ASCHWIN:
Deze heerlijke voorjaarsdagen en -avonden vragen om bijpassende muziek. Dit nummer geeft me ook op minder lekkere dagen een heerlijk voorjaarsgevoel.
Elbow met One day like this (live in Abbey Road studio)
woensdag 28 april 2010
3D skate
ASCHWIN:
Onderstaand filmpje met 3D-bril bekijken voor prachtig effect. En als je er geen hebt, dan sla je dit berichtje maar gewoon over...
Onderstaand filmpje met 3D-bril bekijken voor prachtig effect. En als je er geen hebt, dan sla je dit berichtje maar gewoon over...
Push Move from Michael Leon on Vimeo.
dinsdag 27 april 2010
IPhone applicatie voor fietsers
ASCHWIN:
Handig voor iPhone bezitters: een applicatie die rekening houdt met leeftijd, flexibiliteit en je stijl van rijden. Uitkomst: de perfecte afmetingen voor je fiets.
Je kunt de applicatie hier downloaden.
Handig voor iPhone bezitters: een applicatie die rekening houdt met leeftijd, flexibiliteit en je stijl van rijden. Uitkomst: de perfecte afmetingen voor je fiets.
Je kunt de applicatie hier downloaden.
Sport voor de dieren
ASCHWIN:
Omdat ik helemaal niets heb met de Partij voor de Dieren, schrijf ik hier een stukje over Sport voor de Dieren.
Zo af en toe worden deze blogberichten gelezen door fanatieke Canicrossers (voor de nitwits: zie hier en hier); maar wat dacht je hier van? Niet slecht hè, voor een bol wol op pootjes. Hij zal toch niet krimpen hè, door al dat zout water?
Omdat ik helemaal niets heb met de Partij voor de Dieren, schrijf ik hier een stukje over Sport voor de Dieren.
Zo af en toe worden deze blogberichten gelezen door fanatieke Canicrossers (voor de nitwits: zie hier en hier); maar wat dacht je hier van? Niet slecht hè, voor een bol wol op pootjes. Hij zal toch niet krimpen hè, door al dat zout water?
maandag 26 april 2010
Nieuwe tijdsbesteding
LINDA:
Heeft er iemand een nieuwe hobby voor mij in de aanbieding? Ik ben op zoek!! Het hardlopen en fietsen is op dit moment nog steeds een te grote belasting. Vorige week heb ik een paar keer op de loopband rustige intervaltraining gedaan met wandelen en 7 of 8 kilometer per uur hardlopen telkens maar 3 à 4 minuten. Dit ging redelijk. Dus zaterdag (het zonnetje scheen heerlijk) heb ik de schoenen aan gedaan om een klein blokje buiten te doen. Knudde dus!!!!!!!!!! Na ongeveer 11 minuten pijn aan mijn knie. Ik ben meteen gestopt bij de eerste pijnscheut. Wandelen geen centje pijn. Ik heb ondertussen een echo en een foto van mijn knie laten maken en de foto was goed. Op de echo was er een beetje vocht te zien en een kleine cyste. De arts dacht aan een ganglioncyste. 12 Mei heb ik een afspraak bij de sportarts en ik probeer nog een afspraak te maken bij de huisarts. Mischien is er toch ook nog een MRI nodig. Wat ook raar is, is dat ik meteeen weer ontzettend veel stijfheid in mijn benen heb en traplopen is meteeen weer een belasting. Maar nu stop ik anders lijkt het of ik alleen maar klaag. Sarah onze hond is erg content met de laatste ontwikkelingen op bewegingsniveau. We wandelen wat af. Moet toch ergens mijn energie in kwijt. Zij vindt wandelen geweldig en hardlopen alleen leuk in het bos en niet over polderwegen. Waarschijnlijk te saai voor mevrouw. Gijs en Pien heb ik vandaag naar atletiek gebracht en ondertussen ben ik met Sarah een uur rond de vestigingswallen van Hulst gaan wandelen. Ook nog een goede vriendin van Sarah meegenomen (border collie genaamd Tikker). Houd jullie op de hoogte.
Heeft er iemand een nieuwe hobby voor mij in de aanbieding? Ik ben op zoek!! Het hardlopen en fietsen is op dit moment nog steeds een te grote belasting. Vorige week heb ik een paar keer op de loopband rustige intervaltraining gedaan met wandelen en 7 of 8 kilometer per uur hardlopen telkens maar 3 à 4 minuten. Dit ging redelijk. Dus zaterdag (het zonnetje scheen heerlijk) heb ik de schoenen aan gedaan om een klein blokje buiten te doen. Knudde dus!!!!!!!!!! Na ongeveer 11 minuten pijn aan mijn knie. Ik ben meteen gestopt bij de eerste pijnscheut. Wandelen geen centje pijn. Ik heb ondertussen een echo en een foto van mijn knie laten maken en de foto was goed. Op de echo was er een beetje vocht te zien en een kleine cyste. De arts dacht aan een ganglioncyste. 12 Mei heb ik een afspraak bij de sportarts en ik probeer nog een afspraak te maken bij de huisarts. Mischien is er toch ook nog een MRI nodig. Wat ook raar is, is dat ik meteeen weer ontzettend veel stijfheid in mijn benen heb en traplopen is meteeen weer een belasting. Maar nu stop ik anders lijkt het of ik alleen maar klaag. Sarah onze hond is erg content met de laatste ontwikkelingen op bewegingsniveau. We wandelen wat af. Moet toch ergens mijn energie in kwijt. Zij vindt wandelen geweldig en hardlopen alleen leuk in het bos en niet over polderwegen. Waarschijnlijk te saai voor mevrouw. Gijs en Pien heb ik vandaag naar atletiek gebracht en ondertussen ben ik met Sarah een uur rond de vestigingswallen van Hulst gaan wandelen. Ook nog een goede vriendin van Sarah meegenomen (border collie genaamd Tikker). Houd jullie op de hoogte.
Voluit
ASCHWIN:
Zojuist volle bak getraind. Lang geleden dat ik in een training zo voluit ben gegaan. En dat voelt goed kan ik je zeggen!
Een 45-tal minuten. De eerste paar kilometer in 12 km/u en vervolgens oplopend naar 16 km/u. Fijn om ook weer die tempowisselingen lekker te kunnen uitvoeren.
Als ik dit zo de komende weken een beetje kan volhouden, dan wil ik voor de halve marathon in Roosendaal (eind juni) toch ook nog een of twee voorbereidingswedstrijdjes meepikken. Van 10 km , 15 km of een 10 EM. Ik ga maar eens neuzen in de hardloopkalender van mei en juni.
Iemand nog tips voor een leuke wedstrijd in Zeeland of Vlaanderen?
Oorzaak gevonden!
ASCHWIN:
De oorzaak van mijn pijnlijke heup (en knie) tijdens het lopen van de twee marathons is achterhaald! Mijn linkerbeen is minimaal 1,5 cm langer dat mijn rechterbeen (de precieze meting vindt later nog plaats, bij het aanmeten van corrigerende zooltjes), waardoor mijn heup niet precies horizontaal staat.
Als ik normaal hardloop of wandel merk ik daar overigens niets van. Pas bij overbelasting (bij mij blijkbaar na een kilometer of 25 tot 30 hardlopen) wordt het pijnlijk. Zo pijnlijk dat verder lopen bijna geen optie meer is...
Het plaatje hieronder geeft de oorzaak weer. Het beeld dat het plaatje geeft is overdreven wat betreft mijn heupafwijking, maar het geeft wel een idee van de klacht:
De oorzaak van mijn pijnlijke heup (en knie) tijdens het lopen van de twee marathons is achterhaald! Mijn linkerbeen is minimaal 1,5 cm langer dat mijn rechterbeen (de precieze meting vindt later nog plaats, bij het aanmeten van corrigerende zooltjes), waardoor mijn heup niet precies horizontaal staat.
