maandag 5 oktober 2009

Ik heb het gered!

LINDA:


Gisteren was het dan zover: mijn eerste halve marathon. We gingen op tijd richting Breda om nog gezellig even koffie te drinken en bij te kletsen met Brigitte, Kees-Jan, Julie en Lucy onze oude buren en tevens vrienden uit Breda. Aangezien zij vlak bij de start wonen van de singelloop stonden we binnen 5 minuten aan de start. Ondertussen was ik toch wel erg zenuwachtig geworden en sloegen de twijfels toe, gaat me het wel lukken, kan ik mijn eigen tempo blijven lopen.  Maar goed daar stond ik in het startvak en we konden vertrekken. Aschwin, Gijs en Pien stonden aan de kant en ik was erg blij dat ze er waren. De eerste kilometers gingen erg lekker. Ik zat op een goed tempo en ik heb verder maar niet meer naar mijn hartslagmeter gekeken. Het parkoers bestond uit 2 grote ronden en na 1 rondje zat ik er doorheen. Ik voelde dat mijn energie begon op te raken. Er stonden 2 drinkposten aan het parkoers met alleen water en ik had na 10.5 kilometer dus maar een half bekertje water  gehad. Gelukkig stonden Aschwin, Kees-Jan en de kids aan de zijlijn met een half flesje sportdrank wat ik dan ook gulzig opdronk. Het werkt dus echt heb ik gemerkt. Want ongeveer 5 minuten later voelde ik me echt een stuk beter. De laatste ronde nog 10.5 kilometer te gaan. Ik passeerde de 10.5 kilometer op 56 min 54 sec. Ik schrok ervan. Als ik dit vol hou dan zit ik ruim onder de 2 uur. Langs de kant stonden bordjes met de afstanden en dat was erg prettig om je op te concentreren. Het is erg leuk dat er veel mensen langs de kant staan die iedereen aanmoedigen met muziek en bandjes. De laatste 3 kilometer had ik het wel gehad mijn benen begonnen te verzuren en ik wilde er zijn. Begon ongemerkt weer wat harder te lopen en haalde nog veel mensen in. Blik op oneindig trok ik in het centrum de laatste 200 meter nog eens aan en kwam met 1 uur, 56 minuten en 51 seconden over de finish.
Wat was ik blij. Mijn benen voelden direct loodzwaar aan. Ik heb er echt van genoten. Ondanks mijn spierpijn vandaag, kan de trap haast niet meer op of af, verheug ik me nu al op de zevenheuvelenloop in Nijmegen. Aschwin stond op verschillende punten van de wedstijd foto's te nemen en mij aan te moedigen. En als ik ze nu terug zie zie ik ook dat ik overal bijna lachend op sta. Heel leuk om tussen zoveel mensen te lopen na vele weken training in het verlaten mooie Zeewse landschap. Mijn doel is behaald. De halve marathon binnen 2 uur. Het werd 1 uur 56min. en 51 sec.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten