Maatschappelijk verantwoord ondernemen

ASCHWIN:

Het lijken wel de meest gebruikte drie woorden van het afgelopen anderhalf jaar: maatschappelijk verantwoord ondernemen. Met stip op twee staan de woorden: duurzaam ondernemen.

Elk bedrijf vervuilt. Om te produceren heb je nu eenmaal energie nodig. Of het nu gaat om water, olie, stroom of andere grondstoffen: je hebt het nodig om er iets anders mee te kunnen maken. Dat is natuurlijk altijd al zo geweest, maar de massa-consumptie van de afgelopen halve eeuw heeft dit enkel maar verergerd. Wij als consument weten allemaal dat dat niet goed is voor onze planeet, maar blijven desalniettemin gewoon doorconsumeren. Bedrijven voelen zich schuldig (lees: doen alsof ze zich schuldig voelen, zodat ze sympathiek overkomen op de consumenten die hun produkten kopen!) en proberen door maatschappelijk verantwoord  of duurzaam te ondernemen het minder slecht te doen (lees: besteden kapitalen aan de juiste PR om een groen, duurzaam en sociaal imago te verkrijgen) dan hun concurrenten.

De voorbeelden van deze groene of sociale reclames zijn legio. Automerken willen je laten geloven dat het milieu er bijna beter van wordt als je een auto van hen koopt. Financiele bedrijven zetten zich in voor sociale achterstand. En...

... sportmerken doen daar uiteraard eveneens aan mee.

En natuurlijk kun je niet tegen al deze initiatieven zijn. Het is immers beter dan door te gaan op de oude voet. Maar toch word ik tegenwoordig ook wel een beetje onpasselijk van deze schijnheiligheid. We weten immers allemaal dat produceren vervuilt. Laten we dan niet doen alsof dat niet zo is. En als je er echt iets aan wilt doen, dan moet je de bedrijven niet de schuld geven, maar jezelf. Als wij het allemaal niet meer kopen, dan valt er voor de producenten weinig te produceren... Met andere woorden: we spelen allemaal een rol in dit toneelstukje!

Van het sportmerk Puma kwam ik dit filmpje tegen. Het is een van de voorbeelden.