Als ik normaal hardloop of wandel merk ik daar overigens niets van. Pas bij overbelasting (bij mij blijkbaar na een kilometer of 25 tot 30 hardlopen) wordt het pijnlijk. Zo pijnlijk dat verder lopen bijna geen optie meer is...
Het plaatje hieronder geeft de oorzaak weer. Het beeld dat het plaatje geeft is overdreven wat betreft mijn heupafwijking, maar het geeft wel een idee van de klacht:
Ik kan gewoon verder trainen en lopen. Maar als ik besluit in training te gaan voor een volgende marathon, dan zal er eerst wel een corrigerend zooltje moeten worden aangemeten. Zo lang ik niet meer dan 2 uur achter elkaar hardloop is er niets aan de hand.
Wordt vervolgd...
Ben overigens wel blij dat ik nu weet hoe het komt dat ik die heupklachten krijg bij het lopen van 25 km of meer. Heeft dus niets te maken met te weinig trainen, te slechte conditie of wat dan ook... Je gaat immers over alles twijfelen. Dat hoeft nu dus niet meer!
Hier nog even een weinig elegante polaroid van mijn scheve knietjes. Zoals je ziet zit de rechter knieschijf op de foto hoger dan de linker.
zondag 25 april 2010
Congres
ASCHWIN:
Vanuit mijn werk zal ik daar een onderdeel van het programma verzorgen. Mocht je geinteresseerd zijn in dit congres, kijk dan even naar het onderstaande programma en meld je aan bij SportZeeland te Middelburg.
Presentatie onderzoeksrapport wensen, behoeften van 50-plussers en het aanbod op het gebied van sport en bewegen
Aanleiding:
Zeeland vergrijst in rap tempo. Sport, bewegen en gezondheid zijn erg belangrijk voor een evenwichtig woon- en werkklimaat. SportZeeland heeft in opdracht van de provincie Zeeland een onderzoek gedaan naar wensen, behoeften van 50-plussers en het aanbod op het gebied van sport en bewegen voor deze doelgroep in Zeeland.
Bijeenkomst, plenair:
SportZeeland presenteert op 27 april 2010 het onderzoeksrapport. Hierbij zullen inspirerende sprekers vertellen over de diverse mogelijkheden voor 50-plussers en over de organisatie van activiteiten.
Inspiratiesessies, in groepen:
Een kwart van de Zeeuwse 50-plussers wil actiever worden, maar weet nog niet hoe. Een percentage waar we graag met provinciale en lokale partijen mee aan de slag gaan. Zeeland heeft veel te bieden, echter veel senioren zijn nog onwetend over de vele mogelijkheden. Daarom geven we de aanwezige organisaties direct de gelegenheid verbindingen te maken tijdens de inspiratiesessies: met landelijke en lokale deskundigen op het gebied van sport, bewegen en welzijn ideeën, mogelijkheden en knelpunten bespreken.
Na een korte voorstelronde en een blik in de eigen keuken, gaat de sessie over uw ideeën en mogelijkheden, zodat u kunt blijven vernieuwen. De begeleiders/ deskundigen delen hun ervaringen en zullen u inspireren door te gaan met wat u in gang (wilt) zet(ten).
Doel van de bijeenkomst:
De provinciale sportinfrastructuur toegankelijker maken, door meer verbindingen te maken.
•Informeren over de kansen en ontwikkelingen op het gebied van sport en bewegen.
•Inzicht geven in mogelijke samenwerking tussen organisaties.
•Mogelijkheid bieden tot netwerken, relaties opbouwen en verbindingen maken.
Voor wie:
Landelijke, provinciale en lokale organisaties die werkzaam zijn op het gebied van welzijn, ouderen, sport, bewegen en gezondheid
Programma:
13.30 -14.00: Ontvangst met koffie, thee en fruit
14.00 - 14.10: Welkom en opening (door: Mw. M. Noordhoek)
14.10 - 14.30: Resultaten onderzoek sport en bewegen en presentatie rapport (door: Mw. A. Geensen)
14.30 - 14.45: Senioren in de sportvereniging, mogelijkheden vanuit de sportbonden (door: NOC*NSF)
14.15 - 15.00: Senioren over de drempel, de rol van welzijnorganisaties (door: MOgroep, landelijke welzijnskoepel)
15.00 - 15.45: Inspiratiesessies ‘samen voor senioren'
1. Senioren in de sportvereniging
Landelijke sportkoepel NOC*NSF en dhr. E. Overbeeke verenigingsmanager Voetbalvereniging Zeelandia Middelburg
2. Senioren over de drempel, de rol van welzijnorganisaties (door: Dhr. A. van den Abeele, directeur St. Welzijn Hulst)
3. Senioren actief vanuit het woonzorgcentrum (door: NISB (fit for life) en woonzorgcentrum Clubvief
15.50 - 16.00: Samenvatting en afsluiting (door: Mw. M. Noordhoek)
16.00 - 17.00: Nazit en mogelijkheid tot netwerken
Aanstaande dinsdagmiddag vindt er een congres rondom de rol van sport en bewegen voor de doelgroep 50-plussers plaats in het Provinciehuis te Middelburg.
Vanuit mijn werk zal ik daar een onderdeel van het programma verzorgen. Mocht je geinteresseerd zijn in dit congres, kijk dan even naar het onderstaande programma en meld je aan bij SportZeeland te Middelburg.
Presentatie onderzoeksrapport wensen, behoeften van 50-plussers en het aanbod op het gebied van sport en bewegen
Aanleiding:
Zeeland vergrijst in rap tempo. Sport, bewegen en gezondheid zijn erg belangrijk voor een evenwichtig woon- en werkklimaat. SportZeeland heeft in opdracht van de provincie Zeeland een onderzoek gedaan naar wensen, behoeften van 50-plussers en het aanbod op het gebied van sport en bewegen voor deze doelgroep in Zeeland.
Bijeenkomst, plenair:
SportZeeland presenteert op 27 april 2010 het onderzoeksrapport. Hierbij zullen inspirerende sprekers vertellen over de diverse mogelijkheden voor 50-plussers en over de organisatie van activiteiten.
Inspiratiesessies, in groepen:
Een kwart van de Zeeuwse 50-plussers wil actiever worden, maar weet nog niet hoe. Een percentage waar we graag met provinciale en lokale partijen mee aan de slag gaan. Zeeland heeft veel te bieden, echter veel senioren zijn nog onwetend over de vele mogelijkheden. Daarom geven we de aanwezige organisaties direct de gelegenheid verbindingen te maken tijdens de inspiratiesessies: met landelijke en lokale deskundigen op het gebied van sport, bewegen en welzijn ideeën, mogelijkheden en knelpunten bespreken.
Na een korte voorstelronde en een blik in de eigen keuken, gaat de sessie over uw ideeën en mogelijkheden, zodat u kunt blijven vernieuwen. De begeleiders/ deskundigen delen hun ervaringen en zullen u inspireren door te gaan met wat u in gang (wilt) zet(ten).
Doel van de bijeenkomst:
De provinciale sportinfrastructuur toegankelijker maken, door meer verbindingen te maken.
•Informeren over de kansen en ontwikkelingen op het gebied van sport en bewegen.
•Inzicht geven in mogelijke samenwerking tussen organisaties.
•Mogelijkheid bieden tot netwerken, relaties opbouwen en verbindingen maken.
