Linda heeft haar doel bereikt!
Ondertussen werk ik langzaam toe naar het mijne. Het komt nu toch wel héél dicht bij, die 42 km's in Amsterdam. Natuurlijk vliegen er allerlei twijfelachtige gedachten in mijn hoofd, meer uit de onzekerheid van de eerste keer dan uit de feiten. Want de feiten zijn eigenlijk wel positief. Ik merk namelijk heel goed dat de intensiviteit van mijn trainingsprogramma is afgenomen de afgelopen weken. Door de grotere rust tussen de trainingsloopjes in (die ook nog eens minder intensief en ver zijn) voelen mijn benen steeds beter aan.
Hierdoor is het moeilijk om niet aan de wens tot meer lopen toe te geven. In die zin merk je toch wel dat al dat geloop verslavend is. Een paar dagen niet gelopen en je denkt meteen dat je ongezond (lees: minder gezond) bezig bent...
Maar ik heb de verhalen en ervaringen van marathonlopers die ik ken én de vele informatie op internet goed op me laten inwerken: rust is in de laatste twee weken veel belangrijker dan het afdraaien van een zwaar trainingsprogramma. Je kunt nu geen winst meer pakken door nóg meer kilometers te trainen. Het schaadt enkel je opgebouwd vermogen.
Ook tijdens de wedstrijd zal ik dit in gedachten moeten blijven houden: alle energie die je vóór km-punt 30 té veel hebt verspild, breekt je op tijdens de laatste 12 km van de marathon.
Aan de theorie zal het niet liggen. Nu het praktijkexamen nog!
Vandaag via de post ook alle informatie van de organisatie van de Amsterdam Marathon thuisgestuurd gekregen. Inclusief een grote plattegrond van Amsterdam met daarin ingetekend het hele parkoers inclusief de verzorgingspunten. In gedachten heb ik deze plattegrond nu al een paar keer gelopen, me voorstellend hoe het zal zijn in het Vondelpark, door de woonwijken en langs de Amstel. Maar zeker ook aan de start en de finish in het Olympisch Stadion (zie foto hieronder).
Nog even, en dan weet ik het! Net zoals de overige 6.000 deelnemers tijdens de komende editie (die tevens het NK Marathon is).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten