelde ik de benen toch wel een beetje opspelen. Maar goed, misschien is dat ook wel normaal. Al met al was het een mooi tochtje dat me van Zuiddorpe langs Hulst, Kloosterzande, Walsoorden, Perkpolder, de Griete, Terneuzen, Hoek, de Braakman, Phillipine, Sas van Gent en Westdorpe bracht.
De wegen lagen er overigens bij zoals altijd in september en oktober: modder! Daarom nu maar snel aan de slag om dat weer allemaal van het fietsje af te krijgen!
Overigens volg ik op televisie bij Omroep Zeeland met een schuin oog de aankomst van de Zeeuwse Kustmarathon. Gelukkig hadden de lopers beter weer dan vorig jaar. Knappe prestaties die de ook vele Zeeuws-Vlaamse lopers daar aan het neerzetten zijn!
Reeds om 7 uur deze ochtend pikte ik hem op in Westdorpe, om met de auto richting het Wachtebeekse Kloosterbos te rijden. Onze eerste looppassen liepen we dan ook in het donker (voor alle zekerheid toch nog maar even op het asfalt rondom het bos) en in de regen. Maar al gauw verdwenen we voor onze rondjes in het mooie loopbos aldaar. Het bos is niet groot genoeg om steeds weer op nieuwe paden te lopen, maar je kunt er mooi kriskras doorheen crossen. De regen had wel de nodige modderplassen veroorzaakt op de paden, maar eigenlijk hadden we van deze regen zelf geen last.