Voor wie:
Landelijke, provinciale en lokale organisaties die werkzaam zijn op het gebied van welzijn, ouderen, sport, bewegen en gezondheid
Programma:
13.30 -14.00: Ontvangst met koffie, thee en fruit
14.00 - 14.10: Welkom en opening (door: Mw. M. Noordhoek)
14.10 - 14.30: Resultaten onderzoek sport en bewegen en presentatie rapport (door: Mw. A. Geensen)
14.30 - 14.45: Senioren in de sportvereniging, mogelijkheden vanuit de sportbonden (door: NOC*NSF)
14.15 - 15.00: Senioren over de drempel, de rol van welzijnorganisaties (door: MOgroep, landelijke welzijnskoepel)
15.00 - 15.45: Inspiratiesessies ‘samen voor senioren'
1. Senioren in de sportvereniging
Landelijke sportkoepel NOC*NSF en dhr. E. Overbeeke verenigingsmanager Voetbalvereniging Zeelandia Middelburg
2. Senioren over de drempel, de rol van welzijnorganisaties (door: Dhr. A. van den Abeele, directeur St. Welzijn Hulst)
3. Senioren actief vanuit het woonzorgcentrum (door: NISB (fit for life) en woonzorgcentrum Clubvief
15.50 - 16.00: Samenvatting en afsluiting (door: Mw. M. Noordhoek)
16.00 - 17.00: Nazit en mogelijkheid tot netwerken
zaterdag 24 april 2010
Mini-drome
ASCHWIN:
Red Bull sponsort graag spectaculaire en vooral nieuwe sporten. Hip publiek, harde beats van een nog hippere DJ en vervolgens helemaal los gaan...
Hier weer eens een voorbeeld van hun nieuwe versie van het baanwielrennen. Een soort short-track op de fiets. Dat niet iedereen evenveel heeft geoefend van tevoren is in dit fimpje wel te zien...
Red Bull Minidrome from Radar Films on Vimeo.
Tja, ik weet niet wat ik er van moet denken. Eerlijk gezegd vind ik het maar amateuristisch met die gevaarlijke baan. Waarom bouwde Red Bull niet gewoon een baan zoals hieronder? Dat is toch veel leuker!
Red Bull sponsort graag spectaculaire en vooral nieuwe sporten. Hip publiek, harde beats van een nog hippere DJ en vervolgens helemaal los gaan...
Hier weer eens een voorbeeld van hun nieuwe versie van het baanwielrennen. Een soort short-track op de fiets. Dat niet iedereen evenveel heeft geoefend van tevoren is in dit fimpje wel te zien...
Red Bull Minidrome from Radar Films on Vimeo.
Tja, ik weet niet wat ik er van moet denken. Eerlijk gezegd vind ik het maar amateuristisch met die gevaarlijke baan. Waarom bouwde Red Bull niet gewoon een baan zoals hieronder? Dat is toch veel leuker!
Zomers gevoel
ASCHWIN:
Wat een zomers gevoel: weer lekker hardlopen in t-shirt en korte broek en flink bezweet thuiskomen na het trainingsrondje! Heerlijk!!
Linda en ik hebben eerst een aantal kilometers samen gelopen, waarna Linda helaas vanwege de nog steeds opspelende blessure aan de knie moest omkeren. Zelf ben ik nog doorgelopen om uiteindelijk een redelijk snel rondje van een kilometer of zeven te lopen.
Daarna lekker in de tuin nog even van de zon genoten.
Eigenlijk was ik niet van plan om vandaag te trainen. Gijs had gisteren/vandaag zijn slaapfeestje, waardoor de nachtrust voor iedereen in huis toch net iets korter was dan gewenst...! Maar gezellig was het wel met al die knullen. Een gedeelte van de huiskamer was omgetoverd tot een slaap- annex filmzaal (zie foto).
Wat een zomers gevoel: weer lekker hardlopen in t-shirt en korte broek en flink bezweet thuiskomen na het trainingsrondje! Heerlijk!!
Linda en ik hebben eerst een aantal kilometers samen gelopen, waarna Linda helaas vanwege de nog steeds opspelende blessure aan de knie moest omkeren. Zelf ben ik nog doorgelopen om uiteindelijk een redelijk snel rondje van een kilometer of zeven te lopen.
Daarna lekker in de tuin nog even van de zon genoten.
Eigenlijk was ik niet van plan om vandaag te trainen. Gijs had gisteren/vandaag zijn slaapfeestje, waardoor de nachtrust voor iedereen in huis toch net iets korter was dan gewenst...! Maar gezellig was het wel met al die knullen. Een gedeelte van de huiskamer was omgetoverd tot een slaap- annex filmzaal (zie foto).
Eerst waren we met de hele groep naar Wachtebeke gegaan om daar het zwembad onveilig te maken. De honger werd gestild met een pizza, waarna ze allen uitgeteld met volle buik zich vergaapten aan de film 2012, die toch wel behoorlijk indruk maakte. Maar ja, als je 12 jaar wordt, neem je natuurlijk geen genoegen meer met de eerste de beste kinderfilm...
Hier nog eens de trailer.
donderdag 22 april 2010
Ritme van de zwaartekracht
ASCHWIN:
Ken je het ritme van de zwaartekracht? Nee? Neem dan een paar minuutjes de tijd om onderstaand filmpje te bekijken / beluisteren. Tip: zet je geluid lekker hard voor het beste effect...
Ken je het ritme van de zwaartekracht? Nee? Neem dan een paar minuutjes de tijd om onderstaand filmpje te bekijken / beluisteren. Tip: zet je geluid lekker hard voor het beste effect...
Gravité from Renaud Hallée on Vimeo.
Donker- en lichtblauw?
ASCHWIN:
Lezersvraag: welke wielrenclub in Zeeuws-Vlaanderen rijdt in een wielertenue met donker- en lichtblauwe kleuren?
Het goede antwoord wordt beloond met eeuwige dank...
Even uitleggen:
Vanavond heb ik een heerlijk stuk gefietst op de wielrenfiets. Na een kilometer of 15 sloot ik aan bij twee wielrenners, gekleed in donker- en lichtblauw tenue, die stevig doorfietsten. Naast elkaar rijdend, plaatste ik me lekker uit de wind. Twee bomen van kerels die de stevige tegenwind van vanavond netjes voor me opvingen. Op die manier kon ik even uithijgen en op adem komen.
Ze keken even om, maar reageerden niet op mijn begroeting...
Na een paar kilometer gaf de ene een snauw naar de ander: Versnellen! En vervolgens gingen ze kop over kop het tempo opvoeren naar een kilometer of 38 p/uur. Ik was onder de indruk van hun kracht en snelheid met deze tegenwind. Overnemen was even geen optie voor mij; dan zou ik snel zijn uitgepierd... Dus bleef ik zitten in de derde positie en liet ze netjes achter elkaar aansluiten als ze elkaar aflosten.
Hij neemt gvd niet over! Snaauwde dezelfde fanatiekeling weer tegen de ander. Ik wist niet dat dat van mij verlangt werd; erg open in hun communicatie waren ze immers niet... En kans om uitleg te geven kreeg ik niet.
De volgende fase: de fanatiekeling van de twee liet zich een paar keer een paar meter achter zijn teamgenoot zakken als hij van kop kwam. Hij wilde dat ik overnam, blijkbaar. En in het gat dook.
Net op het moment dat ik hem wilde uitleggen dat me dat niet lukte en al blij was dat ik kon volgen met deze wind, demareerde hij naar zijn voorganger. Hij wilde me afschudden!
Tja, met dit gedrag vraag je toch een beetje om kliergedrag van die derde renner (lees: mij). Hij maakte zich duidelijk kwaad, terwijl het hier toch gewoon om een trainingsrondje ging..?
Hij herhaalde dit drie keer (een gat laten vallen en dan weer naar zijn voorganger sprinten). Ik herhaalde vervolgens eveneens drie keer mijn kunstje.
Vrolijke fietser (in donker- en lichtblauw)
Lezersvraag: welke wielrenclub in Zeeuws-Vlaanderen rijdt in een wielertenue met donker- en lichtblauwe kleuren?
Het goede antwoord wordt beloond met eeuwige dank...
Even uitleggen:
Vanavond heb ik een heerlijk stuk gefietst op de wielrenfiets. Na een kilometer of 15 sloot ik aan bij twee wielrenners, gekleed in donker- en lichtblauw tenue, die stevig doorfietsten. Naast elkaar rijdend, plaatste ik me lekker uit de wind. Twee bomen van kerels die de stevige tegenwind van vanavond netjes voor me opvingen. Op die manier kon ik even uithijgen en op adem komen.
Ze keken even om, maar reageerden niet op mijn begroeting...
Na een paar kilometer gaf de ene een snauw naar de ander: Versnellen! En vervolgens gingen ze kop over kop het tempo opvoeren naar een kilometer of 38 p/uur. Ik was onder de indruk van hun kracht en snelheid met deze tegenwind. Overnemen was even geen optie voor mij; dan zou ik snel zijn uitgepierd... Dus bleef ik zitten in de derde positie en liet ze netjes achter elkaar aansluiten als ze elkaar aflosten.
Hij neemt gvd niet over! Snaauwde dezelfde fanatiekeling weer tegen de ander. Ik wist niet dat dat van mij verlangt werd; erg open in hun communicatie waren ze immers niet... En kans om uitleg te geven kreeg ik niet.
De volgende fase: de fanatiekeling van de twee liet zich een paar keer een paar meter achter zijn teamgenoot zakken als hij van kop kwam. Hij wilde dat ik overnam, blijkbaar. En in het gat dook.
Net op het moment dat ik hem wilde uitleggen dat me dat niet lukte en al blij was dat ik kon volgen met deze wind, demareerde hij naar zijn voorganger. Hij wilde me afschudden!
Tja, met dit gedrag vraag je toch een beetje om kliergedrag van die derde renner (lees: mij). Hij maakte zich duidelijk kwaad, terwijl het hier toch gewoon om een trainingsrondje ging..?
Hij herhaalde dit drie keer (een gat laten vallen en dan weer naar zijn voorganger sprinten). Ik herhaalde vervolgens eveneens drie keer mijn kunstje.
Maar eerlijk is eerlijk: het zat me toch niet lekker. Dus besloot ik een meter of tien tussen mijn twee voorgangers en mij te laten. Ook al viel het niet mee voor mij om toch dit tempo vol in de wind vast te houden; maar... ik wilde me niet laten kennen!
Blijkbaar dachten ze na verloop van tijd dat ze me gelost hadden en lieten hun tempo weer zakken. Ik reed echter gewoon hetzelfde tempo door met als gevolg dat ik weer aansloot (ook al had ik daar eigenlijk ondertussen niet meer zo n behoefte aan, zoals je zult begrijpen).
Net op het moment dat die ene bozige fietser zich omdraaide op zijn fiets om mij waarschijnlijk de huid vol te schelden (...) werd ik gered door een afslag op deze lange rechte weg nabij Vogelwaarde en Hulst. Ik besloot dan ook maar wijselijk om die afslag te nemen.Achter me hoorde ik nog wat gevloek en gemopper...
Dus ik ben zomaar eens benieuwd waar die vrolijke fietsers eigenlijk vandaan kwamen.
Vrolijke fietser (in donker- en lichtblauw)
Maar voor de rest: wel lekker getraind! Onverwachts heel intensief...
woensdag 21 april 2010
Snelheid
ASCHWIN:
Na meer dan een week van niet hardlopen, heb ik deze week de draad weer opgepakt met een tweetal trainingen. Eerst een kilometer of 5 in rustig tempo van 10 km/u om de draad weer op te pakken. Later ook nog een snelle loop van 7 kilometer gelopen: oplopend van 12 tot 15 km/u. Het ging nog niet geheel soepeltjes, maar het begin is weer gemaakt.
De planning is om me veel meer te concentreren op het korte, snellere werk en minder op de duurlopen. Tevens wil ik elke week de hardlooptrainingen afwisselen met het fietsen op de wielrenfiets.
dinsdag 20 april 2010
Hobby voor de rustperiode?
ASCHWIN:
Heb je nog een hobby nodig voor je rustmomenten tussen het sporten door? Ben je handig en hou je van huisvlijt? Nog een beetje ruimte over in je schuurtje? Misschien is dit dan iets voor je.
De Engelse kunstenaar Benedict Radcliffe (nee, geen familie van...) heeft in opdracht van Nike de volgende sculptuur gemaakt. Gaat gebruikt worden bij de lancering van de nieuwe Nike Air Max 90 later dit jaar.
Heb je nog een hobby nodig voor je rustmomenten tussen het sporten door? Ben je handig en hou je van huisvlijt? Nog een beetje ruimte over in je schuurtje? Misschien is dit dan iets voor je.
De Engelse kunstenaar Benedict Radcliffe (nee, geen familie van...) heeft in opdracht van Nike de volgende sculptuur gemaakt. Gaat gebruikt worden bij de lancering van de nieuwe Nike Air Max 90 later dit jaar.
maandag 19 april 2010
Nieuw hardloopdoel
ASCHWIN:
Na de marathon in Rotterdam heb ik geen meter meer hardgelopen. Wel nog gefietst op de wielrenfiets. Maar voor de iets langere termijn wil ik toch nog hardloopwedstrijden inplannen. De halve marathon in Breda stond al op het lijstje voor oktober. Nu heb ik er zojuist de halve marathon van Roosendaal op 27 juni aan toegevoegd.
Van meerdere lopers heb ik nu al gehoord dat dat een hele fijne halve is om te lopen. Mooi parkoers, goede sfeer en natuurlijk veel kans op zomerse weersomstandigheden.
Mogelijk dat er in de loop van de komende weken nog wat nieuwe doelen bijkomen in het lijstje in het rechter menu van deze blog. Een fietstocht? Of toch weer enkel de loopwedstrijden?
We zullen het wel zien...
Na de marathon in Rotterdam heb ik geen meter meer hardgelopen. Wel nog gefietst op de wielrenfiets. Maar voor de iets langere termijn wil ik toch nog hardloopwedstrijden inplannen. De halve marathon in Breda stond al op het lijstje voor oktober. Nu heb ik er zojuist de halve marathon van Roosendaal op 27 juni aan toegevoegd.
Van meerdere lopers heb ik nu al gehoord dat dat een hele fijne halve is om te lopen. Mooi parkoers, goede sfeer en natuurlijk veel kans op zomerse weersomstandigheden.
Mogelijk dat er in de loop van de komende weken nog wat nieuwe doelen bijkomen in het lijstje in het rechter menu van deze blog. Een fietstocht? Of toch weer enkel de loopwedstrijden?
We zullen het wel zien...
zaterdag 17 april 2010
Wat een dag!
ASCHWIN:
Wat een dag om een marathon te lopen: volop zon (en toch niet te warm), geen zuchtje wind. Heerlijk! De lopers die (als ik dit stukje schrijf) over enkele minuten van start zullen gaan in Hulst hoeven zich daarover in ieder geval niet meer druk te maken.
Ook voor de toeschouwers is dit een prachtige dag.
Alles lijkt er op te wijzen dat dit een hele mooi versie van de Zeeuws Vlaamse Mararthon gaat worden!
Benieuwd naar de blogberichten vanavond of morgen van de deelnemers!
... of zou het te warm worden vandaag?
... of zou het te warm worden vandaag?
vrijdag 16 april 2010
Temptation
ASCHWIN:
Ik bekeek deze week de dvd van het prachtige concert dat Diana Krall gaf tijdens het Montreal Jazz Festival in 2004. Tot mijn verbazing speelde ze een van mijn favoriete liedjes van Tom Waits, nl. Temptation.
Hier de beide versies op een rijtje. Eerst maar even de vooral mooie versie van Diana Krall. Daarna de iets rauwere en originele versie van Tom Waits.
Speciaal voor al die zenuwachtige lopers voor morgen. Even ontstressen en dan straks lekker vroeg naar bed...!
Ik bekeek deze week de dvd van het prachtige concert dat Diana Krall gaf tijdens het Montreal Jazz Festival in 2004. Tot mijn verbazing speelde ze een van mijn favoriete liedjes van Tom Waits, nl. Temptation.
Hier de beide versies op een rijtje. Eerst maar even de vooral mooie versie van Diana Krall. Daarna de iets rauwere en originele versie van Tom Waits.
Speciaal voor al die zenuwachtige lopers voor morgen. Even ontstressen en dan straks lekker vroeg naar bed...!
Marathon van Zeeuws-Vlaanderen
ASCHWIN:
Morgen is het zo ver voor de lopers: de marathon van Zeeuws-Vlaanderen.
Ik heb de deelnemerslijst eens bekeken op internet en er zitten volgens mij veel debutanten bij uit het Zeeuwse. Spannend. Het parkoers gaat niet enkel over verharde wegen. Ook schelpenpaden, zand en gras zijn opgenomen in de route. Een route die overigens prachtig is. Zeker het stuk over de schelpenpaden bij de Spaanse Linies en forten (= mijn favoriete trainingstraject).
Morgen is het zo ver voor de lopers: de marathon van Zeeuws-Vlaanderen.
Ik heb de deelnemerslijst eens bekeken op internet en er zitten volgens mij veel debutanten bij uit het Zeeuwse. Spannend. Het parkoers gaat niet enkel over verharde wegen. Ook schelpenpaden, zand en gras zijn opgenomen in de route. Een route die overigens prachtig is. Zeker het stuk over de schelpenpaden bij de Spaanse Linies en forten (= mijn favoriete trainingstraject).
Aan alle lopers en zeker die uit onze eigen omgeving: heel veel succes!
donderdag 15 april 2010
Maatschappelijk verantwoord ondernemen
ASCHWIN:
Het lijken wel de meest gebruikte drie woorden van het afgelopen anderhalf jaar: maatschappelijk verantwoord ondernemen. Met stip op twee staan de woorden: duurzaam ondernemen.
Elk bedrijf vervuilt. Om te produceren heb je nu eenmaal energie nodig. Of het nu gaat om water, olie, stroom of andere grondstoffen: je hebt het nodig om er iets anders mee te kunnen maken. Dat is natuurlijk altijd al zo geweest, maar de massa-consumptie van de afgelopen halve eeuw heeft dit enkel maar verergerd. Wij als consument weten allemaal dat dat niet goed is voor onze planeet, maar blijven desalniettemin gewoon doorconsumeren. Bedrijven voelen zich schuldig (lees: doen alsof ze zich schuldig voelen, zodat ze sympathiek overkomen op de consumenten die hun produkten kopen!) en proberen door maatschappelijk verantwoord of duurzaam te ondernemen het minder slecht te doen (lees: besteden kapitalen aan de juiste PR om een groen, duurzaam en sociaal imago te verkrijgen) dan hun concurrenten.
De voorbeelden van deze groene of sociale reclames zijn legio. Automerken willen je laten geloven dat het milieu er bijna beter van wordt als je een auto van hen koopt. Financiele bedrijven zetten zich in voor sociale achterstand. En...
... sportmerken doen daar uiteraard eveneens aan mee.
En natuurlijk kun je niet tegen al deze initiatieven zijn. Het is immers beter dan door te gaan op de oude voet. Maar toch word ik tegenwoordig ook wel een beetje onpasselijk van deze schijnheiligheid. We weten immers allemaal dat produceren vervuilt. Laten we dan niet doen alsof dat niet zo is. En als je er echt iets aan wilt doen, dan moet je de bedrijven niet de schuld geven, maar jezelf. Als wij het allemaal niet meer kopen, dan valt er voor de producenten weinig te produceren... Met andere woorden: we spelen allemaal een rol in dit toneelstukje!
Van het sportmerk Puma kwam ik dit filmpje tegen. Het is een van de voorbeelden.
Het lijken wel de meest gebruikte drie woorden van het afgelopen anderhalf jaar: maatschappelijk verantwoord ondernemen. Met stip op twee staan de woorden: duurzaam ondernemen.
Elk bedrijf vervuilt. Om te produceren heb je nu eenmaal energie nodig. Of het nu gaat om water, olie, stroom of andere grondstoffen: je hebt het nodig om er iets anders mee te kunnen maken. Dat is natuurlijk altijd al zo geweest, maar de massa-consumptie van de afgelopen halve eeuw heeft dit enkel maar verergerd. Wij als consument weten allemaal dat dat niet goed is voor onze planeet, maar blijven desalniettemin gewoon doorconsumeren. Bedrijven voelen zich schuldig (lees: doen alsof ze zich schuldig voelen, zodat ze sympathiek overkomen op de consumenten die hun produkten kopen!) en proberen door maatschappelijk verantwoord of duurzaam te ondernemen het minder slecht te doen (lees: besteden kapitalen aan de juiste PR om een groen, duurzaam en sociaal imago te verkrijgen) dan hun concurrenten.
De voorbeelden van deze groene of sociale reclames zijn legio. Automerken willen je laten geloven dat het milieu er bijna beter van wordt als je een auto van hen koopt. Financiele bedrijven zetten zich in voor sociale achterstand. En...
... sportmerken doen daar uiteraard eveneens aan mee.
En natuurlijk kun je niet tegen al deze initiatieven zijn. Het is immers beter dan door te gaan op de oude voet. Maar toch word ik tegenwoordig ook wel een beetje onpasselijk van deze schijnheiligheid. We weten immers allemaal dat produceren vervuilt. Laten we dan niet doen alsof dat niet zo is. En als je er echt iets aan wilt doen, dan moet je de bedrijven niet de schuld geven, maar jezelf. Als wij het allemaal niet meer kopen, dan valt er voor de producenten weinig te produceren... Met andere woorden: we spelen allemaal een rol in dit toneelstukje!
Van het sportmerk Puma kwam ik dit filmpje tegen. Het is een van de voorbeelden.
woensdag 14 april 2010
Druk sportdagje
ASCHWIN:
Het was een druk sportdagje bij van den Abeele.
Pien had vanmiddag haar schoolvoetbaltoernooi in Sas van Gent. Ondanks het feit dat ze het met haar team heel goed heeft gedaan (tweede in hun poule), zijn ze toch niet door naar de halve finales die binnenkort zullen plaatsvinden. Pien kwam trots maar gehavend uit de strijd. Trots dat ze gescoord had. Gehavend vanwege de schaafwond aan de knie en een pijnlijke linker voet. Lijkt een beetje gekneusd te zijn. Maar dat mocht de pret vanmiddag niet drukken...
(druk op de fotos voor vergroting)
Het was een druk sportdagje bij van den Abeele.
Pien had vanmiddag haar schoolvoetbaltoernooi in Sas van Gent. Ondanks het feit dat ze het met haar team heel goed heeft gedaan (tweede in hun poule), zijn ze toch niet door naar de halve finales die binnenkort zullen plaatsvinden. Pien kwam trots maar gehavend uit de strijd. Trots dat ze gescoord had. Gehavend vanwege de schaafwond aan de knie en een pijnlijke linker voet. Lijkt een beetje gekneusd te zijn. Maar dat mocht de pret vanmiddag niet drukken...
(druk op de fotos voor vergroting)
Pien haalt flink uit.
Geen eindwinnaar, maar toch blij.
Vervolgens moesten Gijs en (alweer!) Pien vanavond aan de slag tijdens de halve Coopertest van de atletiekvereniging.
Bij Pien ging dat door haar lichte kwetsuren maar op halve kracht. Die halve Coopertest was dan voor haar ook helemaal geen succes. Ik mag de afgelegde afstand dan ook niet van haar vermelden in dit stukje...
Pien tijdens haar 6 minuten-test
Gijs daarentegen overtrof zichzelf vanavond. Hij liep maar liefst 1.457 meter in 6 minuten en dat is een dik persoonlijk record voor hem! Het was overigens ook de laatste keer dat hij een halve Coopertest mocht doen, want vanaf het 12e jaar (en dat is eind deze maand) moet er een hele test worden afgelegd.
Gijs in 3e positie in de eerste bocht
Met nog 2 minuten te gaan...
Zelf ben ik ook op pad geweest. Heb nog maar eens een marathonafstand afgelegd... Nee, niet lopend (wat denk je wel, zeg!), maar voor het eerst sinds lange tijd op de wielrenfiets. En dat beviel me prima. Van stijfheid aan de spieren heb ik na Rotterdam eigenlijk amper last. Ook de heup en knie gedragen zich weer normaal. Maar het was toch lekker om op een klein verzetje de benen los te trappen.
Al met al een sportief dagje dus alhier!
West Highland Way
ASCHWIN:
Begin jaren '90 liep ik met Linda, beiden voorzien van een veel te zware rugzak, de West Highland Way in Schotland. Deze route over 153 km is bekend vanwege het afwisselende en prachtige Schotse landschap waar je doorheen wandelt. Je wandelt zo'n beetje van Glasgow naar het noordelijk gelegen Fort William. Ook het vrij-kamperen in Schotland is tijdens deze tocht natuurlijk fantastisch. Kom je bij een prachtig uitzicht dan kun je besluiten dat je dáar je tent opzet voor de nacht.
De meest fanatieke en snelle wandelaars lopen deze route in een dag of acht. Niet de afstand is hier het grootste probleem, als wel de ondergrond: vrijwel geheel onverhard.
Twee jaar geleden zijn we met Gijs en Pien nog eens teruggekeerd naar Schotland. Ook met hen hebben we enkele trajecten van deze West Highland Way gelopen. Het gevolg: tot de dag van vandaag vinden zij dit de leukste vakantie die ze ooooooiiiiit hebben gehad. Met andere woorden: het is niet enkel míjn mening...!
Nu las ik dat Rob Lee (een endurance mountainbiker) een pittige uitdaging is aangegaan. Hij gaat vrijdag 16 april de gehele West Highland Way twee keer afleggen: heen en terug! Je kunt z'n vorderingen volgen op die dag via zijn eigen weblog. Die vind je hier.
Hier het bijbehorend promotie-filmpje. Geeft je een idee van de omgeving waarin hij zal fietsen. Hij had een slechtere plek kunnen kiezen voor een dergelijke uitdaging!
West Highland Way Double trailer from ResetFilms.co.uk on Vimeo.
Begin jaren '90 liep ik met Linda, beiden voorzien van een veel te zware rugzak, de West Highland Way in Schotland. Deze route over 153 km is bekend vanwege het afwisselende en prachtige Schotse landschap waar je doorheen wandelt. Je wandelt zo'n beetje van Glasgow naar het noordelijk gelegen Fort William. Ook het vrij-kamperen in Schotland is tijdens deze tocht natuurlijk fantastisch. Kom je bij een prachtig uitzicht dan kun je besluiten dat je dáar je tent opzet voor de nacht.
De meest fanatieke en snelle wandelaars lopen deze route in een dag of acht. Niet de afstand is hier het grootste probleem, als wel de ondergrond: vrijwel geheel onverhard.
Twee jaar geleden zijn we met Gijs en Pien nog eens teruggekeerd naar Schotland. Ook met hen hebben we enkele trajecten van deze West Highland Way gelopen. Het gevolg: tot de dag van vandaag vinden zij dit de leukste vakantie die ze ooooooiiiiit hebben gehad. Met andere woorden: het is niet enkel míjn mening...!
Nu las ik dat Rob Lee (een endurance mountainbiker) een pittige uitdaging is aangegaan. Hij gaat vrijdag 16 april de gehele West Highland Way twee keer afleggen: heen en terug! Je kunt z'n vorderingen volgen op die dag via zijn eigen weblog. Die vind je hier.
Hier het bijbehorend promotie-filmpje. Geeft je een idee van de omgeving waarin hij zal fietsen. Hij had een slechtere plek kunnen kiezen voor een dergelijke uitdaging!
West Highland Way Double trailer from ResetFilms.co.uk on Vimeo.
dinsdag 13 april 2010
Blade Runner
ASCHWIN:
Nee, dit berichtje gaat niet over de gelijknamige film, maar over de (ondertussen wereldberoemde) atleet uit Groot-Brittanie die op twee protheses zijn marathons loopt. Richard Whitehead, zoals hij eigenlijk heet (maar bekendstaat onder de naam Blade Runner), is zonder twee benen geboren en deed ook in Rotterdam mee, en hoe!
Hij eindigde in een tijd van 2:45 uur!! Zoals je in het filmpje zult horen, stond zijn beste tijd op 2:50 uur. Deze tijd was reeds een wereldrecord (voor protheselopers); nu heeft hij daar dus zomaar even 5 minuten vanaf gelopen in Rotterdam!
Hier een filmpje dat voorafgaand aan de marathon door TV-Rijnmond is gemaakt.
Nee, dit berichtje gaat niet over de gelijknamige film, maar over de (ondertussen wereldberoemde) atleet uit Groot-Brittanie die op twee protheses zijn marathons loopt. Richard Whitehead, zoals hij eigenlijk heet (maar bekendstaat onder de naam Blade Runner), is zonder twee benen geboren en deed ook in Rotterdam mee, en hoe!
Hij eindigde in een tijd van 2:45 uur!! Zoals je in het filmpje zult horen, stond zijn beste tijd op 2:50 uur. Deze tijd was reeds een wereldrecord (voor protheselopers); nu heeft hij daar dus zomaar even 5 minuten vanaf gelopen in Rotterdam!
Hier een filmpje dat voorafgaand aan de marathon door TV-Rijnmond is gemaakt.
Weer fit!
ASCHWIN:
Een dagje nietsdoen gisteren en een goede nachtrust heeft mijn lichaam weer doen herstellen. De pijn aan heup en knie is gelukkig zo goed als verdwenen.
Eigenlijk is het toch vreemd: tijdens het lopen van de tweede helft van de wedstrijd en de dag erna kun je amper een voet voor de andere zetten en weer een dagje daarna lijkt alle ellende alweer bijna vergeten...
Maar goed, ik ben al lang blij dat het niet een lang slepende blessure heeft opgeleverd. Over een paar dagen pak ik de sportdraad gewoon weer losjes op!
maandag 12 april 2010
Held van het voorjaar
ASCHWIN:
Na winst in de Ronde van Vlaanderen pakte Cancellara gisteren ook nog eens even (op zeer indrukwekkende wijze) de eerste plek mee in Parijs-Roubaix! Niets en niemand lijkt deze Zwitser nog tegen te houden dit voorjaar.
En wat gaat hij doen volgende week zondag tijdens de Amstel Gold Race?
En wat gaat hij doen volgende week zondag tijdens de Amstel Gold Race?
Nog 1x Rotterdam Marathon
ASCHWIN:
Nog 1x een berichtje over Rotterdam. Hier de reportage die het Jeugdjournaal gisteren uitzond.
Tevens waren er op de site van de marathon fotos te vinden van de deelnemers. Hier nog eentje waar ik op sta vlak voordat ik de finishlijn passeer.
Nog 1x een berichtje over Rotterdam. Hier de reportage die het Jeugdjournaal gisteren uitzond.
Tevens waren er op de site van de marathon fotos te vinden van de deelnemers. Hier nog eentje waar ik op sta vlak voordat ik de finishlijn passeer.
Van 70 naar 65
ASCHWIN:
Vandaag had ik gelukkig een dagje vrij ingepland, om bij te komen van de 42 km van gisteren in Rotterdam. En ik merk dat ik dat dagje wel nodig heb. Voelde ik me gisterenavond 70 jaar, vandaag leef ik ook nog steeds in een lichaam van een man van een jaar of 65 met last van reumatische artritis (of een vergelijkbare akelige aandoening)...
Nee, het is niet zo dat ik mijn loopschoenen in de wilgen hang en mijn loopband op Marktplaats te koop zet. Maar voorlopig zal het lopen toch wel eventjes op een laag pitje staan. Even wat anders...
Wat het hardlopen betreft: ik ga me het komend jaar richten op mijn snelheid in plaats van de duurlooptrainingen. Mijn PR op de halve marathon liep ik in 2008: 1:26 uur. Misschien is het nu wel tijd geworden om daar eens wat seconden of minuten vanaf te halen. Dat is dan een doel voor oktober: de Singelloop in Breda of de de halve van Etten-Leur.
Vandaag had ik gelukkig een dagje vrij ingepland, om bij te komen van de 42 km van gisteren in Rotterdam. En ik merk dat ik dat dagje wel nodig heb. Voelde ik me gisterenavond 70 jaar, vandaag leef ik ook nog steeds in een lichaam van een man van een jaar of 65 met last van reumatische artritis (of een vergelijkbare akelige aandoening)...
Nee, het is niet zo dat ik mijn loopschoenen in de wilgen hang en mijn loopband op Marktplaats te koop zet. Maar voorlopig zal het lopen toch wel eventjes op een laag pitje staan. Even wat anders...
Maar stilzitten is natuurlijk geen optie. Dus vanmiddag ga ik eens lekker in het zonnetje mijn racefiets een grote beurt geven. Schoonmaken, doorsmeren en klaarmaken voor de fietstochten die ik de komende tijd ga maken. Misschien dat ik voor de komende zomer eens een fietsdoel ga stellen: een paar mooie heuvels en bergen beklimmen in de Ardennen en Frankrijk. De Alpe d'Huez bijvoorbeeld; die moet ik toch ook nog eens bedwingen.
zondag 11 april 2010
Persoonlijke gegevens marathon Rotterdam
ASCHWIN:
Op de website van de marathon van Rotterdam vond ik de volgende persoonlijke gegevens. Je ziet heel duidelijk het verval vanaf een kilometer of 23.
Op de website van de marathon van Rotterdam vond ik de volgende persoonlijke gegevens. Je ziet heel duidelijk het verval vanaf een kilometer of 23.
Klik op afbeelding voor vergroting
Precies op de helft van loperspeloton geeindigd...
Marathon van Rotterdam
ASCHWIN:
Ik heb mijn 2e marathon vandaag in Rotterdam volbracht, maar...
Wacht... Eerst even terug in de tijd. Zoals je misschien kunt herinneren uit berichten van een half jaar geleden, liep ik in oktober 2009 mijn eerste marathon; die van Amsterdam. Ik ging daar in Amsterdam voortvarend van start. Halfweg liep ik nog soepeltjes op een schema van een eindtijd zo rond de 3:15 uur. Maar na een kilometer of 25 sloeg het noodlot toe: pijnscheuten in mijn heup en knie maakten de laatste 17,2 kilometers tot een echte lijdensweg. Uiteindelijk finishte ik in 3:32 uur.
Dus... Vandaag zou ik het anders doen. Lekker rustig beginnen op een schema van eindtijd 3:30 uur. Zou het goed gaan, dan zou ik altijd nog onderweg kunnen versnellen. Tevens had ik met dit vrij rustige schema tot doel om die pijnscheuten van Amsterdam deze keer achterwege te kunnen laten. Want achteraf wijtte ik dit aan mijn te voortvarende eerste deel van die wedstrijd.
Vanmorgen om 6:00 uur ging de wekker in Zuiddorpe en rond een uur of half 7 reden Linda en ik met de auto richting Rotterdam. Daar parkeerden we bij het Zuidplein (dank voor de tip Ingrid!) waar we meteen op de metro stapten richting het beursgebouw, waar ik mijn startnummer nog diende op te halen.
Reeds om 9:00 uur waren al deze formaliteiten volbracht, waarna ik rustig de tijd had om me om te kleden en me rond een uur of 10 richting startvak te begeven.
Wat wel tegenviel was het weer: er stond een flink koud windje op de Coolsingel. Hierdoor is dat uurtje wachten in het starvak niet echt comfortabel te noemen.
Ik heb mijn 2e marathon vandaag in Rotterdam volbracht, maar...
Wacht... Eerst even terug in de tijd. Zoals je misschien kunt herinneren uit berichten van een half jaar geleden, liep ik in oktober 2009 mijn eerste marathon; die van Amsterdam. Ik ging daar in Amsterdam voortvarend van start. Halfweg liep ik nog soepeltjes op een schema van een eindtijd zo rond de 3:15 uur. Maar na een kilometer of 25 sloeg het noodlot toe: pijnscheuten in mijn heup en knie maakten de laatste 17,2 kilometers tot een echte lijdensweg. Uiteindelijk finishte ik in 3:32 uur.
Dus... Vandaag zou ik het anders doen. Lekker rustig beginnen op een schema van eindtijd 3:30 uur. Zou het goed gaan, dan zou ik altijd nog onderweg kunnen versnellen. Tevens had ik met dit vrij rustige schema tot doel om die pijnscheuten van Amsterdam deze keer achterwege te kunnen laten. Want achteraf wijtte ik dit aan mijn te voortvarende eerste deel van die wedstrijd.
Vanmorgen om 6:00 uur ging de wekker in Zuiddorpe en rond een uur of half 7 reden Linda en ik met de auto richting Rotterdam. Daar parkeerden we bij het Zuidplein (dank voor de tip Ingrid!) waar we meteen op de metro stapten richting het beursgebouw, waar ik mijn startnummer nog diende op te halen.
Reeds om 9:00 uur waren al deze formaliteiten volbracht, waarna ik rustig de tijd had om me om te kleden en me rond een uur of 10 richting startvak te begeven.
Wat wel tegenviel was het weer: er stond een flink koud windje op de Coolsingel. Hierdoor is dat uurtje wachten in het starvak niet echt comfortabel te noemen.
In het startvak: zo lang mogelijk het trainingsjackje aanhouden vandaag!
Enkele minuten voor de start werden we nog verrast door good old Lee Towers die met een hoogwerker boven de massa lopers (meer dan 20.000 lopers!) werd getild en zijn eeuwige tranentrekker Walk on ten gehore bracht... Het startschot klonk en we wisten niet hoe snel we onze Lee achter ons moesten laten!
Maar al lopende hield ik me in. Ik wilde immers niet dezelfde fout maken als in Amsterdam. En het ging goed, het ging zelfs heel goed. Ik liep op dat schema van 3:30 uur en elke paar kilometer knibbelde ik er een half minuutje vanaf. Na een kilometer of 15 ging ik zelfs richting het schema van 3:20 uur. Dat gaf de burger moed!
Het oplopen van de Erasmusbrug voor de eerste keer
Kilometerslang liep ik in een groepje met Spanjaarden. Ze liepen heerlijk constant en ik moest eigenlijk amper nog zelf op mijn horloge kijken. Het was een kwestie van volgen.
Halfweg op 21 km kwam ik door in 1:42 uur. Prima: dat was immers 8 minuten langzamer dan in Amsterdam en ik voelde me nog helemaal fit. Zou het deze keer goedkomen?
In Amsterdam schoot er na 23 km de eerste pijnscheut door mijn linker heup. En nu, in Rotterdam?
Vlak voor het oplopen van de Erasmusbrug voor de tweede keer gebeurde verdorie weer precies hetzelfde! Nee toch?... Ja toch! Dus op bijna precies hetzelfde aantal kilometers (maar nu wel veel rustiger gelopen en veel meer getraind tijdens de afgelopen maanden) ervaarde ik een flash-back die ik liever niet had ervaren... Ik kon wel door de grond zakken. Wat nu? Mijn eerste gedachte was: als ik Linda straks langs de kant zie staan bovenop de Erasmusbrug, dan stop ik ermee. Ik heb geen zin om weer die laatste 17 kilometer zo af te zien als in Amsterdam.
Het oplopen van de Erasmusburg voor de tweede keer
Ik zag Linda staan en ik stopte om het akelige nieuws te melden. Maar terwijl ik stopte flitste er ook door mijn hoofd: verdorie, ik zit nu op een kilometer of 25 van de marathon van Rotterdam. Ik ga nu echt niet stoppen! Dan maar een eindtijd die het vermelden niet waard is. Ik wil en ik zal deze marathon uitlopen. Het is te zonde om te stoppen nu.
Dus schraapte ik al mijn moed toch maar bij elkaar en zei tegen Linda dat ik door zou gaan. Ze moest zich maar geen zorgen maken als ik na 4 uur nog niet over de streep zou zijn. Ik kom er wel, ook al moet ik er 5 uur over doen...
Over de resterende 17 kilometer kan ik kort zijn. Tot 29 kilometer ging het nog wel. Het deed pijn, maar ik kon toch nog redelijk doorlopen. Pas vanaf 30 kilometer werd het echt heel vervelend. Elke kilometer keek ik uit naar het bord met de volgende kilometeraanduiding.
Het publiek in Rotterdam is fantastisch. Achteraf hoorde ik dat er een kleine miljoen mensen op de been waren! Ongelooflijk. Ze schreeuwden iedereen vooruit. Vooral de laatste 5 kilometer heb ik elke aanmoediging goed in me opgenomen. Mede hierdoor heb ik het gehaald volgens mij.
Uiteindelijk liep ik na 3:56 uur over de streep op de Coolsingel. Mijn ellendig gevoel van mijn mislukte tijd had in de laatste 10 kilometer plaatsgemaakt voor een trots gevoel dat ik deze marathon alsnog ging uitlopen. Mijn lichaam voelde aan alsof ik tijdens deze tocht 30 jaar ouder was geworden. Zo kreupel als wat, maar toch ook wel met een voldaan gevoel (hoe tegenstrijdig dit misschien ook klinkt).
Net na de finish: glimlachend met een banaan in mijn mik
Het eerste dat ik tegen Linda na de finish zei was: Dit doe ik nooooooit meer!! Die marathon is gewoon te lang voor mij...
Nu, enkele uren na de finish, ben ik iets genuanceerder. Ik ben nog steeds van mening dat ik op deze manier geen marathon meer loop. Eerst moet ik eens heel goed uitvogelen hoe het nu toch komt dat ik na die 25 kilometer last krijg van heup en knie. Langzamer starten heeft immers niets uitgehaald. Pas als ik hier iets in kan veranderen, ga ik nog eens plannen maken voor een volgende marathon. Tot die tijd hou ik het bij halve marathons.
Want het is toch vreemd: vandaag was mijn gemiddelde hartslag superlaag. Over de gehele marathon een gemiddelde van 143 bpm! Een maximum-hartslag van 160 bpm. Dus aan de conditie ligt het in het geheel niet...
Die 21 kilometer is helemaal geen probleem. Ik richt me dan nu maar op de Singelloop in Breda in oktober in plaats van de marathon van Amsterdam die eigenlijk op de planning stond voor oktober.
Afijn, ook al voel ik me nu 70 jaar en schuifel ik van stoel naar bank, ik ben toch blij dat ik het vandaag heb gedaan!
zaterdag 10 april 2010
Eindelijk weer Bolt
ASCHWIN:
Hij zal het onder andere opnemen tegen de Amerikaan Spearmon. Kijken hoe het met zijn vorm staat als zo vroeg in het seizoen.
Vandaag stond het in de krant: Bolt loop op 1 mei as. zijn eerste buitenwedstrijd van het seizoen en wel tijdens het toernooi in Kingston. Eindelijk weer genieten van de 200 m!
vrijdag 9 april 2010
Meidenvoetbal
ASCHWIN:
Een vader van een vriendinnetje van Pien vertelde me dat hij zijn dochter met enkele teamgenoten van Pien tegen elkaar had horen praten over het schoolvoetbalteam:
Als we willen winnen volgende week tijdens het toernooi, dan moeten we allemaal een beetje feller en fanatieker zijn, een beetje meer zoals Pien ... Behalve Pien zelf, die moet iets rustiger doen!
Tja... van wie heeft ze dat eigenlijk??!
Schreef Gijs gisteren nog over zijn prestatie met het jongens schoolvoetbalteam, ook Pien is volop in de running met haar meidenteam. Volgende week woensdag speelt ze haar eerste wedstrijden te Sas van Gent. Maar al weken zijn de fanatieke meiden aan het trainen na schooltijd. Zeker nu, met dit heerlijke voorjaarweer, komen de voetbalschoenen uit de kast en worden de haren opgespeld tot een knotje...
Als we willen winnen volgende week tijdens het toernooi, dan moeten we allemaal een beetje feller en fanatieker zijn, een beetje meer zoals Pien ... Behalve Pien zelf, die moet iets rustiger doen!
Tja... van wie heeft ze dat eigenlijk??!
Bereikbaarheid Rotterdam
ASCHWIN:
Zondag vertrekken we in alle vroegte naar de marathon te Rotterdam. Maar aangezien Rotterdam voor de helft is afgesloten en/of slecht bereikbaar is in verband met het afgezette parkoers, is het nog even puzzelen wat betreft de bereikbaarheid.
Hoe bereik ik op tijd het startvak, nadat ik eerst mijn startnummer moet ophalen in de Sportexpo? Waar laat ik mijn auto? Waar stap ik het beste op de trein of de metro? Al dat soort zaken...
Dat wordt de komende dagen nog even uitvogelen op internet.
Iemand nog tips?
donderdag 8 april 2010
Cobblecrosser
ASCHWIN:
Shimano heeft voor deze fiets op zijn beurt speciale versnellingshendels ontwikkeld waarmee geschakeld kan worden met de handen bovenop het stuur.
Aan het materiaal zal het niet liggen...
Schoolvoetbal
GIJS:
Gisteren heb ik met de jongens uit mijn klas meegedaan aan het schoolvoetbaltoernooi in Kloosterzande. Ons team van de Canisius Basisschool heeft het heel goed gedaan. Het samenspel ging supergoed. We eindigden als eerste in onze poule tijdens dit toernooi en mogen daardoor door naar de volgende ronde: de halve finale te Sas van Gent. Als we het daar weer zo goed doen, dan mogen we uiteindelijk naar de finale in Middelburg.
Het was erg gezellig. Er waren heel veel supporters uit ons dorp meegekomen. Jammer genoeg waren ze de spandoeken met aanmoedigingen erop vergeten...! Die lagen nog op het veld bij school te drogen.
De juf heeft foto's gemaakt, maar die heb ik nog niet. Die zet ik later nog wel op de blog.
woensdag 7 april 2010
De helaasheid der dingen
ASCHWIN:
Nadat ik zo'n anderhalf jaar geleden het boek 'De helaasheid der dingen' van Dimintri Verhulst had gelezen, heb ik gisteren de prachtige verfilming bekeken die gemaakt is door Felix van Groeningen. En hoe!
Aan de ene kant is het een film die regelmatig op je lachspieren werkt. De capriolen van de dronkelappen in het Vlaamse plaatsje Reetveerdegem rollen van het ene sterke verhaal in het andere. Maar gaandeweg krijg je toch steeds meer een triest gevoel tijdens het bekijken van de film. De combinatie hiervan maakt het een fantastische film waarin je sympathie én medelijden voelt voor de hoofdrolspelers ('de Strobbe's').
Nadat ik zo'n anderhalf jaar geleden het boek 'De helaasheid der dingen' van Dimintri Verhulst had gelezen, heb ik gisteren de prachtige verfilming bekeken die gemaakt is door Felix van Groeningen. En hoe!
Aan de ene kant is het een film die regelmatig op je lachspieren werkt. De capriolen van de dronkelappen in het Vlaamse plaatsje Reetveerdegem rollen van het ene sterke verhaal in het andere. Maar gaandeweg krijg je toch steeds meer een triest gevoel tijdens het bekijken van de film. De combinatie hiervan maakt het een fantastische film waarin je sympathie én medelijden voelt voor de hoofdrolspelers ('de Strobbe's').
Een prachtig fragment is onder andere de naakte wielerwedstrijd die de lokale kroegbaas organiseert in het dorp! Nog een aanrader voor de wielerfans: de scène waarin ze een zelfverzonnen Tour de France-bordspel spelen...
Abonneren op:
Posts (Atom)